tag:blogger.com,1999:blog-16428845012501063942024-03-13T12:19:44.704+01:00FILMplanetaniezależny blog o kulturze popularnejFilm Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.comBlogger270125tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-23984864300382636702022-09-02T23:29:00.003+02:002022-09-02T23:31:34.668+02:00FILMplaneta powraca!<p> Jeśli tęsknicie za moimi recenzjami, obowiązkowo zajrzyjcie na <a href="https://www.instagram.com/filmplaneta/">https://www.instagram.com/filmplaneta/</a></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ9J5qH5xyIKNf5DvqyTvcEdbSY0PUzLNjNeOQFtCsDmpW5o3kbkQhjTRLQ4xBPZFGJjCaCIKb_lW1jA592X3chdCSrcKKvs-xyx84Yakt30_jssSkoXiKNkV2M7pkEPkM4dVQPG1J8BA8q8dupomPORFo5nIEpJRjGivAJGRDAZcErCa44VxzNZKZ1w/s300/logo_animowane.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="300" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ9J5qH5xyIKNf5DvqyTvcEdbSY0PUzLNjNeOQFtCsDmpW5o3kbkQhjTRLQ4xBPZFGJjCaCIKb_lW1jA592X3chdCSrcKKvs-xyx84Yakt30_jssSkoXiKNkV2M7pkEPkM4dVQPG1J8BA8q8dupomPORFo5nIEpJRjGivAJGRDAZcErCa44VxzNZKZ1w/s1600/logo_animowane.gif" width="300" /></a></div><p>Mimo, że zmieniła się formuła blogowania, jedno nie zmieni się na pewno - nadal będzie merytorycznie, niezależnie i o popkulturze! Gorąco zachęcam do obserwowania profilu FILMplanety na Instagramie :)<br /></p>Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-29856932917377155782017-07-25T20:25:00.003+02:002017-07-25T20:31:27.891+02:00Tym razem demony wygrały, czyli dlaczego tak bardzo wstrząsnęła mną śmierć wokalisty Linkin Park<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="360" data-original-width="640" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRd63iKK4YsU5GlAuhWB6ozNU9cKK3CV_ZyMewwOxxDliQLxnDTw_tD_EipWbfOhNdVODqgAzy-mmxONfX_lfM3s2Pq8mwFCvoHepgKCB_jpFtzRei0Uk5aS9MtUGK_z62dzJIEhqzC0vd/s640/41fb00e7-e120-48b4-8011-c567ec6ed2ed.jpg" width="640" /></div>
<br />
Kiedy 20 lipca wieczorem przeczytałem w sieci, że wokalista zespołu Linkin Park popełnił samobójstwo, uznałem to za typowy fake news. Zacząłem scrollować Facebooka dalej i nie dowierzałem, kiedy moim oczom ukazywały się kolejne artykuły prasowe (w tym również te z wiarygodnych źródeł) dotyczące Chestera Benningtona. Szok i niedowierzanie ustąpiły miejsca wielkiej złości. Wciąż zadając sobie w głowie pytanie "Chester, dlaczego?!" zacząłem przekopywać Internet w poszukiwaniu wyjaśnienia. Odpowiedzi na to pytanie nie znalazłem i dziś już wiem, że jej nie otrzymam. Złość zamieniła się w końcu w ogromny smutek, z którym właściwie do dziś nie mogę sobie poradzić. Mimo, iż w czasie ostatnich miesięcy Linkin Park nie gościł na mojej mp3, od piątku nie potrafię słuchać nikogo innego. Nie potrafię i nie chcę. Odkrywam piękno tej muzyki za każdym razem na nowo, a śpiewane/wykrzykiwane przez Chestera zwroty w obliczu tego, co się wydarzyło, nabierają dla mnie zupełnie nowego znaczenia. W tej notce nie chcę podsumowywać twórczości Linkin Park czy skupiać się na postaci Benningtona - ja po prostu pragnę zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad motywem śmierci idola w postrzeganiu zwykłego zjadacza chleba. Ostrzegam, że notka wyjątkowo zawiera nieco więcej prywaty i mniej merytoryki.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Nie chce mi się wierzyć, aby ktokolwiek, kto trafił na tego bloga, nie wiedział, kim był Chester Bennington. Jeżeli jednak ktoś taki się znajdzie, to informuję, iż chodzi o wokalistę popularnego zespołu Linkin Park grającego szeroko rozumianą muzykę rockową. Widzicie, Linkin Park to jeden z tych zespołów, którego muzykę ciężko skategoryzować pod względem gatunku muzycznego. Dla jednych ich piosenki będą typowo rockowe, drudzy uznają je za nu metal, a jeszcze inni powiedzą, że przecież ostatnia twórczość zespołu to pop w najczystszym wydaniu. Co ciekawe, każda z tych grup będzie miała rację. I choć znajdzie się cała rzesza osób, które potępiają zespół za taki gatunkowy misz-masz i które będą krzyczeć, że "Linki" skończyli się wraz z drugim albumem, ja pozostaję w opozycji do tego typu stwierdzeń. Nie lubię nudy, schematów i sztywnych ram, przez co szalenie doceniam artystów, którzy nie boją się wyzwań i ryzyka związanego z artystycznymi poszukiwaniami czy zmianami. To między innymi dlatego moją ulubioną polską wokalistką jest Brodka, która nie spoczywa na laurach i nie odcina kuponów od znakomitej <i>Grandy</i>. Jej najnowsza płyta <i>Clashes</i> to zupełnie inne brzmienia, które nijak mają się do materiału z poprzedniej płyty (podobnie było zresztą w przypadku <i>Grandy</i>). Brodka mogła nagrać podobny materiał zapewniając sobie jednocześnie stałą popularność i przychylność już pozyskanych fanów, jednakże ona woli się rozwijać, stawia na siebie, za co jestem jej bardzo wdzięczny. Materiał z <i>Grandy</i> jest mi znacznie bliższy niż ten z <i>Clashes</i>, co wcale nie oznacza, że z powodu zmiany artystycznego kierunku Brodki ja powinienem się od niej odwrócić. Wręcz przeciwnie, dzięki <i>Clashes</i> jestem jeszcze bardziej ciekawy jej kolejnych artystycznych wcieleń. W identyczny sposób rozpatruję twórczość Linkin Park, których ostatnia płyta (<i>One More Light</i>), choć gatunkowo tak bardzo różna od <i>Hybrid Theory</i> czy <i>Meteory</i>, gwarantuje słuchającemu mnóstwo niesamowitych muzycznych doznań. I właśnie dlatego nie mogę się pogodzić z faktem, że nie będzie mi dane poznać kolejnych artystycznych kreacji Chestera Benningtona.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://media.giphy.com/media/KtLNS1UkQrz0c/giphy.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="265" data-original-width="500" src="https://media.giphy.com/media/KtLNS1UkQrz0c/giphy.gif" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nie potrafię wyjaśnić, skąd wzięła się u mnie miłość do muzyki Linków. Doskonale pamiętam, że czasy pamiętnego słuchania ich brzmień przypadły na okres gimnazjum. Pisałem już o tym na swoim starym blogu, więc może po prostu zacytuję samego siebie sprzed pięciu lat: "(...) <i>Czy pamiętacie te okresy z czasów gimnazjum i liceum, kiedy
każdy miał swój ulubiony zespół muzyczny? Kiedy znało się na pamięć
niemal wszystkie teksty piosenek z płyt? Ja tak właśnie miałem z Linkin
Park. Co ciekawe, miłością do tego zespołu zaraziła mnie moja
ówczesna paczka przyjaciół. Nigdy nie zapomnę wieczorów spędzanych
choćby w pokoju u M. na AK. I wywrzeszczanego tekstu "Crawling", który
można było recytować z niemal zamkniętymi oczami. Obecnie błahe
problemy były wtedy tak szalenie istotne i właśnie przy tej piosence
można było tak łatwo zapomnieć o tym wszystkim, co wkurzało. A przecież w
buntowniczym okresie dojrzewania każdy miał takie momenty... To nie
znaczy oczywiście, że Linkin Park tworzył piosenki dla gimnazjalistów,
broń Boże! Po prostu trafiłem do grupy zajaranej twórczością tego
zespołu. I sam się zajarałem, z czego jestem szalenie dumny, bo to
prawdziwy majstersztyk i klasa sama w sobie! Począwszy od niezwykle
mądrych i metaforycznych tekstów, przeszedłszy przez niepowtarzalny
klimat i na niesamowitych brzmieniach kończąc"</i>. Mimo, iż od czasu napisania powyższych słów minęło już trochę czasu i mój gust muzyczny nieco ewoluował, nie żałuję tego, co napisałem. Linkin Park był, jest i zawsze będzie dla mnie jednym z najważniejszych zespołów, które wpłynęły na moją wrażliwość muzyczną i postrzeganie świata muzyki.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj0Ord7wXuWwoQJCSITFo3m_Cq7_1t-lYTwPx5JF6bMDVyD7XCGVse6-o1EJ6diUijXjP1D2aZ3fiZWax7fsaYkm7n4Fbx2u_lKAiMyvHodkg6YOVYSDRwKZcisV6ajXROFsy6dElBjGky/s1600/Zmarl-Chester-Bennington.-Przyczyna-smierci-byla-depresja_article.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="767" data-original-width="1180" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj0Ord7wXuWwoQJCSITFo3m_Cq7_1t-lYTwPx5JF6bMDVyD7XCGVse6-o1EJ6diUijXjP1D2aZ3fiZWax7fsaYkm7n4Fbx2u_lKAiMyvHodkg6YOVYSDRwKZcisV6ajXROFsy6dElBjGky/s400/Zmarl-Chester-Bennington.-Przyczyna-smierci-byla-depresja_article.jpg" width="400" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Kiedy w 2012 roku Polskę obiegła informacja, iż zespół ma zagrać na warszawskim Orange Warsaw Festival, wiedziałem, że nie mogę przegapić tej okazji. Nie mieszkałem jeszcze wtedy w Warszawie, na studiach trwał gorący okres związany z nadchodzącą sesją (pamiętne 11 egzaminów!), a w PKP i na ulicach Warszawy panował totalny sajgon z powodu organizacji EURO2012. Żadna z tych rzeczy nie była w stanie odciągnąć mnie od możliwości zobaczenia swojego idola. Cytując znów własne słowa z 2012 roku, "(...) <i>moje
największe marzenie się spełniło. Udało mi się usłyszeć
"linków" na żywo. Moich uczuć nie da się opisać przy pomocy słów... Coś
naprawdę jedynego w swoim rodzaju! Były momenty, że zamykałem oczy i
wracałem wspomnieniami właśnie do czasów fajnej paczki z W-y (bo
przecież byliśmy naprawdę fajni, prawda?). Były chwile, kiedy
wrzeszczałem razem z Chesterem. No i momenty, w których musiałem
naprawdę mocno odetchnąć z wrażenia. Może opis moich uczuć wydaje się
Wam śmieszny, ale sądzę, że każdy z Was zareagowałby podobnie na
spotkaniu ze swoim idolem. Zwłaszcza, jeśli tak jak ja, naprawdę
kochacie muzykę i się nią pasjonujecie. Życzę każdemu z Was możliwości
przeżycia czegoś tak fantastycznego. I nigdy nie marnujcie okazji, bo
druga może się już nie zdarzyć. Ja już teraz wiem, że na pewno udam się
na kolejne koncerty tego zespołu w Polsce. Szkoda tylko, że jeszcze nie
wiadomo, kiedy odbędzie się kolejny, a coś czuję, że przyjdzie mi na
niego poczekać co najmniej dobre dwa lata... Koniec końców, powrót do
Krakowa okazał się bardzo spontaniczny. Siedząc jednak na średnio
wygodnych fotelach "auto-stopowego" peugeota i słuchając płyty "linków"
można się było spokojnie uśmiechać, kazać PKP się wypchać i myśleć
sobie, że na tym świecie naprawdę jest mnóstwo fajnych ludzi". </i>Przyznaję, że do dziś pamiętam emocje, jakie towarzyszyły mi w czasie spotkania "na żywo" z Linkin Park. Kiedy zamykam oczy, widzę biegającego po scenie bez koszulki i krzyczącego Chestera, na widok którego niektórzy płakali z podniecenia wywołanego bliskością swego idola. To był bez wątpienia najlepszy koncert w moim życiu. Niestety, kiedy po 2012 roku Linkin Park znów koncertował w Polsce (ostatni raz w czerwcu 2017), mnie zawsze nie pasował termin. Nieobecność na koncertach tłumaczyłem sobie tym, że przecież "pewnie za rok znowu odwiedzą Polskę", a zatem jeszcze nic straconego. Pisząc te słowa czuję wewnętrzną pustkę. Niewykluczone, że Linki odwiedzą nasz kraj jeszcze kilka razy, ale Chestera już z nimi nie będzie. Nie mogę sobie odżałować, że nie byłem na tym ostatnim koncercie w Polsce...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxK_oCdXql-pzYQK3iQZXYMuQVyJwAapOiDeEDh6PHEA4o9wkqqt0p0HhLUFeToK0Y2QfB10Bm6D6Y6oE74DEybIOd_iDc9Q8j5PYK7AYpk4AXUjBKt5913ypimEm5FP4U-uysE_XEdyp7/s1600/giphy.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="500" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxK_oCdXql-pzYQK3iQZXYMuQVyJwAapOiDeEDh6PHEA4o9wkqqt0p0HhLUFeToK0Y2QfB10Bm6D6Y6oE74DEybIOd_iDc9Q8j5PYK7AYpk4AXUjBKt5913ypimEm5FP4U-uysE_XEdyp7/s400/giphy.gif" width="400" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Dlaczego to właśnie śmierć Chestera Benningtona tak bardzo mną wstrząsnęła? Sądzę, że nie chodzi tu o sam fakt tego, że odszedł młody i utalentowany artysta, którego uwielbiałem, ale bardziej o uświadomienie sobie tego, że to nie ostatnia taka sytuacja. Ludzie umierali, umierają i będą umierać - tak, wiem, że to mało odkrywcze, ale boli mnie to, że coraz częściej słyszę o śmierci tych, których sam kocham i podziwiam. Nadal nie mogę pogodzić się z odejściem Amy Winehouse, Philipa Seymoura Hoffmana czy Robina Williamsa. Kiedy byłem dzieckiem, znane osoby również umierały, ale nie byli to artyści, ze sztuką których dorastałem, żyłem i się utożsamiałem. Tak strasznie ciężko pogodzić się z faktem, że już nigdy nie usłyszymy/nie zobaczymy na ekranie tych, których talent od lat podziwiamy i konsumujemy. Śmierć Chestera skłoniła mnie do dwóch ważnych refleksji. Po pierwsze, zdałem sobie sprawę, że niestety, ale ze względu na to, że sam również się starzeję, to coraz częściej artyści i ludzie ze świata popkultury, o których zgonach będą mnie informowały media będą tymi, których twórczość znam. Po drugie, wciąż nie mogę pogodzić się z tym, że duża część artystów, nie mogąc poradzić sobie z depresją czy innymi słabościami, sama decyduje się na desperacki krok zakończenia swojego życia. Bennington nie miał łatwego życia, co niejednokrotnie podkreślał w licznych wywiadach czy tekstach swych piosenek. Rozwód rodziców, uzależnienia od narkotyków i alkoholu oraz epizod molestowania seksualnego w dzieciństwie przez członka rodziny przyczyniły się do tego, że w jego głowie - jak to sam nazywał - "zrodziły się demony". To właśnie wszystkie te bolesne doświadczenia stały się dla niego inspiracją do tworzenia tak prawdziwych, ale i niejednokrotnie przesiąkniętych bólem tekstów. Ktoś gdzieś kiedyś napisał, że gdyby nie osobiste przeżycia Chestera, nie byłoby jego muzyki... Dla mnie to stwierdzenie nieco na wyrost i jak zawsze w przypadku tego typu sytuacji zastanawiam się, czy naprawdę nie dało się zrobić nic, aby ocalić artystę przed spowodowanym depresją samobójstwem. Bennington zabił się dokładnie w dniu urodzin swego dobrego przyjaciela, Chrisa Cornella, równie utalentowanego muzyka, który także odszedł z tego świata na własne życzenie. To nie jest przypadkowe, Bennington musiał wszystko dokładnie zaplanować. Czy naprawdę nikt spośród najbliższych mu osób nie podejrzewał, że pragnie on targnąć się na własne życie? Nie zrozumcie mnie źle - nie szukam winnych, ja po prostu jestem bardzo wrażliwy na ludzką krzywdę i wciąż staram się zrozumieć, dlaczego... Jednocześnie przeraża mnie świadomość, iż wszystko, dosłownie WSZYSTKO przegrywa w starciu z depresją. Bennington zostawił za sobą nie tylko własny zespół, muzykę i miliony fanów na całym świecie, ale przede wszystkim żonę, dzieci, rodzinę i przyjaciół... Nie jestem nawet w stanie wyobrazić sobie, co muszą oni teraz czuć...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN-R0EZ1u4vU3B1E-NGf9tJZ2uLmPHCavglgVhcWn3vTsQCnPZTtzkhPt7-DETMyObQZUOBec28CJVksscmdrnLF2bDKpP5Un9UX7ug39tgu88Q9DWNwiVyYLzh2vnzxQZ8jJ2UVLGPuIC/s1600/exz2swyze6bhk2j4wjun5lcwftu4tz5r-large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="620" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN-R0EZ1u4vU3B1E-NGf9tJZ2uLmPHCavglgVhcWn3vTsQCnPZTtzkhPt7-DETMyObQZUOBec28CJVksscmdrnLF2bDKpP5Un9UX7ug39tgu88Q9DWNwiVyYLzh2vnzxQZ8jJ2UVLGPuIC/s400/exz2swyze6bhk2j4wjun5lcwftu4tz5r-large.jpg" width="400" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Świata nie zmienimy, a bliscy naszym sercom artyści nie przestaną umierać - jestem tego absolutnie świadomy. Nie potrafię być jednak obojętny na brak empatii czy szacunku i cholernie bolą mnie komentarze niektórych anonimowych internautów, którzy piszą, że "<i>(...) nie ma kogo żałować</i>" i że "<i>(...) dziwne, że zrobił to tak późno</i>" lub że "<i>(...) wódka i dragi już dawno wypaliły mu mózg</i>". Rozumiem, że można kogoś nie lubić, ale kurczę, tu chodzi o czyjeś istnienie, życie, śmierć... Fakt, że kogoś nie lubię nie oznacza, iż mogę się cieszyć z jego śmierci. Na swoim blogu oraz fanpage'u nie będę tolerował tego typu komentarzy, a w życiu realnym od zawsze tępię tego typu poglądy i głośno zwracam uwagę wszystkim tym, którzy uzurpują sobie prawo do osądzania kogokolwiek czy szerzenia mowy nienawiści, zwłaszcza na temat osób zmarłych. I Was, Drodzy Czytelnicy, również o to proszę - nie gódźmy się na tego rodzaju hejt, walczmy z nim. Na sam koniec zabrzmię banalnie, wiem, ale w tych słowach drzemie ogromna moc: <i>Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą...</i> I choć nigdy nie usłyszę już Chestera na żywo, jedno jest pewne - dla mnie jego muzyka nigdy nie umrze i z pewnością będzie mi towarzyszyć w kolejnych etapach mojego życia.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/4UMFGv_rW4U/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/4UMFGv_rW4U?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-58952611371525299242017-07-22T19:44:00.002+02:002017-07-22T19:45:12.897+02:00Czując na karku oddech czasu - recenzja Dunkierki (reż. Christopher Nolan, 2017)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="204" data-original-width="480" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik3TxANC6TKbqQOo2iLIkmqzhWnQbPec2L8VUuNbqwtf0RlA9KIZ3PxYSYlTh6MFYVZCaCELIRqOU7YpB8rAYiEDznN0wtcDs_hoPwGO_HwuLAzqxYI7Gn1mXcfvJoMAr1GFVvzFnz21P3/s640/giphy.gif" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Lipiec i sierpień nie bez powodu są określane mianem "sezonu ogórkowego" w kinie. W tym czasie swe premiery mają bowiem najczęściej mniej ambitne filmy, w tym blockbustery, horrory czy lekkie, wakacyjne komedie kumpelskie. W tym roku kino letnie również raczej niczym by się nie wyróżniało, gdyby nie premiera najnowszego filmu jednego z najbardziej utalentowanych reżyserów współczesnego świata kina. Christopher Nolan, bo o nim mowa, zdołał osiągnąć już ten status, że właściwie nikomu niczego nie musi udowadniać. W recenzowanej dziś przeze mnie "Dunkierce" Nolan mierzy się więc nie tylko z samym sobą, ale również z legendą swego wielkiego autorytetu, Terence'a Malicka, reżysera wybitnej "Cienkiej czerwonej linii", do którego to tytułu nie bez kozery krytycy porównują "Dunkierkę". Czy reżyser nominowanej do Oscara "Incepcji" oraz fenomenalnej serii filmów o Mrocznym Rycerzu podołał trudnemu zadaniu stworzenia wybitnego filmu wojennego? Odpowiedź znajdziecie w notce poniżej (recenzja bez spoilerów).</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
"Dunkierka" przedstawia obraz słynnej ewakuacji alianckich wojsk z francuskiej plaży w czasie II wojny światowej. Otoczeni przez wroga z każdej stron brytyjscy i francuscy żołnierze próbują wydostać się z pułapki, jednakże czas oraz materia wyraźnie im nie sprzyjają. Upór, honor oraz inne żołnierskie przymioty przegrywają z poczuciem beznadziei, bezsilnością i właściwie brakiem nadziei na to, że uda im się jeszcze wrócić do domu, czyli Wielkiej Brytanii, która znajduje się przecież w polu horyzontu ich widzenia. Nolan przedstawia nam całą historię z trzech różnych punktów widzenia: żołnierzy uwięzionych na wyspie (walka na lądzie), zwyczajnych obywateli zaangażowanych w pomoc innym (walka na morzu) oraz pilotów szybujących w przestworzach spitfire'ów (walka w powietrzu). Każda z tych perspektyw zostaje ukazana w innej płaszczyźnie czasowej (tydzień, dzień, godzina), przez co z niecierpliwością i rosnącym zainteresowaniem oczekuje się na moment zazębienia wszystkich trzech płaszczyzn czasowych i materialnych. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="372" data-original-width="620" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKUWgTFpf8RmJWZHdVinQ_DsEBmoGvjBrjL4OAHtD4tpcThku0KEscltpvjXPzBQeYLolFLy-tEss-XvLXmV46woP3dRL4ozQYMfpcj6p0LCIbT4FTdBgGyUII56JIQWPo1AARK_dORdvI/s400/Dunkirk-film-still.jpg" width="400" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Zdjęcia promujące film nawet w niewielkiej części nie oddają jego klimatu. To po prostu trzeba zobaczyć (i usłyszeć!) na dużym ekranie.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nolan, tradycyjnie już, nie potrafił w "Dunkierce" zrezygnować z zabawy czasem. Po cofaniu zegarka ("Memento"), błądzeniu w snach ("Incepcja") i podróżach w czasie ("Interstellar") widzowie otrzymali tym razem dużo prostszą do rozwikłania czasową zagadkę, która - pomimo początkowego poczucia zawiedzenia faktem, iż Nolan podąża schematami - okazuje się być motorem napędowym całego filmu. Właściwie przez cały czas trwania filmu w tle słychać dźwięk zegara odmierzającego kolejne sekundy, minuty i godziny - jednostek czasu, które w przypadku wojny mają ogromne znaczenie. Momentami czas wlecze się niemiłosiernie, jednakże wystarczy chwila, aby bomba zrzucona z myśliwca zmusiła żołnierzy do prawdziwej walki o przetrwanie. A walczyć trzeba nie tylko z własnymi słabościami, ułomnościami czy ograniczeniami, ale też z niszczycielskimi żywiołami: wiatrem, wodą i ogniem, wobec siły których trudno nie okazać szacunku. Bohaterowie "Dunkierki" nieustannie więc uciekają lub szukają schronienia, przez co film w niektórych sekwencjach dużo bardziej przypomina thriller lub film katastroficzny niż klasyczne kino wojenne.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1600" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxJ8VCDanMrMBR774rxdwbEImVAQ-WPtQXnPghNqbYcoftbxaKTbC6zh-I4gFJY7fyV4s-H7GJBjpG7Cl6Nsqiy2IX9SDDMhjXq2BDo3wYGwM6lN8EyAtmkyjE_Nyn20EIZPJlq0gaezZw/s400/Christopher-Nolans-Dunkirk-IMAX-poster-cropped.jpg" width="400" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Mimo, iż "Dunkierka" z definicji pasuje do gatunku blockbusterów, to tak naprawdę jest filmem zgoła od nich odmiennym. I całe szczęście.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Skoro o bohaterach filmu już mowa... Cóż, "Dunkierka" jest pod tym względem oryginalnym tworem, gdyż na dobrą sprawę nie ma tutaj nikogo, kto mógłby grać pierwsze skrzypce lub zasłużyć na nominację aktorską za najlepszą rolę pierwszoplanową. Dla Nolana dużo istotniejsze jest ukazanie samego obszaru wydarzeń niż skupianie się na pojedynczych jednostkach. W tym krytykowanym przez wielu zabiegu reżyserskim ja osobiście dostrzegam dużo więcej niż przekierowanie uwagi widza z ludzi na tło historyczne. Czy w czasie wojny liczą się bowiem ludzie jako jednostki? Sądzę, że nie - do walki nie rusza przecież pojedynczy człowiek, a cała armia, nie giną jednostki, a tysiące. Nie liczy się imię, nazwisko, wiek, pochodzenie czy status społeczny... I właśnie na to Nolan chciał zwrócić uwagę widza. Wśród próbujących uciec z wyspy żołnierzy nieco bliżej poznajemy tylko jednego z nich (Fionn Whitehead), twarz kierującego brytyjskim myśliwcem Farriera (Tom Hardy) wciąż przykrywa maska, a najbardziej uczłowieczona postać kierującego okrętem Pana Dawsona (Mark Rylance) wyraża więcej swym milczeniem i wyrazem twarzy niż jakimikolwiek słowami. W obliczu wojny słowa na niewiele się zdają, tu liczy się tylko czas i wola przetrwania. Nie sposób nie wspomnieć też o tym, iż w filmie nie ma jako takiego czarnego charakteru. Złowrodzy Niemcy zostali zaprezentowani wyłącznie za pomocą obrazów (szybujące w powietrzu myśliwce) i dźwięków (świsty pocisków, huk zniszczeń wywołanych spuszczoną bombą). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeE57uK38n-xLM_gbm-DzPo8KN0o5ZpiWKm1gPTJg3Ay7VPE8EoDNeo-YDCP2uvLHBPeZCQW-QBYjIH-2CxXm7QAay9q134TgjuJFX2IYWfvT7H3Tg4FPMD86Ujq6SKIGvQBXMHBGkiaKO/s400/maxresdefault.jpg" width="400" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Promowanie filmu nazwiskiem Hardy'ego jest w przypadku "Dunkierki" pewnym nadużyciem, co absolutnie nie zmienia faktu, że musicie ten film obejrzeć.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pomimo, iż bohaterowie filmu właściwie nic nie mówią, nie martwcie się o to, że film będziecie oglądać w absolutnej ciszy (choć trzeba przyznać, że wówczas też robiłby niesamowite wrażenie). Christopher Nolan, tradycyjnie już, do współpracy przy ścieżce dźwiękowej filmu zaprosił arcy-utalentowanego wirtuoza, czyli Hansa Zimmera, dzięki któremu cisza pomiędzy kolejnymi odgłosami wybuchów została wypełniona patetycznymi i złowrogimi dźwiękami. To właśnie te dźwięki sprawiają, że "Dunkierce" bliżej do thrillera niż kina wojennego - zupełnie nie wiadomo, kiedy spokojniejsze brzmienia towarzyszące "ciszy przed burzą" zamienią się w coś mocniejszego, zwiastującego, iż burza jest już naprawdę blisko... I podczas gdy bohaterowie zmagają się z przeszkodami czyhającymi na nich w klaustrofobicznych wnętrzach okrętów czy samolotów wojennych, widzowie wciąż nasłuchują... Uczciwie przyznam, że Zimmer stworzył jedną z "najciężej" brzmiących ścieżek dźwiękowych w swej karierze, co jednak idealnie oddaje charakter filmu nadając mu przy tym niepowtarzalny klimat.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP4v_W2Prf51saCV683MIi7ld3QYIrxgGrqzhehLFAN1gaeKhmPct4LULU3JPHarNPFVdyohkGqzAdOccN9O89tjZBB72OD7SxCDlyrTyVIAMVFf0qs2RFP4xLvS1E11DuaZgj21WWCHtR/s400/maxresdefaultfdd.jpg" width="400" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>To zdjęcie wcale nie przedstawia pojedynczego człowieka-superbohatera, który uchronił miliony istnień. W "Dunkierce" bohaterami są po prostu ludzie. </i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A co z patosem, który zdaje się być nieodłącznym elementem kina wojennego? Cóż, nie uświadczycie tu obrazków jak z "Przełęczy Ocalonych" czy "Niezłomnego", jednakże jedna z finałowych scen sprawi, iż oczy zaszklą Wam się ze wzruszenia. Scena ta będzie ukoronowaniem wszystkiego tego, co Nolan chciał nam powiedzieć tym filmem przy jednoczesnym ponownym podkreśleniu siły grupy nad siłą jednostki. Jak widać, nie trzeba nieustannie machać flagami czy wrzucać na pierwszy plan człowieka-superbohatera, aby w wybitny sposób podkreślić to, co ważne i jednocześnie poruszyć. Och, Nolan, znowu to zrobiłeś, znowu otarłeś się o mistrzostwo i po raz kolejny mnie nie zawiodłeś. Czy po takiej recenzji ktokolwiek ma jeszcze jakieś wątpliwości co do tego, aby obejrzeć ten film? Pędźcie do kin póki grają, gdyż jestem przekonany, że "Dunkierka" nieźle namiesza w nominacjach do Złotych Globów czy Oscarów. Najważniejsze obrazy sezonu nagród filmowych 2017/2018 wciąż jeszcze przed nami, jednakże w kat. technicznych (Montaż, Dźwięk, Montaż dźwięku) raczej ciężko będzie przebić "Dunkierkę". 9/10 ode mnie - po seansie obowiązkowo podzielcie się w komentarzach swymi wrażeniami :)</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-51290596981030111542017-07-19T21:53:00.001+02:002017-07-20T00:02:15.020+02:00Jesteśmy od nich lepsi, czyli dlaczego oglądamy "Warsaw Shore"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="1040" data-original-width="1500" height="442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmfbyK-RuhXCfgy2fJJfiOiaLul5TB_sGRGAqAJaHUAnT42XjcVr3IV_tRKqL-qbQAwIDT7Fz46jfkgPktXrFY5ElJGCXF9rvfr70bnd8UQYOITyfk09cHjyprRX0z-JhhstrVBm4VH_kc/s640/55e2c12c5f3d6_o.jpg" width="640" /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Domyślam się, że dzisiejszy wpis może wywołać całkiem sporo kontrowersji, jednakże już od dłuższego czasu przymierzałem się do jego napisania. Kilka dni temu stacja MTV Polska poinformowała widzów na swej stronie internetowej, że właśnie rozpoczęto zdjęcia do kolejnego, ósmego (!) już sezonu flagowej produkcji stacji, czyli "Warsaw Shore: Ekipy z Warszawy". Program cieszy się wciąż ogromną popularnością i gromadzi przed telewizorami ok. 100 tys. widzów, co jak na godz. 23:00 w niedzielę jest w Polsce naprawdę dobrym wynikiem. Ogromna część widzów śledzi losy zwariowanych imprezowiczów dzień później, za pomocą Player.pl, gdzie można obejrzeć odcinek bez opłat aż przez tydzień od dnia premiery telewizyjnej. Jakie jest wytłumaczenie faktu, że program telewizyjny określany mianem "najniższej formy sztuki telewizyjnej" okazał się fenomenem i kurą znoszącą złote jaja? Dlaczego, niejednokrotnie pomimo faktu, że się tego wstydzimy, oglądamy "Warsaw Shore?"? Spróbuję Wam odpowiedzieć na to pytanie. (ps: wpis zawiera ilustracje z treściami uznanymi powszechnie za wulgarne).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<a name='more'></a>Dla niewiedzących, "Warsaw Shore: Ekipa z Warszawy" to program telewizyjny typu reality show, który oparty jest na amerykańskim formacie "Ekipa z New Jersey". Dotychczas na całym świecie powstało kilka wersji programu, z których największą popularnością bez wątpienia cieszy się wersja brytyjska, czyli "Ekipa z New Castle". Format programu nie jest skomplikowany - 8 osób wyłonionych w ramach castingu zostaje zamkniętych na 2 tygodnie w jednym domu i daje się im przyzwolenie na wielkie imprezowanie. Istotnym faktem jest to, że bohaterowie nie są całkiem odcięci od świata zewnętrznego, tzn. spędzają wolny czas angażując się w różne aktywności sportowe oraz, co najważniejsze, imprezując w znanych klubach, a zatem mają stały kontakt z innymi ludźmi (nie jest to więc imprezowa wersja "Big Brothera"). Dotychczasowe polskie edycje programu były realizowane w takich miastach jak: Warszawa, Wrocław, Zakopane, Łeba i Mielno. Program przedstawia codzienne perypetie ekipowiczów skupiając się przede wszystkim na ich wzajemnych relacjach.<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="330" data-original-width="500" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5enyNc9io7-Ab66J90vcq5fgrP9Mo3iCioNKnH4maKPwW0Z7jZ9_9fFrUwZATn9L7Hn3sg06bCxTblUYMU3jlnpkKvsX-1zUTGxMOTbCwB-lTmXTGYixNRXQSB9n9pgH2C4t9DRorsQUx/s400/733815_190571691139399_226762402_n.png" width="400" /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wydawać by się mogło, że czasy popularności reality show, w których brali udział zwykli ludzie, odeszły już do lamusa. W miejsce bijących rekordy oglądalności "Big Brothera" czy "Baru" pojawiły się różnego rodzaju talent-show ("Mam talent", "The Voice of Poland", "X Factor", "Masterchef") lub celebryckie wersje programów survivalowych ("Agent: Gwiazdy", "Azja Express"), które zdołały przyciągnąć naprawdę duże grupy widzów i stały się najbardziej popularnymi programami rozrywkowymi w Polsce. Zaskakujące, że właśnie w tych czasach znalazło się w telewizji miejsce dla formatu takiego jak "Warsaw Shore", który - powiedzmy to sobie szczerze - jest jednym z najbardziej niegrzecznych formatów w historii polskiej telewizji. Uczestnicy przeklinają na potęgę (nie ma tu cenzury, czyli charakterystycznego "pikania" w momencie wypowiedzenia przekleństwa), piją do nieprzytomności i uprawiają przygodny seks z dopiero co poznanymi osobami. Żyją chwilą, balują na całego i mają w głębokim poważaniu, co pomyślą o ich zachowaniu inni. Oni po prostu się bawią, są sobą i nikogo nie udają. Widzicie, w przypadku wymienionych wyżej programów ogromną rolę odgrywają scenariusz, reżyseria i montaż, tzn. w czasie talent show emitowanych na żywo nikt nie może sobie pozwolić na to, aby jakakolwiek "motylanoga" wymsknęła się komuś z ust. Wszystko jest przećwiczone, wykalkulowane, każdy ruch kamery jest zaplanowany. W przypadku "Warsaw Shore" oczywiście również istnieje scenariusz, przy czym spada on na drugie tło. Jaki jest sens planować zachowanie uczestników, skoro łatwiej dać im nieograniczony dostęp do alkoholu i kazać się bawić? To oczywiste, że kamera zdoła uchwycić obrazki, których nie zaplanowałby nawet najbardziej utalentowany scenarzysta. I właśnie ta prawda jest jednym z głównych powodów, dla którego 100 tys. Polaków zasiada w niedzielę o 23.00 przed telewizorami i włącza kanał MTV.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn8PsKta-DGnE6Z8m1rPeIgYx82XNRFXuM2Gl9lA8j6GyA9kBV3WA-NP5r2IiOFNwGAt5Ux8KVdOyWUPxWKvfff_Sxu6inZmzyYKe3vUaRM0FWr7xxEfnzn7fKkS1c3OGi4rUwkWvJVfRQ/s1600/1457695_181280875401814_774882504_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="500" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn8PsKta-DGnE6Z8m1rPeIgYx82XNRFXuM2Gl9lA8j6GyA9kBV3WA-NP5r2IiOFNwGAt5Ux8KVdOyWUPxWKvfff_Sxu6inZmzyYKe3vUaRM0FWr7xxEfnzn7fKkS1c3OGi4rUwkWvJVfRQ/s400/1457695_181280875401814_774882504_n.png" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ktoś może zapytać, jaka to prawda? Przecież ci ludzie z programu nie reprezentują sobą zupełnie nic, nie da się ich słuchać i można odnieść wrażenie, że mają iloraz inteligencji planktonu. Faktem jest jednak to, że na dobrą sprawę nikt z nas nie zna do końca żadnego z uczestników i nie wiemy, na ile obraz z telewizji pokrywa się z rzeczywistością. Wielu celebrytów decyduje się na stworzenie różnego rodzaju wizerunków telewizyjnych, których odbiór przez widzów może okazać się absolutnie nieprzewidywalny. Uczestnicy "Warsaw Shore" bez wątpienia nie zaliczają się do grona wykształciuchów czy elit kulturalnych (bo i po co?), jednakże śmiem podejrzewać, iż niektóre wypowiadane przez nich kwestie (w tym przede wszystkim te najbardziej żenujące i obciachowe) są przez nich całkowicie zaplanowane. Im głupsza wypowiedź, tym większa szansa na to, że ktoś udostępni jakiegoś mema w internecie i tym samym autor zapisze się nie tylko w historii internetu, ale też w głowach widzów. Widzicie, ekipowicze nie aspirują do bycia wielkimi gwiazdami (choć oglądając snapy niektórych z nich można odnieść zupełnie inne wrażenie) - im wystarczy jedynie sympatia widzów, gdyż przełoży się ona na intratne zaproszenia do promowania klubów, biur turystycznych czy reklamowania produktów, których jakość niejednokrotnie ciężko zdefiniować (no bo jak nazwać ubrania, które są sprzedawane po 50 groszy za sztukę?). I to wszystko. Zarobionych pieniędzy wystarczy nie tylko od pierwszego do pierwszego, ale jeszcze znajdzie się część na zabiegi kosmetyczne lub sponsor zafunduje za darmo wczasy w słonecznej Bułgarii. Być może odrę Was, Droczy Czytelnicy, ze złudzeń, ale uczestnikom programu "Warsaw Shore" naprawdę opłaca się robić z siebie idiotów i wymiotować z powodu przedawkowania alkoholu na oczach całej Polski... To jest biznes, ot co.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeA3IHJQtXBRAHZ6qekPrWI1QrF2c2HInJP6j1GqIiVvGe4J3fDZxsDwwebkmfKsqMghyIkcINlh5MApJ7x4KMB5QCa6C1w190B633Ow2EnehJLL9QctHni5jBpcl_lM0nfp5Mw60l2-zO/s1600/1463652_179714585558443_1657449929_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="500" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeA3IHJQtXBRAHZ6qekPrWI1QrF2c2HInJP6j1GqIiVvGe4J3fDZxsDwwebkmfKsqMghyIkcINlh5MApJ7x4KMB5QCa6C1w190B633Ow2EnehJLL9QctHni5jBpcl_lM0nfp5Mw60l2-zO/s400/1463652_179714585558443_1657449929_n.png" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Czy dla widza ma to jednak jakiekolwiek znaczenie? Nie sądzę. Dla nas istotne jest to, że możemy po ciężkim dniu pracy zasiąść spokojnie przed telewizorem i popatrzeć na twarze zwykłych osób, które są do bólu szczere i - przynajmniej w założeniu - nikogo nie grają (przy takich ilościach wypitego alkoholu raczej ciężko kogoś udawać). Osób, które mogłyby być naszymi sąsiadami czy kolegami/koleżankami, z którymi zresztą znakomicie bawilibyśmy się na imprezach. W swym bliskim otoczeniu nie mam ludzi, których mógłbym porównać do uczestników "Warsaw Shore", ale byłbym hipokrytą, gdybym napisał, że nigdy nie miałem z takimi osobami do czynienia. Ba! Ja codziennie spotykam takie osoby na ulicy, w tramwaju, na przystanku autobusowym czy na wiślanych bulwarach. To młodzi ludzie, którzy często nie wiedzą, czym jest wstyd, obraza czy poczucie zażenowania. Bardzo często takie osoby okazują się być najlepszymi wodzirejami imprezy czy - jak właśnie głoszą spoty reklamowe MTV - "bogami melanżu", "królami parkietu". Nie utożsamiamy się z tymi osobami, ale śmiejemy się z nich i sami niejednokrotnie, przynajmniej na chwilę, wcielamy się w ich role i doskonale się bawimy (kto nigdy nie przeholował z alkoholem, niech pierwszy rzuci kamieniem!). Istotnym faktem jest też to, że słuchając głupkowatych wypowiedzi uczestników czy oglądając ich pijackie przygody nie trudno poczuć się kimś lepszym, mądrzejszym. To już aspekt psychologiczny, który wiąże nas z programem - krytykujemy zachowanie uczestników utwierdzając samych siebie w przekonaniu, że jednak jesteśmy ogarniętymi osobami, skoro nie zdecydowalibyśmy się na to, co Trybson czy Stifler, ale jednak wciąż zasiadamy przed TV i dalej śledzimy losy tych, wydawałoby się, nieprzystosowanych społecznie i krnąbrnych balangowiczów. Członkowie "Ekipy z Warszawy" kupują nas bowiem swą naturalnością, brakiem nabzdyczenia i totalnie nieformalnym stylem bycia, czyli wszystkim tym, czego nie obejrzymy w innych programach telewizyjnych.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmNbb8dqS2-pKajk6EOSN_vWnoR6a-9Ci_vCLEGMffcgkYmKC0KIJTqLguLJat57UnVAP8erEYj51h0bUpQ0269N1sa9Ob3p2HjDilyID7ub4rh3Jar4Kv2thQdzH6igYBqkDUi5SdX-hp/s1600/1532103_201174283412473_1588938933_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="500" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmNbb8dqS2-pKajk6EOSN_vWnoR6a-9Ci_vCLEGMffcgkYmKC0KIJTqLguLJat57UnVAP8erEYj51h0bUpQ0269N1sa9Ob3p2HjDilyID7ub4rh3Jar4Kv2thQdzH6igYBqkDUi5SdX-hp/s400/1532103_201174283412473_1588938933_n.png" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ja również zaliczam się do grona widzów "Warsaw Shore". Nie jest to jednak program, bez którego nie potrafiłbym żyć i pragnę zaznaczyć, że pierwsze odcinki wprawiły mnie w stan totalnego osłupienia. Nie mam swojego ulubionego bohatera, częściej niż rzadziej jestem zniesmaczony, ale ciekawość wygrywa. Poza tym mogę śmiało przyznać, że mimowolnie polubiłem bohaterów tego programu. Owszem, gardzę niektórymi ich zachowaniami, jednakże jestem osobą myślącą i całkiem świadomie filtruję informacje, które docierają do mnie z ekranu TV. Mam własną moralność, etykę, wiem, co jest dobre, a co złe. Wielu sytuacji i zachowań nie pochwalam, ale przecież mogę na nie popatrzeć, poobserwować je. I właśnie na moim przykładzie chciałbym wskazać kolejny powód, dla którego oglądamy "Warsaw Shore" - ciekawość. W naszym szaro-burym życiu (które niejednokrotnie od poniedziałku do piątku wiąże się z nieustannymi podróżami z domu do pracy i na odwrót) nie ma miejsca na takie ekscesy, jakie przeżywają bohaterowie programu. Doskonale zdaję sobie sprawę, że sam na dany krok bym się nie zdecydował, jednakże jestem ciekawy, jak zachowa się uczestnik programu, który - daję sobie za to uciąć głowę - bez większego namysłu zrobi coś, na co ja w życiu bym się nie zgodził. Po siedmiu sezonach programu mogę śmiało przyznać, że członkowie ekipy wciąż nie przestają mnie zaskakiwać... A ja wciąż jestem ciekawy...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkRp5JHV6zpI3kzVh3lY6qs0_oS33CplbED81NVa_NDuVlS6ItuZZfXnOQHF4snnOmgxvsGpY6BXgR2zMDwndN3eVpEmhzH8huipiFzSMv1aTygr6DlrUd0-B-IuvU3h3gGW1IcHHCh5U2/s1600/1506831_200086080187960_1497629373_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="500" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkRp5JHV6zpI3kzVh3lY6qs0_oS33CplbED81NVa_NDuVlS6ItuZZfXnOQHF4snnOmgxvsGpY6BXgR2zMDwndN3eVpEmhzH8huipiFzSMv1aTygr6DlrUd0-B-IuvU3h3gGW1IcHHCh5U2/s400/1506831_200086080187960_1497629373_n.png" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Oglądając kolejne odcinki niejednokrotnie czuję dyskomfort. Bardzo często w czasie oglądania dociera do mnie, że ten program telewizyjny być może poza funkcją iście rozrywkową pełni też wiele funkcji negatywnych, tzn. promuje przemoc, nieobyczajne zachowanie, chamstwo i brak kultury. Z drugiej jednak strony, program dedykowany jest osobom po 18. roku życia, a więc osobom dorosłym. Każdy z nas ma swój własny mózg i jest całkowicie świadomy, na oglądanie czego się decyduje. Jestem szalenie daleki od oceniania ludzi na podstawie tego, co robią w życiu czy co oglądają w telewizji. Czy osoba utrzymująca się w życiu z udziału w filmach pornograficznych jest gorszą osobą ode mnie czy od Ciebie, Drogi Czytelniku? Absolutnie nie! Po prostu taki wybrała styl życia i sama będzie mierzyć się z konsekwencjami tego. Czy uczestnicy "Warsaw Shore" będą w przyszłości żałować swych pijackich harców przed tysiącami widzów? Nie wiem, ale nawet jeśli tak, będzie to tylko i wyłącznie ich sprawa. Uważam, że dopóki nikt nikogo do czegoś nie zmusza i dopóki nikomu nie dzieje się krzywda, to nie ma co rozprawiać nad czyjąś moralnością lub jej brakiem. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMT0pZOA6PuHMzNmk3CRu4aRi2SL7zYN0mdyJob65RKwEKEicJ2gePH0nRhkZ5nHM0PVnFMxPC23xY394G0dYvKK8rbjSM53lcF3hxg0X5tcmitN6E9R5WED2zobb3T4__SRd7Ka11PIbt/s1600/1422404_179988308864404_1538816779_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="500" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMT0pZOA6PuHMzNmk3CRu4aRi2SL7zYN0mdyJob65RKwEKEicJ2gePH0nRhkZ5nHM0PVnFMxPC23xY394G0dYvKK8rbjSM53lcF3hxg0X5tcmitN6E9R5WED2zobb3T4__SRd7Ka11PIbt/s400/1422404_179988308864404_1538816779_n.png" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Czy powyższy post oznacza, że rekomenduję i polecam Wam "Warsaw Shore"? Nic podobnego! Jak już pisałem, mam wiele zastrzeżeń co do twórców tego programu. Nie podoba mi się, że twórcy nie reagują w jednakowy sposób na przejawy agresji w programie (niektórzy uczestnicy są wyrzucani z programu za agresję, podczas gdy inni dostają jedynie nagany). Przez agresję mam na myśli nie tylko agresję fizyczną, ale również psychiczną. Jeden z sezonów programu został stworzony w dosyć specyficznym formacie - dwójka uczestników nie będących już w programie oceniała i komentowała odcinki dla widzów nie rezygnując przy tym z wyjątkowo złośliwych i obraźliwych epitetów. Widzicie, to bardzo nieładnie, kiedy jedna strona atakuje drugą, a ta druga nie ma nawet szansy się obronić. Nie jestem też fanem oglądania zaspokajania przez uczestników swoich prymitywnych potrzeb fizjologicznych - ok, rozumiem, że seks najlepiej się klika i sprzedaje, ale już niektóre odgłosy wydawane przez uczestników w kuchni czy toalecie mogłyby zostać widzom darowane. Ogólnie rzecz biorąc wad jest dużo więcej niż zalet, ale w przypadku tej produkcji nie ma to większego znaczenia - ciekawość, poczucie wyższości nad osobami z TV i naturalność uczestników zdecydowanie wygrają z komentarzami autorytetów ze świata kultury.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3AC1VKW6Eh5iugUyxK0U4D4n66cu87aniETszu8TCQbaa2r03Px3P1H7szIXzNSCuLNSWqGUr5Je2YTQIER1PoWbJfAvfDlVimUmKSgm2idGN5gUZWazgs1qIghYSmetLN_N2lTfp2SEn/s1600/1545937_202492503280651_798695773_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="500" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3AC1VKW6Eh5iugUyxK0U4D4n66cu87aniETszu8TCQbaa2r03Px3P1H7szIXzNSCuLNSWqGUr5Je2YTQIER1PoWbJfAvfDlVimUmKSgm2idGN5gUZWazgs1qIghYSmetLN_N2lTfp2SEn/s400/1545937_202492503280651_798695773_n.png" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ps: Jeszcze raz podkreślam, że post nie ma na celu promować "Warsaw Shore", a jest jedynie próbą zastanowienia się, dlaczego program tego typu cieszy się tak ogromną popularnością. "Ekipa" jest pewnego rodzaju popkulturalnym fenomenem, nad którym zapewne jeszcze nie raz się pochylę. Postaci uczestników programu, ich tamtejsze relacje, ale też nieudolny sposób, w jaki poruszają się po świecie social media zasługuje na zupełnie osobną notkę. Dajcie tylko znać w komentarzu, czy chcecie o tym przeczytać :)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ps2: za ilustracje do wpisu służą pamiętne cytaty uczestników programu (źródło: <a href="https://www.facebook.com/teksty.warsaw.shore.helvetica/">https://www.facebook.com/teksty.warsaw.shore.helvetica/</a>)</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-19756250240700873112017-07-17T00:12:00.000+02:002017-07-17T00:19:58.994+02:00Nie tacy przyjaciele, czyli recenzja 1. sezonu "Friends from College"<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="373" data-original-width="640" height="371" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg530cS_wwOu0fkR1aVy2xYVRGS7y6M_1IQw_eDBhSIis_lbrYLRBAO2eEpX-Rxsig3jJeE3Jv0UB_yfGfpJyVGXJzHAGp-lTYltE0KgovPeWfhZXLmDQ1CMHAJ4z6vcI6ZImH1TQ32rFk/s640/friendsfromcollegeheader1.jpg" width="640" /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Wszystko zaczęło się od doskonale znanych wszystkim "Przyjaciół", czyli serialu komediowego o grupie osób w tym samym wieku, których historia przyjaźni podbiła serca ludzi na całym świecie. Kiedy historia "Friends" dobiegła końca, w ich miejscu pojawiły się kolejne seriale o podobnej tematyce, z których większość powtórzyła ten sukces. "Jak poznałem waszą matkę", "Teoria Wielkiego Podrywu", "Jess i chłopaki" czy "Cougar Town: Miasto kocic" stały się ulubionymi serialami milionów widzów - serialami idealnymi do oglądania tuż przed snem, dla relaksu, z lampką wina w ręku. Bazując na sukcesie kasowym tych produkcji platforma Netflix postanowiła powołać do życia swoją własną grupę przyjaciół. Tym oto sposobem powstał recenzowany dziś serial, czyli "Friends from College" (spolszczony tytuł to "Przyjaciele z Uniwerku"). Czy ten ośmioodcinkowy serial wniósł coś nowego do gatunku "buddy tv series" i dlaczego po jego obejrzeniu bardzo głośno westchnąłem? O tym możecie przeczytać poniżej (w tekście niewielkie spoilery).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Większość seriali komediowych opowiadających o grupach przyjaciół skupia się na losach osób dopiero wchodzących w dorosłe życie. Netflix postanowił pójść o krok dalej, tzn. bohaterowie "Friends from College" lata młodości mają już za sobą i niebezpiecznie zbliżają się do magicznej 40-tki. Pod względem fabularnym niestety wieje schematem: mamy tu grupowego błazna Ethana (w tej roli Keegan-Michael Key, który momentami niezwykle irytuje) uwikłanego w skomplikowany trójkąt miłosny pomiędzy własną żoną Lisą (znana z roli Robin w "Jak poznałem waszą matkę" Cobie Smulders) a miłością z czasów studenckich, femme fatale Sam (Annie Parisse). Oczywiście w grupie przyjaciół jest też typowa outsiderka Marianne, homoseksualista Max oraz Nick, na którego twórcy serialu niestety nie mieli chyba do końca pomysłu. Widzicie, już w tym miejscu warto zaznaczyć pierwszą poważną wadę serialu - głównych bohaterów w domyśle powinno być sześciu, a tymczasem serial rozwija przede wszystkim historię wspomnianego trójkąta miłosnego, traktując po macoszemu inne postaci, które mimowolnie trafiają na tzw. drugi plan. Nie podoba mi się również wspomniana schematyczność - jeżeli w każdej grupce przyjaciół musi koniecznie znajdować się osoba o orientacji homoseksualnej, to może czas najwyższy, aby w końcu była to kobieta? </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiETBIT4zeHkPbIAWPb0nlGoVQkUdXspfSxZqDbXD6TXOtinJRV8aBDntjL9hVagiialpqJPFLBIfVq50_A2g8DktBBPRCLwpFkB4eJB874PRdejWeuJrr6NuWlOOCYFpVa8JO2fs_3v7k/s1600/friends-from-college-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="988" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiETBIT4zeHkPbIAWPb0nlGoVQkUdXspfSxZqDbXD6TXOtinJRV8aBDntjL9hVagiialpqJPFLBIfVq50_A2g8DktBBPRCLwpFkB4eJB874PRdejWeuJrr6NuWlOOCYFpVa8JO2fs_3v7k/s400/friends-from-college-3.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>W tej klasycznej grupce przyjaciół nie mogło zabraknąć miejsca dla błazna czy homoseksualisty.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
"Friends from College" nie jest typowym serialem komediowym, tzn. w czasie oglądania niektórych odcinków prawdopodobnie w ogóle nie będziecie się śmiać, a w tle nie będzie co jakiś czas przewijał się śmiech z puszki charakterystyczny dla sitcomów. W serialu stosunkowo dużo scen prawdziwie dramatycznych, choć nie jest to ten sam poziom co np. w przypadku "Transparent", "Dziewczyn" czy "Better Things" (serial jest podobny klimatem do "Love" Judda Apatowa). Serial utrzymuje klimat letniej komedii spod znaku "buddy movie", choć w niektórych scenach lekkość ustępuje miejsca ciężarowi dramatu. Jak już wspomniałem, bohaterowie mają po 40 lat, co może świadczyć o tym, iż zdążyli już poukładać najważniejsze sprawy w swoim życiu. Nic bardziej mylnego. Pomimo, że są w poważnych związkach (niektórzy są już nawet po ślubie i mają dzieci), przyjacielska relacja nawiązana za czasów tytułowego college'u sprawia, że wciąż żyją oni tamtymi czasami, a co za tym idzie, w ich życiu wciąż są żywe wydarzenia, które miały wówczas miejsce. Pod względem zawodowym niektórzy też nie rozwinęli jeszcze całkiem skrzydeł. Bardzo podoba mi się, że twórcy nie spłycili pod tym kątem charakterologii postaci i pokazali, że ludzie niezależnie od wieku wciąż mają takie same potrzeby, chcą czuć się kochani i potrzebni. W przypadku bohaterów "Friends from College" dochodzi jeszcze jedna refleksja - oni naprawdę nie chcą myśleć, że to co najlepsze, mają już za sobą. Może właśnie z tego powodu pakują się w kolejne kłopoty wikłając tym samym nie tylko swe własne losy, ale również losy tych osób, których określają mianem swych przyjaciół.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="947" data-original-width="1420" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-vsDtih0gIp8SBFNex-xfld9Du9Aj86yuJeG8uuzbgGIk2qCuURaZxlkfs6H9PJH8GtcOdty4JVb4Z_WXgLFtVYxnv8blhTAHG5Irg-7BNyg4k10dX_174BUDmPOaPFSl4lmd8Ls398g/s400/06-friends-from-college.w710.h473.2x.jpg" width="400" /> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Nigdy nie można powiedzieć, że to, co najlepsze, ma się już za sobą i bohaterowie nowego serialu Netflixa doskonale zdają sobie z tego sprawę. </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
No właśnie, tylko czy aby na pewno serial przedstawia losy prawdziwych przyjaciół? Mam z tym duży problem, ponieważ każda z postaci ma swoje za paznokciami i trudno szukać w tej relacji szczerości, wierności czy bezgranicznego zaufania. Już pierwsze wspólne "spotkanie po latach" i obawy z nim związane pokazują sposób myślenia tej grupy ludzi. Każde z nich jest na innym etapie swojego życia, posiada różny status społeczny i stan konta. Chęć zaimponowania innym przyczynia się do kolejnych kłamstw, które są zaprzeczeniem zdrowych przyjacielskich relacji. Pozostaje pytanie, czy właśnie w ten sposób traktują przyjaźń osoby, które już zdążyły ułożyć sobie część życia? Co z poczuciem, że przyjaciel to osoba, której możesz powiedzieć wszystko i na którą zawsze możesz liczyć? To serial w domyśle komediowy, więc być może niektóre z moich wniosków zdają się być nie na miejscu, jednakże warto zwrócić uwagę na fakt, że kłamstwa powielane przez bohaterów znacznie różnią się od tych zabawnych kłamstewek pełniących rolę komizmu sytuacji w "Friends" czy "Teorii Wielkiego Podrywu". Idealnym komentarzem do mych słów jest scena w klinice leczenia bezpłodności, w której partner Maxa i jednocześnie lekarz Lisy nie jest w stanie zaoferować jej zniżki za zabieg in vitro. Fakt, że chodzi tu o przyjaciółkę jego partnera (która w dodatku jest na etapie szukania pracy, przez co nie można jej nazwać stabilną finansowo) nie robi na nim absolutnie żadnego wrażenia. Podobnie niefajnie wybrzmiewają złośliwe komentarze Lisy i Ethana na temat pracy Marianne, która przecież pozwoliła im się u siebie zatrzymać. Tak, to wszystko jest podszyte komedią, ale to zupełnie inny poziom żartów niż ten, który znam z serialów tego gatunku. Przyjaciele nie zachowują się w ten sposób.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinuWqjX-FUwTdtOLIY4Q0fmFCT7iPB74eJaFhaITOmCdN8D6hTFWSikeSL5Y94yPPmRcg6jAvvhEG01_tXjGLXf5YN7e_sEbikKBsikrYAvIQS7zQEKl7PUc7D5v9HRB9K3jDkfYz4dqU/s400/12-friends-from-college.jpg" width="400" /> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Z każdym kolejnym odcinkiem miałem wrażenie, że tytuł serialu powinien jednak brzmieć "Znajomi z Uniwerku". Być może twórcy mają inną definicję przyjaźni niż ja. </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
W centrum całego zamieszania jest Ethan Turner, któremu nie wystarcza jego piękna i mądra żona-prawniczka i który jest uwikłany w romans ze swą miłością z czasów studenckich. Postać Ethana to jedna z najbardziej irytujących postaci w serialach komediowych omawianego gatunku. Bohater równocześnie kontynuuje relacje z obiema paniami - jako przykładny mąż chodzi z Lisą do kliniki leczenia bezpłodności i wspiera ją w próbach zajścia w ciążę, ale po godzinach uprawia seks z Sam i w żaden sposób nie potrafi zakończyć tej relacji. Pikanterii niech doda fakt, że Sam ma już męża, dzieci, wspaniałą karierę i willę z basenem, a zatem wydawać by się mogło, że do szczęścia nie powinno jej już niczego brakować. W pierwszych odcinkach to ona przyjmuje rolę "tej złej drugiej", która nie tylko zdradza męża, ale też oszukuje swą przyjaciółkę. Kolejne odcinki nieco odwracają całą sytuację, choć finał okazuje się znowu schematyczny... Generalnie oglądając kolejne sceny widać, że twórcy bardzo starali się, aby stworzyć jakąś nową jakość, jednakże z niektórych klisz i schematów najwyraźniej nie mogli zrezygnować.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="563" data-original-width="1000" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0DjcWSqiqZRNbFCZSJ6cWl1BfOeRX9VHTF267leXR5yeu6-lDfiU5_NP0DLywkkdqac9SV_xj9VLh_QWgtJqUbSEYpkQb1MCCbaPacTU9ccj9AiK4wDAW94Y7F8POip98WEyWoX5L-eA/s400/1471964685545.jpeg" width="400" /> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Oglądając serial, sam do końca nie wiedziałem, czy moja antypatia do postaci Ethana wynikała z faktu nielubienia postaci czy też samego aktora. </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
W całym serialu to właśnie postaci Lisy i Sam zdają się być tymi najbardziej interesującymi. Ta pierwsza potrafi tupnąć nogą i wybuchnąć bez powodu, kiedy trzeba umie też się porządnie zabawić. W swych przekonaniach jest jednak bardzo konserwatywna, tzn. w przeciwieństwie do Sam nie pochwala związków, które zrodziły się kosztem cierpienia innych osób. Lisa jest osobą bardzo emocjonalną i spontaniczną - to typ kobiety, która najpierw działa, a dopiero potem myśli. Sam z kolei jest dużo bardziej wyrachowana i skalkulowana, ale dużo brakuje do określenia jej mianem "zimnej suki". Swemu psychologowi wyznaje, że nie żałuje niczego w swoim życiu i uwielbia je, ale coraz częściej zastanawia się, czy nie mogło się ono potoczyć inaczej. Na początku fabuły romans Sam i Ethana trwa na odległość, przez co nie ma ona wyrzutów sumienia wobec Lisy. Kiedy jednak ci dwoje wprowadzają się do tego samego miasta, wydaje się, że wszystko będzie musiało ulec zmianie. Jak pokazują kolejne odcinki, romans Sam i Ethana okazuje się być dla nich na tyle ważny, że postanawiają go kontynuować wbrew wszystkiemu i wszystkim. Moim zdaniem najlepiej w serialu wypadają właśnie wspólne sceny Lisy i Sam (świetna scena w toalecie podczas wesela!), w czasie których widzowie mają szansę skonfrontować je obie i wybrać tą, z którą bardziej się identyfikują. Trudny wybór, prawda? Po finale wiadomo, że jeżeli powstanie 2. sezon serialu (a powstanie na pewno!), to takich scen konfrontacji będziemy mieć zdecydowanie więcej...</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="668" data-original-width="1000" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBO2XYjQgTusYa0BiIfCWK8GmIsq5WteUFIPpryDDZw-RAYaMsjhrRs1PTwmgLC418mrGrpvgQetBIMGftfvCbdSLC2pnVwL0UeaQ3xj4cVVbo-n_-Q3kMX8RfIWlzeolyp2d4U6Ai87Q/s400/ffc_105_01888r.jpg" width="400" /> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Lisa i Samantha to dwie szalenie różne kobiety i jednocześnie dwie najważniejsze postaci w tym serialu. </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
"Friends from College" bardziej niż na przyjaźni skupia się na tym, jak ludzie wikłają się w niezdrowe związki. Mnóstwo tu powierzchownych relacji - czasem wystarczy tylko impuls, aby odejść od drugiej osoby lub ją zdradzić. Czasy się zmieniły i ludzie coraz częściej dają sobie tzw. "drugie szansy", czyli decydują się na zupełnie nowe związki, ale wielka szkoda, że w serialu nie ma właściwie jednej pary, która byłaby ze sobą całkowicie szczęśliwa. Abstrahując od faktu, że Ethan i Lisa zdradzają swych małżonków, drugie połówki głównych bohaterów okazują się być niezwykle niesympatyczne. Felix, partner Maxa, zupełnie nie rozumie poczucia humoru grupki przyjaciół, ale też nie robi zupełnie niczego, aby spróbować tę grupę zrozumieć lub do niej dołączyć. Jeszcze gorzej wypada mąż Sam, który bardzo otwarcie, złośliwie i bez poczucia zażenowania komentuje na forum różne sytuacje. Partnerce Nicka twórcy nie poświęcili zbyt wiele czasu, podobnie zresztą jak samemu Nickowi, który istnieje w tym serialu tylko po to, aby pełnić rolę byłego faceta Lisy. Czy naprawdę wśród współczesnych czterdziestolatków nie ma w USA nawet jednej normalnej pary? Pod tym względem "Friends from College" wypada mało realnie - bynajmniej ja spodziewałem się od Netflixa nieco więcej.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLCD8-IQOOHdFj1fR48-YQUXUUnIxK1c9Hc3sMdk8YsF4Vy8SH9DGuy5Ht8CAe9Fjtu9IUrr9ICl12J5_Um1WDT1hWoPCEZZ0w5AALO4B4yvzgZ5hLGxBYYmqh4mXJQAJ4xbTdwmVZ5_c/s400/maxresdefault.jpg" width="400" /> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Czy tylko ja uważam, że Cobie Smulders zdołała stworzyć najbardziej interesującą i wiarygodną postać w tym serialu? </i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Nie zrozumcie mnie źle - to nie jest zły serial. W recenzji skupiłem się przede wszystkim na wadach, ponieważ - nie wiedzieć czemu - dużo łatwiej w przypadku tego serialu wyłuskać właśnie je. Cała historia bez wątpienia wciąga, kilka wątków jest świetnie poprowadzonych (np. historia królika Marianne czy niezwykle zabawny ciąg scen związanych z zabiegiem in vitro Lisy) i ogląda się to lekko, przez co te osiem odcinków można wchłonąć na raz, w jeden wieczór. Czy "Friends from College" wnoszą coś nowego do gatunku seriali kumpelskich? Myślę, że tak, choć nie da się ukryć, że powielenie schematów nie pomoże tej produkcji w zdobyciu nowych widzów. Nie zdradzę też dokładnie, dlaczego podczas finału głośno westchnąłem - mogę jedynie powiedzieć, że w niczym mnie on nie zaskoczył i właściwie od początku finałowego odcinka przewidywałem, że twórcy poprowadzą cała historię właśnie w ten sposób. Obejrzyjcie sami, a będziecie wiedzieć, o czym mówię. Mimo wszystko polecam Wam najnowszy serial Netflixa - na lato, jak znalazł :)</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-34314089693964238232017-03-08T11:15:00.001+01:002017-03-08T11:15:54.558+01:0010 filmów z kobiecym imieniem w tytule<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH6TUs8xWi6QCL1cf0SDthk0lL6p4CJGoV1vSuED2YlnP1X9XOayYIAt7OqLbLozrgKBpR7ykhBT2GvGOPIuHyOJ0d0ytx2FbOzxEa6JBoO0EKoIhNgO3fzlsHgLMu-1fzH8Wnoa6MSjg/s640/giphy.gif" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Znane i nieznane. Rozważne i romantyczne. Skromne i pewne siebie. Wycofane i wychodzące przed szereg. Nieśmiałe i odważne. Mnie lub bardziej świadome swego piękna, siły, seksualności. Kobiety, czyli piękniejsza połowa ludzkości. Świat bez nich by nie istniał i niech nikt nie waży się nawet tego kwestionować. Z okazji Dnia Kobiet prześledziłem wszystkie obejrzane przeze mnie filmy z kobiecym imieniem w tytule i przygotowałem dla Was zestawienie 10 szalenie różnych filmowych wizerunków kobiet. Jeśli jeszcze ich nie znacie, jak najszybciej nadróbcie zaległości. </div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRaf9yw38n5iTivr9V_gMLFj2SE__5QB6y7INslbwSwQufgCD4QbkzLvyYoWj6Suxljxhav0IARF6XJ6Y-Vc7y27-XyHhCTuUUAOhwPsoVrHquSTeerDgGcoofe8gX58Wzuuve-QyhHXI/s1600/amelia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRaf9yw38n5iTivr9V_gMLFj2SE__5QB6y7INslbwSwQufgCD4QbkzLvyYoWj6Suxljxhav0IARF6XJ6Y-Vc7y27-XyHhCTuUUAOhwPsoVrHquSTeerDgGcoofe8gX58Wzuuve-QyhHXI/s200/amelia.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>1. Kobieta neurotyczna - Amelia Poulain </b>(<i>Amelia</i>, reż. Jean-Pierre Jeunet, 2001)<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Tej postaci nikomu nie trzeba przedstawiać. Przez swe neurozy Amelia zyskała miano nie tylko jednej z najbardziej oryginalnych, ale i najbardziej uroczych filmowych bohaterek.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyoRwxMWs52alHjZs3Beu_nXjinoMXxPzVmTH9ZIcOsDyp3D_aC1ux5bW-VDh8nA97wPepa5HwY05UMMArtsz643PrKmNRr3gS6FrXtkdufVAhatXD-VG_BdsbA1macF4nkHedVyHdD9g/s1600/jennifer-lawrence.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyoRwxMWs52alHjZs3Beu_nXjinoMXxPzVmTH9ZIcOsDyp3D_aC1ux5bW-VDh8nA97wPepa5HwY05UMMArtsz643PrKmNRr3gS6FrXtkdufVAhatXD-VG_BdsbA1macF4nkHedVyHdD9g/s200/jennifer-lawrence.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>2. Kobieta businesswoman - Joy Mangano </b>(<i>Joy</i>, reż. David O. Russell, 2015)<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Samotna matka, która dzięki swej sile i determinacji stanęła na czele imperium finansowego wartego miliony dolarów. Więcej o samym filmie możecie przeczytać tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2016/02/walczaca-o-swe-marzenia-recenzja-joy.html">klik!</a>).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig4navDO8A5AHZFlRnYu_8XbAOdPccby4l0b7B77_S07x19LxalJCTfScYyHMsRjcmYwC1pj5Egch9nmlI3iKg-2lOXpyrpaTE56Yfuh7eqF0SVUSimxPyleFZaCpMdlNUuxMtN2BvYyQ/s1600/Amy-Winehouse-resize-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="135" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig4navDO8A5AHZFlRnYu_8XbAOdPccby4l0b7B77_S07x19LxalJCTfScYyHMsRjcmYwC1pj5Egch9nmlI3iKg-2lOXpyrpaTE56Yfuh7eqF0SVUSimxPyleFZaCpMdlNUuxMtN2BvYyQ/s200/Amy-Winehouse-resize-1.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>3. Kobieta artystka - Amy Winehouse </b>(<i>Amy</i>, reż. Asif Kapadia, 2015) </div>
<div style="text-align: justify;">
Amy Winehouse to kolejna postać, której nie trzeba Wam przedstawiać. Dała nam tak wiele, sama zyskała równie dużo, ale zabrakło tego najważniejszego - miłości... Więcej o samym filmie możecie przeczytać tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2015/08/love-is-losing-game-amy-rez-asif.html">klik!</a>).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdsCvibpwiGdzqCpoRRFTFYBnhWBNmWCptqHGqZqN-TEwQ9uWg6-kyBKARKgkMqQc3a4rSv9YEQ0ZaAaPJLc3fNoQXxZK-ToIxp6sFcLOF8sPSPA8fs6bHivoe4Un2XBG6UIIlEAySBtc/s1600/ida.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="137" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdsCvibpwiGdzqCpoRRFTFYBnhWBNmWCptqHGqZqN-TEwQ9uWg6-kyBKARKgkMqQc3a4rSv9YEQ0ZaAaPJLc3fNoQXxZK-ToIxp6sFcLOF8sPSPA8fs6bHivoe4Un2XBG6UIIlEAySBtc/s200/ida.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>4. Kobieta skromna - Ida Lebenstein </b>(<i>Ida</i>, reż. Paweł Pawlikowski, 2013)<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Ida to typ kobiety skromnej i cichej, oddanej Bogu "szarej myszki", która nie lubi się wychylać. Takich kobiet w kinie naprawdę niewiele... Więcej o samym filmie możecie przeczytać tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2013/10/bog-hedonistyczna-ciotka-i-antysemityzm.html">klik!</a>).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsqsBCzzlEdiHTqgb4wC2J-GJDK93Z807oPLiD5wvtWuX1Q9UyICFC_wl2YBh5RKYasdSIodywD1SRDpjBUO8FsxHX6MfClGP9zpb4ZJE-0yTle-ZHWqYINQ1zEFRV_GYQGCYr9QRov50/s1600/carol.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsqsBCzzlEdiHTqgb4wC2J-GJDK93Z807oPLiD5wvtWuX1Q9UyICFC_wl2YBh5RKYasdSIodywD1SRDpjBUO8FsxHX6MfClGP9zpb4ZJE-0yTle-ZHWqYINQ1zEFRV_GYQGCYr9QRov50/s200/carol.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>5. Kobieta femme fatale - Carol Aird </b>(<i>Carol</i>, reż. Todd Haynes, 2015)</div>
<div style="text-align: justify;">
Carol to posągowa i otaczająca się luksusem femme fatale, która doskonale wie, czego chce. Niezwykle silna osobowość. Więcej o samym filmie możecie przeczytać tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2016/03/o-zakazanej-miosci-recenzja-filmu-carol.html">klik!</a>).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifVVTiGA9_F6puAgobXaSc-C5OS3FmTUMCK_zYCFLZweTtfPVl3Lz53prfQsIXpokIFZUiRBwC1yRimedJwMFyeNCy6tWbMJ4wbG03ILX_Rrd2wPDVqtteY6HBA_47aSa4KKeKUDEwY2Y/s1600/philomena.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="120" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifVVTiGA9_F6puAgobXaSc-C5OS3FmTUMCK_zYCFLZweTtfPVl3Lz53prfQsIXpokIFZUiRBwC1yRimedJwMFyeNCy6tWbMJ4wbG03ILX_Rrd2wPDVqtteY6HBA_47aSa4KKeKUDEwY2Y/s200/philomena.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>6. Kobieta z systemem wartości - Filomena Lee </b>(<i>Tajemnica Filomeny</i>, reż. Stephen Frears, 2013) <b> </b> </div>
<div style="text-align: justify;">
Filomena Lee kieruje się w swym
życiu wielkim poszanowaniem dla religii i nawet w momencie, w którym powinna
wykląć kościół i rozpocząć z nim walkę, pozostaje wierna swym wartościom. A poza tym to całkiem urocza staruszka. Więcej o samym filmie możecie przeczytać tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2014/02/o-uroczej-starszej-pani-tajemnica.html">klik!</a>).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvpW-RJfhBLhE8rF68rRdabdQFDyPUumiDRMy__Fki1l8PcKuunUoNRDF7SmK6WE6_55h4jJqbEMoRKDrr30rl_lLUB96DhQxE0LrPOiqIRA2AOdx6qM7Gu7hjUf0-qQQcwFaMzgA5xtE/s1600/erin.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="130" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvpW-RJfhBLhE8rF68rRdabdQFDyPUumiDRMy__Fki1l8PcKuunUoNRDF7SmK6WE6_55h4jJqbEMoRKDrr30rl_lLUB96DhQxE0LrPOiqIRA2AOdx6qM7Gu7hjUf0-qQQcwFaMzgA5xtE/s200/erin.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>7. Kobieta aktywistka - Erin Brockovich </b>(<i>Erin Brockovich</i>, reż. Steven Soderbergh, 2000) <b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
Zdeterminowana, pewna siebie, wybuchowa i ekstrawagancka prawniczka, która ma większe jaja niż niejeden facet. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZDulbTrkylBkaayadPdNxKDOZpJZ8q8dXlyPlErqMmzgNBNNTn5kOkXvvkMIsvpt9RpuxVs3crSM-M08qN3-5cwXymU-NSH1h_xd5_pozhDIO0KGWBAubMxdr2LvltfQPbF1Yr40msAA/s1600/frances-ha-580.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="132" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZDulbTrkylBkaayadPdNxKDOZpJZ8q8dXlyPlErqMmzgNBNNTn5kOkXvvkMIsvpt9RpuxVs3crSM-M08qN3-5cwXymU-NSH1h_xd5_pozhDIO0KGWBAubMxdr2LvltfQPbF1Yr40msAA/s200/frances-ha-580.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>8. Kobieta - niepoprawna optymistka - Frances </b>(<i>Frances Ha</i>, reż. Noah Baumbach, 2012)</div>
<div style="text-align: justify;">
Sama mówi o sobie,
że jest<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>„niepozbierana” i „nierandkowalna”,
bardzo ceni przyjaźń oraz nie chce dorosnąć. A przy tym wszystkim nie przestaje marzyć... Więcej o samym filmie możecie przeczytać tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2013/12/o-trzech-intrygujacych-kobietach-blue.html">klik!</a>).<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMqjsbSe5UQhPsBNy-ExGnsGv5u1RKnQBl1TvGiduYNf_8D6u18O5loAH2wyWeYWkuRHKvUxsvLL8t_JxsvsHaMXaeHYnqNOl21a20yaw_eHW7FNFYZVH8KZ3dQ1i39RgVhbc28SiV5Os/s1600/wislocka.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="105" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMqjsbSe5UQhPsBNy-ExGnsGv5u1RKnQBl1TvGiduYNf_8D6u18O5loAH2wyWeYWkuRHKvUxsvLL8t_JxsvsHaMXaeHYnqNOl21a20yaw_eHW7FNFYZVH8KZ3dQ1i39RgVhbc28SiV5Os/s200/wislocka.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>9. Kobieta, która wyprzedziła swą epokę - Michalina Wisłocka </b>(<i>Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej</i>, reż. Maria Sadowska, 2017)</div>
<div style="text-align: justify;">
Wisłocka nie boi się głośno wyrażać swego zdania i żyje zgodnie z samą sobą, nie raz podejmując przy tym kontrowersyjne decyzje. Więcej o samym filmie możecie przeczytać tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/01/sztuka-kochania-historia-michaliny.html#more">klik!</a>).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMA9ZSyjfH2_GiZS5oNnrjSG3zZaTmfK4pOh7-ipfvwpIR5083NrBFAmWa5eOAmmdr7x78AN-goEZD69lmy_TePxR3C-La796ruwtqy-1HOJsOiwJTeBoDdc-4xq_BgSfFhaQ11f-SFSs/s1600/Williams_Marilyn.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="112" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMA9ZSyjfH2_GiZS5oNnrjSG3zZaTmfK4pOh7-ipfvwpIR5083NrBFAmWa5eOAmmdr7x78AN-goEZD69lmy_TePxR3C-La796ruwtqy-1HOJsOiwJTeBoDdc-4xq_BgSfFhaQ11f-SFSs/s200/Williams_Marilyn.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>10. Kobieta niejednoznaczna - Marylin Monroe </b>(<i>Mój tydzień z Marylin</i>, reż. Simon Curtis, 2011)<br />
Skomplikowana, pełna sprzeczności, tak bardzo niejednoznaczna. Kobieta-legenda, prawdziwy symbol seksu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-19777585373419802732017-03-02T14:38:00.000+01:002017-03-02T14:38:29.265+01:00Moonlight, reż. Barry Jenkins, 2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG0hYYkGlpBL_yLWsCOoZ389TWTNu5QMz1zRzhc5WOyKd0TSpJqqUFDU9cUDME7D8TLQxAxNljyX_UANU04uVhgStU5xFVcfgwenaNNlnwCe2_-h4_tTJsNDQFr3mtEs4EquBvL6lIHWk/s640/source.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Praktycznie każdego roku wśród filmów nominowanych do Oscarów można znaleźć tytuł, który zdaniem widzów i części krytyków trafił na nią ze względu na tzw. "uwarunkowania polityczne". Najczęściej filmy te poruszają kontrowersyjne motywy wojny, problemów rasowych czy orientacji seksualnej. Jak powszechnie wiadomo, to tematy wciąż aktualne, które niezmiennie nas poruszają i zmuszają do dyskusji. I właściwie ile głów, tyle odmiennych zdań. W tym roku Oscara w kategorii "Najlepszy film" zdobył najnowszy film Barry'ego Jenkinsa, <i>Moonlight</i>. Film skupia się na dorastaniu czarnoskórego chłopca, Chirona, który jest wychowywany przez samotną matkę narkomankę. Jakby tego było mało, Chiron z czasem odkrywa, że jest homoseksualistą, co wcale nie ułatwi mu życia. Czytając ten krótki opis filmu można śmiało wywnioskować, dlaczego Oscar trafił właśnie na konto <i>Moonlight</i>, prawda? Hmmmm, nic bardziej mylnego. To naprawdę świetny film i wielka szkoda, że zostanie oceniony przez większość właśnie przez pryzmat "politycznego Oscara". Szczegóły poniżej.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Rozszerzając opis fabularny filmu ze wstępu do wpisu, <i>Moonlight</i> to ponadczasowa opowieść o relacjach międzyludzkich i odkrywaniu siebie.
Główny bohater, Chiron, dorasta w jednej z niebezpieczniejszych dzielnic Miami i stara się
znaleźć swoje miejsce w świecie. Handel narkotykami na osiedlu
kontroluje Juan (Mahershala Ali), który staje się swego rodzaju
zastępczym ojcem Chirona. Czysty i widny dom, w którym Juan mieszka ze
swoją dziewczyną Teresą (Janelle Monáe) staje się dla chłopca oazą<span class="fullText">
stabilności, miejscem gorących posiłków, świeżej pościeli i swobodnych
rozmów. Drugim, równie bolesnym i skomplikowanym motywem przewodnim, jest związek Chirona z jego matką, Paulą (Naomie Harris), która stacza
się z powodu swego uzależnienia od narkotyków.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText">Już po pierwszych minutach seansu <i>Moonlight</i> zrozumiecie, że to nie jest kino nastawione na kontrowersję. Wręcz przeciwnie, jest kameralnie, spokojnie, momentami wręcz poetycko ("<i>czarnoskórzy chłopcy w świetle księżyca wydają się niebiescy</i>"). Jenkins wie, w którym momencie przycisnąć swe postaci i wycisnąć z nich jak najwięcej, uderzając tym samym w głęboko ukryte pokłady wrażliwości widzów. Duża w tym zasługa poruszającej ścieżki dźwiękowej, która zdaje się być jedynie dopełnieniem rezonujących w absolutnej ciszy dialogów. Jenkins nie chce, aby jego bohaterowie się uzewnętrzniali, znacznie więcej można odczytać z ich spojrzeń, gestów czy zachowań. Niech moje słowa Was jednak nie zmylą, kilka scen jest tu naprawdę prawdziwie dramatycznych i co ważne, nie ma w nich nawet jednej fałszywej nuty. </span><span class="fullText"><span class="fullText">Zewnętrzna skorupa dorosłego już Chirona (zwanego Black'em) jest totalnym przeciwieństwem jego wrażliwego wnętrza, diler narkotyków jest odpowiedzialnym mentorem, a po scenie przemocy w szkole następuje romantyczna rozmowa w świetle księżyca.</span> Pisałem to już wielokrotnie zachwalając film na Facebooku - pomimo, że Jenkins momentami podąża wydeptanymi ścieżkami narracyjnymi, jego film to najlepsze kino kontrastów ostatnich 10 lat. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMhnRrGOWGqlaFkkvplW2BksQdQ7XAKpKd3BmQ2fN5KHhRuttTCdYG-0WWMKvdSMgP2uaAQ_LyYCkEw-AJiB9O-UC7qXi3PjSljzwliiZ31gO6qQcuxkw9hAxy_gubULBPnKRn4Kcu2j4/s640/moonlightthumb2-1600x900-c-default.jpg" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="fullText"><i> Nieważne, jak nazywa się głównego bohatera (Little, Chiron, Black). Nieważne też, jak wygląda. Wrażliwość wciąż pozostaje ta sama i widać ją tylko w oczach.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText">Warto zwrócić też uwagę na bohaterów <i>Moonlight</i>. Jenkins nie lubi czarno-białych postaci, u niego nic nie jest oczywiste. Castingowcy zrobili kawał dobrej roboty, gdyż nie ma tu nawet jednej źle obsadzonej roli - doskonale radzą sobie zarówno aktorzy wcielający się w postać Chirona (a jest ich aż trzech) jak i postaci drugoplanowe, z nagrodzonym Oscarem Mahershalą Alim oraz nominowaną również do tej nagrody Naomie Harris na czele. Ze względu na ukazanie dorastania głównego bohatera trudno uniknąć porównań do <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2014/12/by-sobie-chopiec-boyhood-rez-richard.html#more"><i>Boyhood</i></a> Linklatera, choć trzeba uczciwie przyznać, że to dwa całkowicie różne i niezależne filmy zmagające się z zupełnie inną problematyką. Linklater zafundował nam sentymentalną i wciągającą wycieczkę po codzienności, Jenkins natomiast wskazuje palcem na odwieczne problemy mniejszości rasowych i seksualnych delikatnie zaznaczając, że na niektóre sprawy nie mamy większego wpływu i tylko od nas samych zależy, jak pokierujemy swym życiem.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText">Nie kibicowałem <i>Moonlight</i> w walce o Oscara. Znacznie bardziej podobały mi się inne nominowane filmy (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/01/la-la-land-rez-damien-chazelle-2016.html"><i>La La Land</i></a>, <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/01/manchester-by-sea-rez-kenneth-lonergan.html"><i>Manchester by The Sea</i></a>), co jednak wcale nie oznacza, iż film Jenkinsa jest zły. Wręcz przeciwnie, jest rewelacyjny (oceniłem go na 9/10) - ja po prostu uważam, że ta oscarowa sława może mu w tym roku zrobić więcej złego niż dobrego. A film obejrzyjcie sami i to koniecznie.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuVNe7WEKvnAKqOam4DcanNiaLESGT0lfC77OFs4xDeYEFRkPiYR2ldI7nasaaARUp9ebUfP1N7JBeGVFqMtJih8lvuHata71gsRviNzmLbk4EfIR6U9AIe5abws9fTH4aVABwdNF_Xtg/s640/source2.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="fullText"><i>Mahershala Ali płynie na fali popularności zdobytej dzięki rolom w znanych serialach. Ogromnie się cieszę, że Jenkins dał mu szansę, bo w roli Juana pokazał prawdziwą klasę.</i></span></div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-34776954308603548642017-02-26T13:17:00.003+01:002017-02-26T13:19:31.138+01:00Oscarowa ruletka 2017<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="369" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgubHuE8MKH0A89yny1QB5pwuBAwlwdJADnv_c-K-Gi5_hQ2isLAOuswNR1D_FUPPZTjBe1_P0sDgi2jBO_2NOFOyIShXl0egVXjZtnMe7nIlohVr8uqf8N0WNwb7UgBNJUf1Zdop-Bqgs/s640/oscars-2017-best-picture-nominees-arrival-fences-hacksaw-hell-hidden-la-la-land-lion-manchester-moonlight-620x360.jpg" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Praktycznie wszyscy blogerzy i krytycy filmowi zdążyli już wyrazić swoje zdanie w kwestii oscarowych nominacji i wytypować zwycięzców. Nie mogę być gorszy - Oscary ekscytują mnie niezmiennie od wielu lat i mimo, że jutro nie mam zaplanowanego dnia wolnego, tej nocy nie zmrużę oczu i podobnie jak miliony widzów przed telewizorami będę oglądał galę. Ten rok nieco różni się jednak od poprzednich. Dlaczego? Otóż w moim mniemaniu nie będzie większych zaskoczeń, może ewentualnie w kategoriach scenariuszowych... Widzicie, w tym roku wszystkie karty zostały już rozdane. Jeden znakomity film jedzie jak walec i zgarnia wszystkie kolejne nagrody filmowe. Podobnie jest zresztą w kategoriach aktorskich. Nie ukrywam, że oglądając co roku oscarową galę największą przyjemność sprawiają mi niespodzianki, czyli nagrody, których nikt nie mógł przewidzieć. To chyba jednak będzie pierwsza od wielu lat gala, gdzie takiej niespodzianki nie będzie. Nie zmienia to jednak faktu, że już odliczam godziny do rozpoczęcia ceremonii. Poniżej możecie zapoznać się z moimi typowaniami.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnZm51gmg4MMALEFXxyUlzeqjRD_V_MdYznYRqvmS60fU96hARf099EoSP-eEbUwbzRHNxFhkfU3V34CEUfbeFKVsMCAISiteuSEA10V_dOdcNWe8V8UyLn1haJFludcwoMKw-9C1CNHg/s1600/Bez_tytu%25C5%2582u_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnZm51gmg4MMALEFXxyUlzeqjRD_V_MdYznYRqvmS60fU96hARf099EoSP-eEbUwbzRHNxFhkfU3V34CEUfbeFKVsMCAISiteuSEA10V_dOdcNWe8V8UyLn1haJFludcwoMKw-9C1CNHg/s640/Bez_tytu%25C5%2582u_2.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
To pierwszy rok, kiedy będę oglądał oscarową galę bez zapoznania się z wszystkimi nominowanymi tytułami. Niestety, polscy dystrybutorzy nie dali widzom szansy na zapoznanie się z <i>Fences</i> i na dobrą sprawę nie wiadomo w ogóle, czy taka szansa będzie. Nie podoba mi się to przede wszystkim z tego względu, że wcielający się w tym filmie w pierwszoplanową rolę Denzel Washington został uznany za Najlepszego aktora pierwszoplanowego według Gildii Aktorów (SAG), a jak powszechnie wiadomo, wybory Gildii bardzo często przekładają się na wybory Akademii... Nie sądzę, aby akurat tak było w tym roku, no ale jednak pozostaje niedosyt... Na powyższym obrazku możecie zobaczyć, jak oceniłem nominowane w tym roku filmy. Najwyższą ocenę uzyskał ode mnie <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/01/la-la-land-rez-damien-chazelle-2016.html"><i>La La Land</i></a>, który zachwycił mnie na każdym możliwym poziomie i który osobiście uważam za arcydzieło współczesnej kinematografii. Damien Chazelle przywrócił ducha musicalom i jestem przekonany, że tej nocy zostanie za to sowicie wynagrodzony. Tuż za La La Land uplasował się <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/01/manchester-by-sea-rez-kenneth-lonergan.html"><i>Manchester by The Sea</i></a>, który oceniłem na 9,5/10. To prawdziwa emocjonalna bomba i obraz, o którym nie da się zapomnieć. Gdyby nie moja miłość do muzyki, to właśnie film Lonergana byłby moim największym faworytem. Na 3. miejscu znalazł się u mnie <i>Moonlight</i>, czyli najlepszy film kontrastów ostatnich 10 lat. To kino wyważone, dojrzałe i niezwykle subtelne, które dowodzi, iż reżyserujący je Barry Jenkins jest niezwykle dojrzałym człowiekiem. Ocenę 8/10 uzyskało ode mnie kilka tytułów, chociaż gdybym miał je uszeregować w kolejności od najlepszego do najgorszego, wyglądałoby to w następujący sposób: <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/01/lion-droga-do-domu-rez-garth-davis-2016.html"><i>Lion. Droga do domu</i></a>, <i>Nowy Początek</i>, <i>Przełęcz Ocalonych</i>, <i>Ukryte działania</i>. Najsłabiej oceniłem <i>Aż do piekła</i>, które pomimo interesującej tematyki nie zasłużyło na nominację. No i pozostaje wspomniane <i>Fences</i>, którego nie widziałem i na którego temat ciężko mi cokolwiek napisać... Kogo zabrakło? Zdecydowanie Zwierząt Nocy - to jeden z największych błędów Akademii w ostatnich latach. Zupełnie tego nie rozumiem i nadal nie mogę się z tym pogodzić. Niestety, w tym roku nie zdążyłem zrecenzować wszystkich nominowanych filmów, ale kilka zdań o każdym z nich znajdziecie na <a href="https://www.facebook.com/FILMplaneta/">Facebooku</a> w Albumie zatytułowanym "Filmy obejrzane w 2017 roku".</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><u><b><span style="color: blue;">TYPOWANIE (w wybranych kategoriach)</span></b></u></span><br />
<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepszy film</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: <i>La La Land</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>La La Land</i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepszy aktor pierwszoplanowy</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: Casey Affleck/Denzel Washington</div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: Casey Affleck (nie widziałem <i>Fences</i>)<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepsza aktorka pierwszoplanowa </b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: Emma Stone</div>
<div style="text-align: justify;">
powinna wygrać: Emma Stone<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepszy aktor drugoplanowy</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: Mahershala Ali/Dev Patel</div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: Michael Shannon<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepsza aktorka drugoplanowa</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: Viola Davis</div>
<div style="text-align: justify;">
powinna wygrać: Michelle Williams (nie widziałem <i>Fences</i>)<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepszy reżyser</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: Damien Chazelle (<i>La La Land</i>)</div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: Damien Chazelle (<i>La La Land</i>)<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepszy scenariusz oryginalny</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: Damien Chazelle (<i>La La Land</i>)</div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: Damien Chazelle (<i>La La Land</i>) / Kenneth Lonergan (<i>Manchester by The Sea</i>)<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepszy scenariusz adaptowany</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: Tarell McCraney, Barry Jenkins (<i>Moonlight</i>)</div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: Luke Davies (<i>Lion. Droga do domu</i>)<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepszy film nieanglojęzyczny</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: <i>Toni Erdmann</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>Toni Erdmann</i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepsza charakteryzacja</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: <i>Legion Samobójców</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>Legion Samobójców</i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepsza muzyka oryginalna</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: <i>La La Land</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>La La Land</i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepsza piosenka</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: "<i>City of Stars" / "Audition"</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>City of Stars" </i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepsza scenografia</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: <i>La La Land</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>La La Land </i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<b>Najlepsze kostiumy</b>
<br />
<div style="text-align: justify;">
wygra: <i>La La Land</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>La La Land</i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepsze zdjęcia</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: <i>La La Land</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>La La Land</i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Najlepszy długometrażowy film animowany</b></div>
<div style="text-align: justify;">
wygra: <i>Zwierzogród / Kubo i dwie struny</i></div>
<div style="text-align: justify;">
powinien wygrać: <i>Zwierzogród</i><br />
<i> </i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
To z pewnością będzie niezwykle ekscytująca gala :-) Zgadzacie się z moimi typami? Kogo obstawiacie? Piszcie!</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-31709835113611765732017-02-21T12:59:00.002+01:002017-07-16T00:01:27.205+02:00Najlepsze komedie 2016 roku, część 3<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHhR5a0VCj2F_y4k3M9otRQP9IYff-gGReLBh1uNa1QgWOn1RUP4ynwL9QAtr2cFzXgZTOWgtMFRs-arHLH2bAbzni8OfhUKrpBSFQUg6fUFFs3uzEjDwVbCXqmsa9uxVLzDTlh_kPyHA/s640/giphy.gif" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Zapraszam na ostatnią, trzecią część rankingu Najlepszych komedii 2016 roku. Część 1 (miejsca 15-11) możecie znaleźć tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/02/najlepsze-komedie-2016-roku-czesc-1.html#more">klik!</a>), natomiast część 2 (miejsca 10-6) tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/02/najlepsze-komedie-2016-roku-czesc-2.html">klik!</a>).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<a name='more'></a><span style="color: blue;"><b><br /></b></span>
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 5. <i>Moje wielkie greckie wesele 2</i>, reż. Kirk Jones, 2016 </b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu:</u> Po kilkunastu latach od wesela Toula (Nia Vardalos) i Ian (John Corbett) wciąż bezskutecznie próbują
uwolnić się od wszędobylskich greckich krewnych. Gdy czasem zdobędą
trochę wolności, zaraz nadarza się okazja, by kochający się rodzinny
krąg ponownie zacisnął się jak pętla na szyi. Ich córka Paris (Elena Kampouris) wybiera
się na studia, a rodzina oczywiście musi zatwierdzić wybór uczelni.
Zanosi się na trzęsienie ziemi, bo dziewczyna pragnie opuścić rodzinne
Chicago, a co gorsze jej nowy chłopak nawet nie udaje<span class="fullText">
Greka. Jednak prawdziwe tsunami dopiero przed nami. Otóż rodzice Tulli
- Maria i Gus - odkrywają, że ich małżeństwo jest nieważne, więc
formalnie wciąż są do wzięcia, a to dopiero początek... </span> </div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<u>komentarz:</u> <i>Moje wielkie greckie wesele 2 </i>to kolejny przykład na to, że sequele wyprodukowane nawet kilka lat po premierze pierwszej części wcale nie muszą być złe. Ba, w mojej opinii w przypadku tego filmu sequel jest nawet lepszy od pierwowzoru! Jones zdołał zachować świetny klimat produkcji - jest ciepło, rodzinnie, zabawnie, a przy tym z morałem. To naprawdę świetny film!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvKiUQQgJfaBXaInjSXsIb3AXvFgzSjfzK9CPVpVPLhVbF7By0n0OeOQwTPf8W5sgbU0P-X2__TdAbniSqY43xZDyPu6kaetdhAXMw4JgvpZ4CfwKYTAU7pz9jRB37-U-ypcNq8sMJvrc/s640/uid_1f94415e347e8a2462dff01a2a8f518d1459655095538_width_633_play_0_pos_0_gs_0_height_355.jpg" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i> Oni wrócili... I znowu narobili dużo hałasu.</i></div>
</div>
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 4. <i>Złe mamuśki</i>, reż. Jon Lucas, 2016 </b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu:</u> Młoda i piękna matka cudownego synka, żona wspaniałego męża, po prostu
perfekcyjna pani domu. To oficjalny wizerunek Amy Mitchell (Mila Kunis). W
rzeczywistości przepracowana i wykończona monotonią matczynych
obowiązków Amy ma już dość bycia chodzącym ideałem. Pod wpływem
wyzwolonych przyjaciółek, wkurzona przez leniwego męża egoistę porzuca
gary i pieluchy, a kuchenny fartuch zamienia na seksowną kieckę. I rusza
w miasto, by znów poczuć, że żyje! Zakręcone na lokówkę obłudne kury
domowe<span class="fullText"> ze szkolnej rady rodziców gotują się z
oburzenia, ale Amy nic już nie powstrzyma. Z dziką rozkoszą sieje
ferment i zgorszenie, odkrywając przy tym, że szczęśliwa mama to lepsza
mama.</span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<u>komentarz:</u> <i>Złe mamuśki</i> trochę podzieliły widzów i krytyków - dla jednych to gniot, dla innych świetna komedia ukazująca trudy rodzicielstwa. Ja sam jestem gdzieś po środku, tzn. zgadzam się, że wiele sytuacji zostało tu przebarwionych i przerysowanych, ale doskonale wiem, że zdecydowano się taki zabieg tylko dlatego, aby było jeszcze zabawniej. Kiedy byłem w kinie na seansie, najgłośniej śmiały się grupki przyjaciółek, które na jedno popołudnie postanowiły zostawić dzieciaki z tatusiami i trochę zabawić się w gronie koleżanek. I to właściwie mówi wszystko. Osobiście uważam, że przedstawiciele płci brzydszej również mogą się z tego filmu wiele dowiedzieć. A jeśli potem postanowią wcielić tę wiedzę w życie i nieco odciążyć swe partnerki w rodzinno-domowych obowiązkach, to jeszcze okaże się, że film spełnił rolę edukacyjną. Niektóre sceny bawią tu do łez.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZD69-LQQPKdEnxR_paBIhJlM6IM9DL0hAQ6GPXDlKpK9h1w4nnbqGhRjK4W3hX-khBuFNl_R0eljFHwVJ1ws7Foh7GCp7TJEYVl7zokl9BF-w5Ur370QrepEew6_XKgzyNeuM9nnpOX4/s1600/bad-moms-1462239350.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZD69-LQQPKdEnxR_paBIhJlM6IM9DL0hAQ6GPXDlKpK9h1w4nnbqGhRjK4W3hX-khBuFNl_R0eljFHwVJ1ws7Foh7GCp7TJEYVl7zokl9BF-w5Ur370QrepEew6_XKgzyNeuM9nnpOX4/s640/bad-moms-1462239350.gif" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i> Bo gdy zmęczone domowymi pieleszami mamuśki wyjdą na miasto... Tak, wiele się może wydarzyć.</i></div>
</div>
<br />
<br />
<b><span style="color: blue;">Miejsce 3. <i>Rekiny wojny</i>, reż. Todd Phillips, 2016</span></b><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu:</u> Prawdziwa historia dwóch dwudziestoparolatków Davida Packouza (Miles Teller) i Efraima
Diveroliego (Jonah Hill), mieszkających w Miami, którym udaje się
wykorzystać mało znany projekt rządowy, pozwalający niewielkim firmom
brać udział w przetargach na kontrakty dla amerykańskiej armii. Panowie
zaczynają skromnie, ale z czasem zgarniają mnóstwo pieniędzy, dzięki
czemu żyją jak królowie. Duet wpada w tarapaty, kiedy zdobywa kontrakt o
wartości 300 mln dolarów na uzbrojenie wojska<span class="fullText">
stacjonującego w Afganistanie. Aby go zrealizować, przyjaciele muszą
podjąć współpracę z typami spod "ciemnej gwiazdy", którzy okazują się
być przedstawicielami rządu Stanów Zjednoczonych.</span> </div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<u>komentarz:</u> Film Phillipsa nie jest typową komedią, to raczej komediodramat ze świetnym komizmem postaci i sytuacji. Cała historia niesamowicie wciąga i stawia ten film na zupełnie innym poziomie niż większość amerykańskich komedii. Poza świetnym scenariuszem warto docenić Tellera i Hilla, którzy po raz kolejny potwierdzili, że mają duży talent komediowy. <br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC95of7CZnv-Eavru_9zhWmZwr1Iaf7ZNiGuH9KkIi6Amq-rReAQmqPE6vnwLKoJevLUkDXeGLiClgMI6q1-a_PmIniU1w3JqwwG9MLJQruPi-l8f4HzwWB23dejTa4APa8b1u-Jk7Xcc/s640/DTGktkqTURBXy9iZGRmZTRmYTA4ZDFlNzZkMjVhOTBmMGZkNDE1YTA3OS5qcGVnkpUDagDNAurNAaSTBc0DIM0Bwg.jpg" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Teller i Hill tworzą naprawde zgrany duet.</i></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
</div>
<span style="color: blue;"><b><br /></b></span>
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 2. <i>Boska Florence</i>, reż. Stephen Frears, 2016</b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu:</u> Nazywana była najgorszą śpiewaczką świata. Była wszystkim tym, czym diva
operowa nie jest. Jej kompletny brak talentu wokalnego nie przeszkadzał
w śpiewaniu przed wypełnionymi salami koncertowymi. Niewątpliwie
pomagały pieniądze, odziedziczone po ojcu bankierze. Dla boskiej
Florence Foster Jenkins (Meryl Streep) te występy były spełnieniem marzeń o operowej
karierze, a dla widzów... wyjątkowym komediowym spektaklem, pełnym
nietrafionych nut. </div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<u>komentarz:</u> Nie ukrywam, że mam z <i>Boską Florence</i> pewien problem... To naprawdę znakomicie wyprodukowany film, ze świetnym scenariuszem, scenografią i genialnymi kreacjami aktorskimi Streep, Granta oraz Helberga. Nie do końca jednak wiem, czy gatunkowo film ten powinno się kwalifikować do komedii. Owszem, jest tu całkiem sporo zabawnych scen, ale duża część z nich jest podszyta ... szyderstwem. Cóż, tak działa moja empatia, że nie potrafiłem śmiać się z Florence równie głośno co reszta widzów... Zaniżanie oceny byłoby jednak po prostu mało obiektywne. Warto obejrzeć i samemu wyrobić sobie zdanie. <br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl5l1kJy6XLUyxvA240bYPr_l1gNAg2R_T4Kh0km3yhCjBuD4YakoeUd_Aw2mQXnlcTD469AC0OdhagGUVRH1_J3hvI0c4_KO-V9vyTz5xTmXUHqROydRW6xzDmtF435aa7A4QzsWV0JU/s640/Boska-Florence-1.jpg" width="640" /></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><span style="color: black;">Wielką zaletą Boskiej Florence jest to, że nie ma tu złych decyzji castingowych.</span></i></span></div>
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 1. <i>Deadpool</i>, reż. Tim Miller, 2016 </b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu:</u> Ekranizacja jednego z najoryginalniejszych komiksów Marvel Comics. Wade
Wilson (Ryan Reynolds) - niegdyś agent służb specjalnych, a obecnie
najemnik - poddany zostaje nielegalnemu eksperymentowi, w wyniku którego
nabywa niezwykłych mocy samouzdrawiania. Odtąd staje się znany jako
"Deadpool" i wyposażony w nowe zdolności oraz czarne poczucie humoru
wyrusza z misją wymierzenia sprawiedliwości człowiekowi, który niemal
zniszczył mu życie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<u>komentarz:</u> Czy na 1. miejscu rankingu mogłaby się znaleźć inna komedia? Pewnie, że nie! <i>Deadpool</i> to prawdziwa jazda bez trzymanki - to film o niezwykle oryginalnym superbohaterze, który pozwala sobie na naprawdę wiele. Mnóstwo odniesień do popkultury, błyskotliwe i inteligentne dialogi oraz niestandardowy komizm postaci i sytuacji - to tylko niektóre z zalet filmu. Niektóre żarty są zdecydowanie poniżej pasa, ale jeśli zaakceptuje się konwencję tej produkcji, to można czerpać z seansu naprawdę wiele radości. <i>Deadpool </i>już zapisał się w historii popkultury i stał się kultowy, z niecierpliwością czekam na sequel.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh-y6N_Unxtz-79oz8X4JKAXIgvUur9f92zVB_r59e3dx3_hQ5vbFtrXeVSnDKq9xYBAwH2qJTzEjICO6ephyphenhyphenH3IBGG3SCg_qIPz3NXsaRs6f5HjoV9Sfu101l1g4o7V3Eqv5ze_ufHIs/s640/b6gsbtK.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i> Dokładnie.</i></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zgadzacie się z rankingiem? Która komedia powinna znaleźć się na 1. miejscu według Was? Piszcie!</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-47091440937533019752017-02-17T21:18:00.001+01:002017-02-17T21:19:25.396+01:00Ciemniejsza strona Greya, reż. James Foley, 2017<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8S1eILMGjSUtS6NADkUIbf0HGLdJO_EBGInrrVr0ZNx3yVqsS8qyG1ZWovMbvR2OpAOUUbeD4gbSqAdoxDyiUrPoZoNSSdQqRfxN0K91KF6U9AjblK7e1H1c8JBUm62_3Or8uGk8TqYA/s640/okladka.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Naprawdę nie wiem, jak to się stało, ale wylądowałem na drugiej części Greya w kinie właśnie w Walentynki. Nie kupowałem żadnych wcześniejszych biletów, ba, nawet nie robiłem żadnej rezerwacji. Musiałem co prawda odstać swoje po bilet (pierwszy raz widziałem w Kinie Atlantic tyle ludzi na raz!), ale udało się dostać na salę i nawet zająć całkiem dobre miejsce. Przyznaję, że w czasie oczekiwania w kolejce był moment, kiedy byłem blisko rezygnacji z seansu. Wiedziałem jednak, że jedna z moich przyjaciółek jest szalenie ciekawa mojej opinii o filmie, a ponieważ lubię sprawiać innym przyjemność, zaryzykowałem. Ojej, cóż ja mogę napisać, to były zdecydowanie najgorsze Walentynki pod względem seansu filmowego. Dawno żaden film nie wzbudził we mnie tak negatywnych emocji, po 20 minutach zacząłem myśleć o opuszczeniu kina i na dobrą sprawę powstrzymał mnie przed tym fakt, że chcąc wyjść musiałbym się przeciskać przez tłum siedzących ludzi. Tym samym zostałem, dzielnie zniosłem piski nastolatek i smród cebulowych chipsów, obejrzałem film do końca, a po powrocie do domu natychmiast zrobiłem szybkie notatki, aby nic mi nie uciekło przy pisaniu recenzji. No to do dzieła - czas wyjaśnić, dlaczego <i>Ciemniejsza strona Greya</i> to jeden z najgorszych filmów, jakie powstały.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Greyowi wybacza się w 15 minut. </b></span>Jak dobrze wiecie, film jest kontynuacją <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2015/02/christian-grey-nie-istnieje-czyli-o.html"><i>Pięćdziesięciu twarzy Greya</i></a>. Na sam koniec pierwszej części filmu, Anastasia Steele (Dakota Johnson) rozstała się z Christianem Greyem (Jamie Dornan) po tym, jak zdała sobie sprawę, że nie zdoła go zmienić. Otóż okazało się, że przystojny milioner ma traumatyczną przeszłość, z którą próbuje poradzić sobie bawiąc się w łóżku w bezwzględnego Mastera. Anastasia i Christian spisali kontrakt, w którym jasno zostały określone zasady ich relacji, w której on był tym dominującym, a ona tą uległą. Panna Steele liczyła, że dzięki prawdziwemu uczuciu Christian porzuci swą dominującą naturę i stanie się normalnym facetem. A kiedy nie wyszło, postanowiła zwinąć manatki, spróbować o nim zapomnieć i ułożyć sobie życie na nowo. Właśnie w ten sposób dotarliśmy do startu drugiej części serii. Anastasia skupia się na sobie, podejmuje pracę jako asystentka w jednym ze znanych wydawnictw, z jej życia znikają całkowicie zasady dominującego Christiana. Tylko co z tego, skoro wystarcza jedno spotkanie z nim, żeby nasza bohaterka (niby taka dojrzała i zasadnicza) znowu zaczęła jęczeć z podniecenia, przygryzać usta i wywracać oczami? Jedno krótkie spotkanie, jedno zaproszenie na kolację, jedna rozmowa i buuuum - Anastasia i Christian znowu są razem! Czy ktoś spojrzał na zegarek? Wydaje mi się, że Anastasia zmieniła zdanie co do swego związku z Greyem już w czasie jakichś pierwszych 10 minut filmu. Jeśli pod uwagę weźmie się fakt, że między pierwszą a drugą częścią filmu upłynęło nieco czasu, to zachowanie bohaterki jest po prostu irracjonalne. Naprawdę nie znam osoby, która po takich ekscesach, jakie zostały zaprezentowane w 1. części filmu, po jednej rozmowie z byłą/byłym zdecydowałaby się na ponowny związek. Pod tym względem Anastasia spokojnie może pogratulować sobie 1. miejsca w rankingu kobiet najszybciej zmieniających zdanie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo2Y7EN9HtthZa3t0cvXTg3OV6RvA_a_rkyLIcwUbq5niQLuu666CxGeCs_7yNvCd0PK3I86eLYvxgX385hRyviP0lxgeQeaXlo_IwPKEMxQzLUOO-bwjzPDO9zkhZLHu0OJFsI5ySP7g/s640/ana.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Twarz nieskalana myślą, wzrok tęskniący za rozumem. Ot co, cała Anastasia.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Grey jest nudny.</b></span> To nie brak zdecydowania i konsekwencji w postępowaniu Anastasii okazał się jednak najbardziej irytujący. Otóż nagle, zupełnie niespodziewanie, Christian i Anastasia zamienili się swymi rolami. Zupełnie nie wiadomo, co stało się z kontraktem, który tak szczegółowo określał ich relacje w 1. części filmu. Christian nagle zaczął się uśmiechać, pozwala sobie na czułości, dotyk, momentami jest słodki jak wielkanocny kurczaczek i potulny jak baranek. Jego rolę przejmuje bowiem... Anastasia. Pomimo, że ustalili, iż dają sobie trochę czasu, ona go uwodzi, wpycha ręce tam, gdzie nie trzeba i niemalże sama pcha się do pokoiku, którego tak nie lubiła jeszcze kilka miesięcy temu. Najgorsze w tym wszystkim jest jednak to, że pomiędzy bohaterami zupełnie nie ma chemii. Wielokrotnie czytałem, że aktorzy odgrywający te role nie przepadają za sobą w życiu prywatnym i powoli zaczynam w to wierzyć. Dornan i Dakota są tak drewniani, że można by nimi napalić w kominku. Anastasia ze skromnej dziewczyny z sąsiedztwa z 1. części zamieniła się w słodką idiotkę wydającą najdziwniejsze możliwe odgłosy, zaś Christian po prostu stracił jaja i stał się szalenie nudny. Wciąż nie wiem, co wnosił do filmu szereg scen, w których Grey kroił zieloną paprykę, ćwiczył czy wysyłał do swej lubej słodkie SMS-y. Jeszcze trudniejsze do zniesienia były sceny typu "powtórka z rozrywki z 1. części", w których Christian obdarowuje Anastasię kolejnymi drogimi prezentami, zabiera ją na wycieczki i bale czy bez zażenowania opowiada o swych dochodach. Przecież to wszystko już było! Zastanawiający jest też fakt, że nadal nie wyjaśniono, czym właściwie Christian zajmuje się na co dzień, po co kupuje wydawnictwa, linie lotnicze czy hotele. Może działa w jakiejś organizacji przestępczej? A może ma podwójną osobowość i wszystko, o czym mówi, jest wyimaginowaną rzeczywistością? Nie, o takich scenariuszach możecie sobie tylko pomarzyć... Grey jest bogaty i tyle, trzeba się z tym pogodzić. A Anastasia niech wzdycha dalej.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhafDWToIlqNBFRo40BKKNB17Zbg6rDJLfrwMOBv5S6I8xgdTqrZU1mtkaeMS9fj4otyHcX_zv6Vwt8yUgtSTp2olf5pHgGB3gWG1t5Ar3GOltsm4xmMBub87oudMM9MrYx4JjaoC7mlkc/s640/1.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Christian ćwiczy. Christian kroi zieloną paprykę. Christian się ubiera. Czy ktoś widzi w tym coś ciekawego?</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Grey jest głupi i nie dba o higienę.</b></span> Piszę to bez żadnego szyderstwa. Kto normalny chciałby związku z kimś takim, jak Anastasia, która nie wie podstawowych rzeczy o świecie seksu? Bohaterka przecież tak dużo czyta, w swej pracy ostro surfuje po internecie, a tymczasem zastanawia ją zastosowanie kilku podstawowych zabawek erotycznych. Christian musi jej dokładnie wszystko tłumaczyć, a ona - ze wstydu a może z podniecenia - rozszerza w szoku źrenice, przygryza usta i po chwili jęczy dowiadując się organoleptycznie, do czego służą niektóre z zabawek jej Pana. Czy naprawdę nikt nie powiedział Anastasii, że jest coś takiego jak "google"? A może trzeba ją zabrać do sex shopu lub włączyć jeden z filmów "przyrodniczych", aby ją uświadomić? Hmmmm, z drugiej strony może lepiej jednak tego nie robić, bo zważywszy na fakt, jak szybko bohaterka osiąga orgazm, mogłaby nam biedaczka paść w sex-shopie z podniecenia. Na dobrą sprawę może warto też odwiedzić seksuologa, gdyż fizjologia bohaterki wskazuje na fakt, że całkiem zdrowa to ona nie jest. Widzicie, właśnie to mnie tak bardzo wkurza - to w domyśle film o seksie, a reżyser i scenarzysta traktuje widzów jak skończonych idiotów, którzy nie wiedzą, czym ten seks jest. Christian Grey nie zwraca też uwagi na inne szczegóły, np. na fakt, że jej ukochanej nagle zniknęła bielizna. W jednej scenie Anastasia dumnie pręży się przed lustrem w seksownej, czarnej bieliźnie, w której ma zamiar udać się na bal, a podczas balu okazuje się, że już tej bielizny nie ma. Podobnie sytuacja ma się z tajemniczymi bliznami Greya na klatce piersiowej. To podobno jakaś "pamiątka z przeszłości" - hmmm, no ok, tyle tylko, że w 1. części filmu klata Christiana była nieskalana i blizny wyglądały zupełnie inaczej. Jest też samochód, którego nie ma. W filmie główna bohaterka nigdy nie chwaliła się tym, że ma prawo jazdy i nikt z nas nie mógł jej zobaczyć za kierownicą, a wręcz przeciwnie, przemieszczała się autobusami. A tu nagle dowiadujemy się, że jej samochód został zdewastowany! I to w twierdzy, jaką bez wątpienia jest posiadłość jej Pana Królewicza. Samochód został zapewne zniszczony przez jakiegoś kosmitę, który dzięki swym nadnaturalnym zdolnościom wkradł się na teren tej posiadłości, a jego obecność nie została zauważona przez żadnego z ochroniarzy czy zarejestrowana przez monitoring. To jednak nic przy fakcie, że ani Christian ani Anastasia nie dbają szczególnie o higienę. On nie zmywa szminki ze swej klaty przez cały dzień, ona natomiast planując u niego zostać na noc zabiera z własnego mieszkania jedynie... szczoteczkę do zębów. Zaskakujące, że nigdy wcześniej Anastasia nie zabierała ze sobą szczoteczki, a skoro teraz ją zabiera, to można się domyślić, że nie ma własnej w domu swego bogacza. Tego typu dziur fabularnych i głupich błędów scenariuszowych można tu szukać w nieskończoność... Oglądając ten badziewny i bezsensowny film sam zresztą czułem się, jakbym był głupi.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3m3_9KqyV2HhCZF4K8uCB9kW_jgKuHEVRctSqs-LKohvdWD0d91qfZxJpEOdFOrl-bFqmt7VxMirQ0lAw_VYLBbvvXANDEjzXWQkLX90AGsDaB0rmVxTK5oHTiel4xAqPPu1jQRcpgaM/s640/giphy.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>No w końcu wzięli ten prysznic, bo już zaczynało cuchnąć. Ufffffffffff.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Grey nie jest mroczny i nie jest sexy. </b></span>Ze względu na fabułę film reklamowano jak dużo bardziej mroczny. Niestety, to nadal jest miałka papka i na próżno szukać tu chociażby pojedynczych elementów znanych nam z thrillerów. Postaci Leili, Eleny i Jacka nie wnoszą żadnego powiewu świeżości - każde z nich to tylko drobna przeszkoda, którą należy usunąć ze wspólnej drogi Anastasii i Christiana. Wątki związane z wielką karierą Anastasii czy katastrofą lotniczą to tylko zapychacze, które nie tylko usypiają, ale i denerwują ze względu na to, jak zostały przedstawione. Zwróćcie uwagę, że ten film nie ma na dobrą sprawę żadnego scenariusza - nie ma głównej osi fabularnej, która ciągnęłaby to wszystko do przodu. A kiedy słyszę, jak główny bohater wypowiada słowa w stylu "Ty nauczyłaś mnie jak się pieprzyć, Anastasia nauczyła mnie jak kochać" to nie wiem, czy mam się śmiać czy płakać. Na Boga, jak ktoś w ogóle mógł wymyślić coś takiego?! W drugiej części filmu miały też znaleźć się dużo bardziej śmiałe sceny erotyczne. Poza faktem, że Dakota Johnson zgodziła się częściej pokazywać piersi czy pośladki, odważnego seksu nadal tu nie ma. No chyba, że ktoś uważa polewanie ciała olejkiem za coś sprośnego, kontrowersyjnego i wyuzdanego. Interesujący jest fakt, że film na dobrą sprawę obraża również osoby bawiące się na co dzień w BDSM. Zamiłowanie Greya do ostrzejszych zabaw ukazane jest jako coś bardzo zdrożnego i ma w całej tej historii wytłumaczenie w postaci traumatycznej przeszłości. Czy to oznacza, że osoby, które chcą w sypialni pobawić się w Dominujących i Uległych maja skrzywioną psychikę? Nie, zdecydowanie nie i dlatego ten film ukazuje osoby z tych środowisk w bardzo złym świetle czyniąc z nich psycholi. Moim zdaniem dużo bardziej niezrównoważona psychicznie jest Anastasia, która sama nie może zdecydować się, czy te klapsy jej się podobają, czy też nie. Jak ona chce zmienić naturę Christiana, skoro sama prosi się o zabieranie do czerwonego pokoiku? I czemu, gdy on się na to zgadza i wciela się w dominującego, ona robi odwrót i ucieka? Anastasia bawi się w uciekającego króliczka z <i>Alicji w Krainie Czarów</i>, w normalnym życiu nikt by jednak za nią nie gonił.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilzyoh1cX83Gk4htLn98XQpW88VDu_8Te8amBpCxi8v16Rn1vIh-oSokA46c5mlhLDukRGW6sV69V5tdpTGXzO6k1Fl2PcM2JIogxFve569LLZQfPZr6EWp4rEn4knH7HuE8Pjw-8wLAs/s640/23.gif" width="640" /> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i>Anastasia Steele i Christian Grey to dwie najbardziej odrealnione postaci w historii melodramatów. </i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Uwierzcie mi, że nie przedstawiłem nawet połowy argumentów, dla których nie warto zaprzątać sobie głowy Greyem. Jeśli chcecie obejrzeć piękny film o miłości, idźcie na <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/01/la-la-land-rez-damien-chazelle-2016.html">La La Land</a>. Jeśli chcecie zobaczyć odważniejsze sceny erotyczne, idźcie na <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/01/sztuka-kochania-historia-michaliny.html">Sztukę kochania</a>. Mnie w <i>Ciemniejszej stronie Greya</i> podobała się jedynie architektura wnętrz i meble. Za to mogę dać 2/10. </div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-14460200930515738232017-02-15T20:35:00.000+01:002017-07-16T00:01:41.333+02:00Najlepsze komedie 2016 roku, część 2<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhprgUgTg8g3q1tR6Bna03LGLA3oQE4ijT5DKKpT2IOJ1d5vKNj4WQ3U9qyRtP88aQ88hgN6YUi-f70Ub43kFYIkCILSKw6rsoErX4ipNDsnlo89WNv3xqEfk9cRD5qoGCUZIC_mKqV0zM/s640/200.gif" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Zapraszam na drugą część rankingu Najlepszych komedii 2016 roku. Część 1 (miejsca 15-11) możecie znaleźć tutaj (<a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2017/02/najlepsze-komedie-2016-roku-czesc-1.html#more">klik!</a>).</div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<b><span style="color: blue;">Miejsce 10. <i>Randka na weselu</i>, reż. Jake Szymanski, 2016 </span></b><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>opis filmu:</u> </span></span><span style="color: blue;"><span style="color: black;">Mike (Adam DeVine) i Dave (Zac Efron), dwaj dorośli bracia, słyną ze szczeniackich wygłupów, które
psują każdą rodzinną uroczystość. Gdy zostają zaproszeni na wesele
swojej siostry na Hawajach, rodzice stawiają im warunek: muszą pojawić
się w towarzystwie dziewczyn, które w razie potrzeby będą mieć na nich
oko. Bracia umieszczają w internecie ogłoszenie, szukając idealnych
partnerek. Nie przypuszczają nawet, że dwie dziewczyny, które poznają,
okażą się jeszcze bardziej szalone i nieprzewidywalne niż oni sami, a
sytuacja szybko wymknie się spod kontroli. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>komentarz:</u> <i>Randka na weselu</i> to typowa amerykańska komedia, w której nie brakuje seksizmu, żenujących żartów czy super-hiper optymistycznego zakończenia. Z tzw. obciachowych komedii ten tytuł ogląda się jednak zdecydowanie najlepiej, a to za sprawą genialnej obsady. DeVine i Efron dają radę, ale to Anna Kendrick i Aubrey Plaza rozdają tutaj karty. Ja naprawdę świetnie się bawiłem. </span></span><b><span style="color: blue;"> </span></b><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXUJ1Wf7na3Tw0qNZDc7mX2prOvqwnveA7AYNzUQ2y13cs1XVQ9aorpPfIzUtMI6oPn9PtKyVMMDfEBSW6PJ1qwR0Zg6GWi62Hvu7TNH8ykiCWzWgQz_fcGLJRLOuFTY5KBeIPSAnCyFs/s640/giphy.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;"> </span></b><span style="color: blue;"><i><span style="color: black;">Anna Kendrick i Aubrey Plaza naprawdę dały radę.</span></i></span><b><span style="color: blue;"><br /></span></b></div>
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 9. <i>Planeta Singli</i>, reż. Mitja Okorn, 2016</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>opis filmu:</u> </span></span><span style="color: blue;"><span style="color: black;">Ania (Agnieszka Więdłocha) jest uroczą, romantyczną, ale niezbyt pewną
siebie nauczycielką, poszukującą idealnego mężczyzny na internetowych
portalach randkowych. Przypadkiem, w walentynkowy wieczór, spotyka
showmana Tomka (Maciej Stuhr), który prowadzi najpopularniejszy i
najbardziej kontrowersyjny program telewizyjny w kraju. Zachwycony
niepoprawnym romantyzmem Ani, proponuje jej, żeby została bohaterką jego
show – ona będzie umawiać się na randki przez internet, a on w<span class="fullText">
swoim programie pokaże prawdziwą twarz facetów flirtujących w sieci i
wyśmieje naiwność kobiet szukających tam ideału. Szalone randkowe
przygody Ani szybko stają się wielkim przebojem. Jednak pewnego dnia
Ania nieoczekiwanie spotyka… idealnego faceta – Antoniego (Michał
Czernecki). Naciskany przez bezwzględną szefową stacji (Ewa Błaszczyk)
Tomek musi ratować oglądalność programu. A może i własne uczucie do Ani?</span> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>komentarz:</u> To jedyny polski tytuł w tym zestawieniu. </span></span><span style="color: blue;"><span style="color: black;"><span class="fullText">Polakom udało się stworzyć film, który w czasie
Walentynek jako jedyny na świecie w Polsce miał większą oglądalność niż
amerykański blockbuster (<i>Deadpool</i>). Cóż, wcale się temu nie dziwię. Jest lekko, przyjemnie, zabawnie oraz
poruszająco. <i>Planeta Singli</i> to dostateczny dowód na to, że z polskim kinem jest już dużo lepiej - udało nam się w końcu stworzyć komedię, za
którą nie musimy się wstydzić. Owszem, nie jest idealnie, czasem za dużo
tam "sucharów" lub "inside joke'ów", ale dzięki Bogu w filmie nie ma beznadziejnych seksistowsko-gastrycznych
żarcików, które nie bawiły, a obrażały widza. Szkoda, że Maciej Stuhr i
Agnieszka Więdłocha nie mieli więcej wspólnych scen, bo naprawdę ładna z
nich para. </span> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><br /></span></span>
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtUyeivZrhGoPI_2LOx8i7XopWJIhPduJqcS6m0XwaUHVGVyQ0KDwWDUB9phTqKyykQFMSUjhU4VczM1-SmEW62dgro6c41LPZMLzlJLPSIx-_XWgW6u4CAlD2yCYFbrcG9QgUvZqi4JE/s640/n5OG0l.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><i>Planeta Singli nie jest komedią idealną, ale to pierwszy polski film komediowy od dawna, podczas oglądania którego nie czuć obciachu.</i></span></span></div>
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><br /></span></span>
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 8. <i>Bridget Jones 3</i>, reż. Sharon Maguire, 2016</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>opis filmu:</u> </span></span><span style="color: blue;"><span style="color: black;"> Laureaci Oscara – Renée Zellweger i Colin Firth powracają w kontynuacji
ikonicznej komedii o miłosnych i zawodowych przygodach Bridget Jones,
autorki najzabawniejszego pamiętnika w historii kina i literatury. Od
premiery pierwszej filmowej części minęło 14 lat, Bridget to dziś
zupełnie inna kobieta. Dobiega pięćdziesiątki, zamiast szelestu kartek w
jej<span class="fullText"> pamiętniku usłyszymy raczej odgłos stukania w
klawiaturę laptopa. Tak, Bridget Jones idzie z czasem! Ok, może nie
radzi sobie z tym doskonale, bo czas ten wpływa także na jej urodę, ale
przy dobrym drinku staje się królową facebooków, instagramów, snapchatów
i innych mediów społecznościowych. </span> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>komentarz:</u> Tak jak zapewne większość z Was, szalenie bałem się powrotu <i>Bridget Jones</i>. To w końcu legenda, a wszyscy dobrze wiemy, jak sprawy się mają z tytułami powracającymi... Cóż, moje obawy okazały się zupełnie bezzasadne. </span></span><span style="color: blue;"><span style="color: black;"><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" id="fbPhotoSnowliftCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">Film
jest naprawdę zabawny, przygody trójkąta miłosnego
Firth-Zellweger-Dempsey ogląda się całkiem dobrze, jednak film skradła
według mnie Emma Thompson w roli elokwentnej pani doktor. Bardzo cieszę
się, że powstał ten film, bo dzięki niemu otrzymaliśmy spójną trylogię,
idealną na wspólny wieczór przy lampce wina z grupą najlepszych
przyjaciół. Polecam.</span></span> </span></span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYc6LYq6Fms_2JIiiMXrDmX-irtAKlw6cbjU5R7tHURPcuyMjab9NnAbJBCZZCfe0-ZDEzyb0K8x3HBXAvkAOR-JYE6m3MOmfJhz3oVserZB5yvQwKrddw4jWJK4yPTKncfwlu8z2kDvo/s640/giphy.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><i> Patrick Dempsey godnie zastąpił Hugh Granta.</i></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 7. <i>Nice Guys. Równi goście</i>, reż. Shane Black, 2016</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>opis filmu:</u> </span></span><span style="color: blue;"><span style="color: black;">Prywatny detektyw Holland March (Ryan Gosling) i gruboskórny mięśniak do
wynajęcia Jackson Healy (Russell Crowe) nie pałają do siebie sympatią.
Zostają jednak wynajęci do rozwikłania tej samej sprawy zaginionej
dziewczyny. Zapewne każdy prowadziłby ją na własną rękę, gdyby obaj nie
stali się celem wynajętych morderców. Niechętnie muszą połączyć siły, by
rozwiązać sprawę i ocalić życie. Tym bardziej, że wkrótce odkryją, że
wdepnęli w większe bagno niż sądzili. Zaginięcie<span class="fullText">
dziewczyny jest jedynie czubkiem góry lodowej w sprawie, której nie
tknąłby nikt komu życie miłe. Historia staje się więc coraz bardziej
dramatyczna, ale mimo zagrożenia Holland i Jackson skupiają się głównie
na dogryzaniu sobie nawzajem.</span> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>komentarz:</u> <i>Równi goście</i> zachwycają zarówno pod względem fabularnym jak i realizacyjnym. Gosling i Crowe mają niesamowitą chemię i świetnie sprawdzają się w rolach komediowych. To naprawdę obowiązkowy tytuł dla wszystkich fanów filmów rozrywkowych.</span></span><br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRTQ-Rwv8WJdr9PeSFi28ts8i3yqvY76ihM_aVZ9blbidJ6iytYeLw4AXCGgQkJXFbGtaWMxW9T_k8V8yEyA-wm_3Ae0qqbLAO4JpUwrz8M-Z7b6XWwLhSxB5IQ1lWBLaxVfFMQobZgFo/s1600/UqyfxJP.gif" /></span></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><i> Gosling-fajtłapa też potrafi bawić! ;)</i></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 6. <i>Nie ma mowy!</i>, reż. Sean Mewshaw, 2015</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>opis filmu:</u> </span></span><span style="color: blue;"><span style="color: black;">Po śmierci męża, słynnego muzyka folkowego, Hanna (Rebecca Hall) wciąż żyje jego
życiem, próbując pisać biografię ukochanego. W jej prowincjonalnym,
bezpiecznym świecie pojawia się Andrew (Jason Sudeikis), nowojorski pisarz, zbierający
materiały do książki o jej zmarłym mężu. Tych dwoje dzieli wszystko. Czy
mimo tego uda im się wspólnie napisać biografię muzyka i rozpocząć nowy
rozdział ich własnej historii? </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><u>komentarz:</u> To bez wątpienia najlepsza komedia romantyczna minionego roku. Debiutujący w roli reżysera Sean Mewshaw zdołał naprawde duzo wykrzesać z aktorów, dzięki czemu niezwykle miło ogląda się perypetie Andrew i Hanny. Jest romantycznie, nostalgicznie, momentami poruszająco i co najważniejsze - bez przekombinowania. Bardzo polecam. </span></span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhk020xlew2aTgPuNK4uAMra3TBoZ7o-R7jCrPtQoyh4Rl7eZ1Hjk55yl-9JGD7XPTgRzFHd7Q4MO6sQPeZlOpdTYhF4oU93o41oI1KrVKP52y4qc7UpWaOpu_vOIDRIVCjPhyphenhyphenl8ZXzqc/s640/tumblr_o36bkfH7iG1umm60bo1_540.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="color: black;"><i> Drugoplanowo pojawia się też Manganiello w świetnej roli!</i></span></span></div>
<span style="color: blue;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A już za tydzień ostatnia odsłona rankingu :)</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-69503208023346361852017-02-10T21:11:00.001+01:002017-07-16T01:06:47.742+02:00Przegląd filmów wyświetlanych w ramach Fest Makabry<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcelJkSLjST5mqhnNM3XUW32oBwLCcWyx1MF05xuW23oAZ6YWLyud-L0yPASCmLQ11o1sRLKX_artWqIYKAdWzq37MiaBL2tLg8N-BAS-JRx6bRaxNG1goXf8QE4rjplQdYt7E16TdpK8/s1600/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcelJkSLjST5mqhnNM3XUW32oBwLCcWyx1MF05xuW23oAZ6YWLyud-L0yPASCmLQ11o1sRLKX_artWqIYKAdWzq37MiaBL2tLg8N-BAS-JRx6bRaxNG1goXf8QE4rjplQdYt7E16TdpK8/s320/unnamed.jpg" width="222" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
O festiwalu Fest Makabra napisałem już nieco w poprzedniej notce. Dzisiaj chciałbym Was zapoznać z trzema tytułami filmów wyświetlanych w ramach tego wydarzenia. Oto krótkie recenzje, na podstawie których możecie sami ocenić, czy warto udać się na ten przegląd filmów.</div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL09uG6_ApxTwwhdoYdEHgXOWOCxPeYDMU45tT1aXgGnwPECCRV217NFpt9BwlFqt-u_Wyb-rZ4sX1c2ACs99ubBjWuxlCSi_5Atjts0oSbUa4gGycL3l6f3rggV8UEDndfXFEQfpyRz8/s1600/Bodom-2014-movie-poster2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL09uG6_ApxTwwhdoYdEHgXOWOCxPeYDMU45tT1aXgGnwPECCRV217NFpt9BwlFqt-u_Wyb-rZ4sX1c2ACs99ubBjWuxlCSi_5Atjts0oSbUa4gGycL3l6f3rggV8UEDndfXFEQfpyRz8/s320/Bodom-2014-movie-poster2.jpg" width="213" /></a></div>
<b>"Bodom", reż. Taneli Mustonen, 2016</b><br />
<div class="movie_short red bold">
<br /></div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
Latem 1960 roku czworo obozujących nad jeziorem
nastolatków zostaje brutalnie zaatakowanych nożem podczas snu. Masakrę
przeżywa tylko jedno z nich, jednakże nic nie pamięta z koszmarnej nocy,
a sam morderca nie zostaje zidentyfikowany ani ujęty. Legendy głoszą,
że do dziś ukrywa się w pobliskich lasach. Pół wieku później obozowisko
nad jeziorem Bodom odwiedza grupa młodych śmiałków z nadzieją na dobrą
zabawę i rozwiązanie tajemniczej sprawy poprzez szczegółowe odtworzenie
okrutnego morderstwa. Gdy zapada noc, okazuje się jednak, że nie wszyscy
przybyli tu z czystymi intencjami. Stawką w pełnej zaskakujących
zwrotów akcji śmiertelnej grze będzie ich życie. </div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<i>Bodom</i> to fiński horror inspirowany prawdziwą masakrą nad jeziorem Bodom z 1960 roku. Wydarzenia z tamtego miejsca do dziś budzą wiele emocji i są owiane tajemnicą, tzn. śledczym nie udało się ostatecznie ustalić, co się wydarzyło. Czyż to nie brzmi jak idealny scenariusz na horror? Rękawicę podjął Taneli Mustonen, reżyser, który został uznany przez magazyn Variety za jednego z dziesięciu najbardziej utalentowanych młodych filmowców ze Skandynawii. <i>Bodom</i> tylko na początku przypomina pod względem fabularnym klasyczny amerykański horror o grupce przyjaciół, z których każde prędzej czy później zginie. Tutaj każdy z bohaterów ma inne plany i zamiary, plot-twisty zaskakują, a klimat mrocznego lasu zlokalizowanego na klifie jeziora robi naprawdę wrażenie. Na plus zaliczyć też można hipnotyzującą ścieżkę dźwiękową Panu Aaltio. Jeśli lubicie klimatyczne skandynawskie horrory, nie będziecie zawiedzeni. </div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOcHkpM778yE3GASU0plSLn4ZnFszp9Pe_mYyvbH0Cci0TUNQsO8aBCjOdYOJpgzLptPCjp5UTbWv1TGNm_bjEvFIPpDgiYuS9nZMa-_-offvouRRfGbRUxOW1qAy03XH03IGl892uiT0/s1600/60pd.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOcHkpM778yE3GASU0plSLn4ZnFszp9Pe_mYyvbH0Cci0TUNQsO8aBCjOdYOJpgzLptPCjp5UTbWv1TGNm_bjEvFIPpDgiYuS9nZMa-_-offvouRRfGbRUxOW1qAy03XH03IGl892uiT0/s1600/60pd.jpeg" /></a></div>
<b>"Pod mroczną górą", reż. Nick Szostakiwskyj, 2014</b></div>
<div class="movie_short red bold" style="text-align: justify;">
<br />
Grupa archeologów odkrywa w Północnej Kanadzie zakopany w śniegu głaz z
wyrytymi na nim pradawnymi napisami i symbolami. Badacze nieświadomie
uwalniają starożytnego wirusa, ściągając na siebie nieznaną chorobę,
która szybko dopada całą ekipę. Osamotnienie, paranoja i strach
spotęgowany wizjami tajemniczej postaci zaostrzają trawiącą ich
epidemię, popychając badaczy do coraz brutalniejszych zachowań.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<i>Pod mroczną górą </i>to intrygujący zimowy thriller, który rozwija się w niezwykle specyficznym tempie. Pierwsza scena ukazuje nam ekipę badaczy, którzy beztrosko popijają piwo i grają w karty. To cisza przed burzą - w ciągu kilku kolejnych dni dojdzie bowiem do niewytłumaczalnych i tajemniczych zjawisk, z których każde kolejne będzie tylko wzmagać napięcie. Film został bardzo dobrze przyjęty na festiwalach Fantasia i w Austin, określono go nawet jako "list miłosny do horroru <i>Coś</i> Johna Carpentera". Dla mnie zabrakło jednak punktu kulminacyjnego, w którymś momencie po prostu wszystko zdało się zbyt przewidywalne. Na plus zdjęcia klimatycznych, ośnieżonych krajobrazów Północnej Kanady.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXeH_I3PMH94LsF3IbgTh8xmQ93B71PgZbjxh63I27W2SzuGTdNoQMBcgUOGCgpOv1oq9wUg-dGr5AMZVLpL4i4CE0arIIkeg1IbxRDeW3TQFkLVvKnoePvQV3TDTqmx3p5x8vQ4_Odfg/s1600/Curse-of-Sleeping-Beauty-poster.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXeH_I3PMH94LsF3IbgTh8xmQ93B71PgZbjxh63I27W2SzuGTdNoQMBcgUOGCgpOv1oq9wUg-dGr5AMZVLpL4i4CE0arIIkeg1IbxRDeW3TQFkLVvKnoePvQV3TDTqmx3p5x8vQ4_Odfg/s320/Curse-of-Sleeping-Beauty-poster.jpg" width="249" /></a></div>
<b>"Klątwa Śpiącej Królewny", reż. Pearry Reginald Teo, 2016</b><br />
<br />
Thomas Kaiser (Ethan Peck) niespodziewanie dostaje w spadku ogromny
rodowy dwór, od pokoleń należący do jego rodziny, a wraz z nim –
pradawną klątwę, której początki sięgają średniowiecznych Wypraw
Krzyżowych. Zmuszony do przyjęcia nowej roli „obrońcy” – strażnika
wyznaczonego do utrzymania złych demonów w obrębie domu – musi
rozwikłać tajemnicę mrocznej rezydencji i wybudzić przetrzymywaną w
przerażającej otchłani piękną Briar Rose (India Eisley), którą zna ze
swoich koszmarnych snów.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<i>Klątwa Śpiącej Królewny</i> to niezwykle klimatyczny, gotycki horror z
elementami fantasy, odświeżający w mrocznym tonie klasyczną baśń braci
Grimm. Pod względem gatunkowym filmowi znacznie bliżej do fantasy niż do horroru, to mroczna baśń, która raczej nie jest skierowana do najmłodszych. Dużo tutaj oniryzmu, sennych obrazków, fantazji i marzeń, co nie tylko intryguje, ale też czyni film jednym z najbardziej oryginalnych spośród wszystkich tytułów wyświetlanych w ramach festiwalu Fest Makabra. Film kupił mnie ze względu na swą formę (scenografia, muzyka), mam jednak kilka zastrzeżeń co do samej fabuły i ... aktorstwa, które porządnie kuleje. To na pewno nie jest kino dla wszystkich - jeśli jednak lubicie artystyczne wizje, nowatorstwo i klimaty gotyckie, będziecie zadowoleni.<br />
<br />
Listę filmów wyświetlanych w ramach Festiwalu, a także inne informacje o samym wydarzeniu znajdziecie <a href="http://www.festmakabra.pl/">tutaj</a>.</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-88173360498120123642017-02-02T17:33:00.002+01:002017-02-02T17:34:28.144+01:00Najlepsze komedie 2016 roku, część 1<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHOrw5Ow6_sxzjuE-hi4gV_lJWhtpTya_aPv35bNt_wNB6zfoTywjDvuEjcQhjYFVpmarLFaVMSW5ZKXjRaiEFLybfY4R7gpS2KbZwtSnKDUP7A4rL2HJDvrehiJPae8_NsIUe1AMUU1s/s640/okladka.gif" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Statystyki bloga nie kłamią. Największą popularnością cieszą się notki, w których staram się polecić/odradzić Wam seanse filmów komediowych. Wychodząc Wam naprzeciw postanowiłem przyjrzeć się bliżej wszystkim filmom komediowym, który miały swą <u>polską premierę</u> w 2016 roku. Na warsztat wziąłem komedie polskie i amerykańskie, a zatem w rankingu nie znajdziecie tytułów europejskich (faktem jest, że żaden z nich nie znalazłby się w rankingu, gdyż w minionym roku Europa stała zdecydowanie bardziej pod znakiem dobrego dramatu niż komedii). Na podstawie ocen wystawionych poszczególnym komediom stworzyłem ranking 15 najlepszych (moim zdaniem) filmów komediowych. Są to wyłącznie te tytuły, które uzyskały ode mnie ocenę min. 6/10. Zapraszam na pierwszą część rankingu Najlepszych komedii 2016 roku. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 15. <i>Plan Maggie</i>, reż. Rebecca Miller, 2015</b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu:</u> Maggie (Greta Gerwig) jest nowoczesną dziewczyną z Nowego Jorku, która
nie jest w stanie zakochać się na dłużej niż 6 miesięcy, ale bardzo
chciałaby zostać matką. Postanawia po prostu zajść w ciążę i wybiera do
tego celu potencjalnie najlepszego mężczyznę. Tymczasem zakochuje się w
zupełnie innym (Ethan Hawke). Po kilku latach cudzy mąż, który w
międzyczasie został jej własnym, powszednieje i Maggie znów potrzebuje
zmiany. W jej głowie pojawia się nowy plan, ale żeby go<span class="fullText"> zrealizować będzie potrzebowała pomocy byłej żony swojego obecnego partnera (Julianne Moore).</span></div>
<br />
<span class="fullText"><u>komentarz:</u> To obowiązkowy tytuł dla fanów Grety Gerwig. Lekki, przyjemny, na swój sposób uroczy film. Nie jest to jednak komedia, przy której będziecie parskać ze śmiechu, stąd też bardziej nadaje się na leniwe niedzielne popołudnie niż wieczór z przyjaciółmi. </span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmnONuzdwUAJrSY6P5f2uUX51C4bu0ENAZOsxF8zfx0fkFvWA1AJCLcFhj34T5XcvH1hT8Cp3u7kBxh75DJIaMiZVFYA8gvWoEzQcHFJdwYaEarjPc50xdn3d_RoqmimVG8enYVaIyaH4/s640/2475afa3-5e50-4ca6-9a36-83f069ba8185.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Greta Gerwig po raz kolejny zagrała uroczą i neurotyczną postać. I znów nieźle jej to wyszło.</i></div>
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 14. <i>Tata kontra tata</i>, reż. Sean Anders, 2015 </b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu:</u> To nie może skończyć się dobrze. Chyba że... chyba że jednak może.
Ojciec vs ojczym – Will Ferrel vs Mark Wahlberg. Jeden dumny ojciec
spotyka drugiego dumnego tatę. Czy coś może pójść nie tak? Otóż może.
Wszystko. Już pierwsze spotkanie dwóch ojców jest początkiem totalnej (i
zabawnej) wojny dwóch biegunowo rożnych osobowości – spokojnego,
rodzinnego Brada (Ferrell) i typowego bad boya, przystojniaka Dusty'ego
(Wahlberg). Ale z każdym dniem stawka rośnie. Ojciec i ojczym<span class="fullText">
prześcigają się w najdziwniejszych pomysłach, by okazać się "tym
lepszym". Kto wygra? Czy uda im się przetrwać tę rywalizację? Brad chce
po prostu być prawdziwą częścią jego nowej rodziny, nie ma jednak
pojęcia, ile będzie go to kosztowało, kiedy do domu wraca prawdziwy
ojciec...</span> <span class="fullText"></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><u>komentarz:</u> Bardzo - podkreślam - bardzo nie lubię Willa Ferrela, a tymczasem w tej komedii wypada naprawdę znośnie. Mało tu żenujących żartów, a film idealnie nadaje się do obejrzenia w rodzinnym gronie. Jest tu kilka momentów, które naprawdę mogą rozbawić Was do łez. </span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmKG5o2fofsDpTjr1oOXr5U3edsBeHenFW5JJ59tefMletE_Rbu1mdAC8egS2Rl8TsuVgELmc2fY11XmNeUz5HlWp9nvky6KSB-9SumCxIsalXt0AElkCCPegYIjCScqCjiDp6ixf-5Jk/s640/tumblr_o1gtnc18rH1v5t961o1_500.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Wahlberg świetnie sprawdził się w roli ojca w wersji cool.</i></div>
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 13. <i>Dzień Matki</i>, reż. Garry Marshall, 2016</b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu:</u> Każda rodzina obchodzi Dzień Matki na swój sposób. Jedni w podniosłej i
uroczystej atmosferze, inni na luzie i ze śmiechem, ale wszyscy przede
wszystkim z miłością. Garry Marshall przedstawia cztery rodziny, których
losy splotą się w tym wyjątkowym dniu. Sandy (Jennifer Aniston) – mąż zostawił ją dla
młodszej, a ona robi co może, by udowodnić sobie, że jest lepszą matką
dla swoich dzieci niż nowa, fajna macocha. Miranda (Julia Roberts) – całkowicie
poświęciła się karierze i choć została gwiazdą, czegoś jej<span class="fullText">
jednak brakuje. Wkrótce niespodziewany gość wywróci jej życie do góry
nogami. Jesse (Kate Hudson) – jej stosunki z matką są dalekie od ideału.
Niezapowiedziana wizyta rodziców grozi więc eksplozją. Ale przecież
każdą bombę można rozbroić. Bradley (Jason Sudeikis) – czyli pan mama, uczy się roli
samotnego rodzica dwóch córek. Sprawa nie jest prosta, bo to co dla
matek jest oczywiste, dla tatusiów często pozostaje czarną magią. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><u>komentarz:</u> Film zebrał kilka aktorskich nominacji do Złotych Malin, ale nie warto się tym sugerować. <i>Dzień Matki</i> to komedia Marshalla, twórcy takich hitów jak <i>Pretty Woman</i>, <i>Uciekająca Panna Młoda</i>, <i>Walentynki </i>czy <i>Sylwester w Nowym Jorku</i>. Po przeczytaniu tych tytułów już chyba wiecie, czego możecie się spodziewać: jest uroczo, zabawnie, brak sprośnych żartów. A niektóre sceny mogą nawet nieco wzruszyć. Ot co, taka ciepła komedyjka. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYRAXlo6vULv_NnkOCx_kiSEMQDK_psGNsa-y0e3_KbTFJEVF9l56ewYyG6AfYkds75DpGOg-fa5evvQQDsepG26WKQ-vjs1hxdVUV7vkmWeVnxqD6NjR_yNEU7-S7A6ngRDOP-bJqpZ4/s640/giphy.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="fullText"><i>Nie ma to jak niezapowiedziana wizyta rodziców, co? ;)</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullText"><br /></span></div>
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 12. <i>Sąsiedzi 2</i>, reż. Nicholas Stoller, 2016</b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu: </u>Pamiętacie Teddy'ego Sandersa (Zac Efron) - imprezowe monstrum z komedii <i>Sąsiedzi</i>? On wraca! Ale tym razem po to, by powstrzymać baaardzo
niegrzeczne dziewczęta z akademika. Małżeństwo Radnerów (Seth Rogen i
Rose Byrne) nie ma szczęścia. Kiedy już udało im się pozbyć kolegów
Sandersa, w okolicy zamieszkują nieokiełznane studentki, których jedynym
zainteresowaniem są imprezy. Z piekła rodem.</div>
<u><br /></u>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<u>komentarz:</u> <i>Sąsiedzi 2</i> to film, który powstał na fali dużego sukcesu kasowego pierwszej części. Podczas seansu trudno zatem pozbyć się wrażenia oglądania "odgrzewanego kotleta", ale trudno też się nie śmiać. To komedia trochę w stylu tych "jazda bez trzymanki", a zatem dużo tu seksistowskich, rasistowskich i bardzo niepoprawnych żartów. Lubię Rogena i Efrona, a zatem się pośmiałem.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgflSOu8jIFEUGWjfcTdWWpqQAR3xrRfau-38ZUWOyXiQkQzA4k5HFs49wdupiZKG29Goj-HSqkvx1juct5wXJOIWipqPePcNkDFl6W5BdtbNRIq-F6j8I66L-sogYps6lvjDLBu1STjbg/s1600/kappa-nu2.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgflSOu8jIFEUGWjfcTdWWpqQAR3xrRfau-38ZUWOyXiQkQzA4k5HFs49wdupiZKG29Goj-HSqkvx1juct5wXJOIWipqPePcNkDFl6W5BdtbNRIq-F6j8I66L-sogYps6lvjDLBu1STjbg/s640/kappa-nu2.gif" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i> Jeśli bawiły Was sceny z 1. części filmu, bez obaw sięgnijcie po 2. część. Jeśli nie, odpuśćcie sobie.</i></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="color: blue;"><b>Miejsce 11. <i>Co ty wiesz o swoim dziadku?</i>, reż. Dan Mazer, 2016 6/10</b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<u>opis filmu: </u>Dick (Robert De Niro) jest emerytowanym generałem amerykańskiej armii i
świeżo upieczonym wdowcem. Jest także dziadkiem Jasona (Zac Efron) –
młodzieńca nudnego jak seks ślimaków. Dick postanawia zrobić z wnuka
mężczyznę i zabiera go w podróż w poszukiwaniu utraconego testosteronu.
Pomysł jest dość prosty - zdeprawować chłopaka za pomocą maksymalnej
ilości źle prowadzących się niewiast, a przy okazji samemu skorzystać z
ich wdzięków. Jason początkowo opiera się jak może,<span class="fullText">
szczególnie, że już wkrótce ma stanąć na ślubnym kobiercu. Dick
potęguje jednak swe wysiłki, a że z niejednego pieca chleb jadał, wie,
że są takie pokusy, którym nie oprze się nawet święty...</span></div>
<u><br /></u>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<u>komentarz:</u> To komedia, która przez wielu określana jest mianem najbardziej żenującej komedii minionego roku. Przyznaję, że ten film to już "prawdziwa jazda bez trzymanki", momentami przecierałem oczy ze zdumienia i nadal nie dowierzam, że De Niro zgodził się na tę rolę. Cóż, pomimo kilku naprawdę obciachowych scen jest też sporo całkiem zabawnych. Czy zbiczujecie mnie, jak napiszę, że czasem naprawdę płakałem ze śmiechu? Tym delikatnym zdecydowanie odradzam seans.<br />
<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvfHonPz-iOA6Mvk3j18WtK-fNUT4f9V_dLenenwW043QesXO5hpIH2U8-sobzrK9QF6j2i9Xtu66G3Nus3-7Rb0iSIqWDH0aA5E6up_mati8-fu7-1mwLILxppfzUTRVCiv320r4m7Uc/s640/giphy1.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i> Fakt, niektóre sceny naprawdę balansują na cienkiej granicy dobrego smaku.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
A już za tydzień druga odsłona rankingu :)</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-48081138328488009472017-01-30T17:38:00.001+01:002017-01-30T17:38:39.035+01:00Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej, reż. Maria Sadowska, 2017<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhybOqugDt_UqhGbzDIQJKG2kuf85F5uEUtG6A1P4-QHHEQCQVmZoOnBxpyJ1diXpcQm_7nSDG1QSiRLJZ491Uw7olVakaxhAn-oZfEerFb6yAKya48upHXXy_hi_l4CTu88H267iWmHg8/s640/9801054-magdalena-boczarska-jako-michalina.jpg" width="640" /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wiecie, które z żartów i anegdot są najbezpieczniejsze w czasie przyjacielskich biesiad i pogaduszek? Te o seksie. Są bezosobowe, uniwersalne i chociaż czasem bywają żenujące, bawią wszystkich jednakowo mocno. Reżyserująca <i>Sztukę kochania</i> Maria Sadowska odrobiła lekcję z kultury, gdyż jej najnowszy film mówi o seksie, intryguje, bawi i nie wywołuje w widzach uczucia zażenowania. Owszem, z ekranu nie raz padnie siarczyste przekleństwo, aktorzy zaprezentują się tak, jak ich Pan Bóg stworzył, zostanie złamane kilka tematów tabu. Wszystko w tym kotle jest jednak bardzo dobrze wyważone, nie ma przegięć czy przerysowania. Oby więcej takich polskich filmów w 2017 roku. Szczegóły poniżej.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
Film przedstawia historię Michaliny Wisłockiej (Magdalena Boczarska), najsłynniejszej polskiej seksuolog w czasach PRL-u. Sadowska ukazuje w swym filmie perypetie Wisłockiej związane z wydaniem jej kontrowersyjnej książki, "Sztuki Kochania". Jest to punkt wyjścia do retrospekcji, które pozwolą widzom poznać całą historię kontrowersyjnej pani doktor.<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTpH3DzFh1-tYcktqSga84kaECW_O_xwN_v__WUARMCH7-3U7h8oiKQW9zIua97_A-rimsFTyXic9Q-DtwDoPi24UwyYbZOmRALtXO_wiYAZ-hYAU4VamR3_swPt_oslVQB2SplOCc5X4/s640/a8cddd438c1529fb5fdcfb018cbd.1000.jpg" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>W filmie nie brakuje scen seksu. Trzeba przyznać, że Boczarska zagrała jedne z najodważniejszych scen erotycznych w polskim kinie.</i></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Siła jest kobietą.</b></span> Ci którzy śledzą popularny program rozrywkowy <i>The Voice of Poland</i>, doskonale wiedzą, iż Marysia Sadowska uwielbia twarde babki. Same zresztą taka jest - podkreśla to w wywiadach, ukazuje na scenie, uwypukla także w swoich filmach (w znakomitym <i><a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2013/09/o-polakach-walczacych-syberiada-polska.html">Dniu Kobiet</a></i> pokazała, że kobiety potrafią wygrać nawet najtrudniejsze sprawy). W <i>Sztuce kochania</i> Sadowska także stawia na kobiety. Michalina Wisłocka podejmowała w swym życiu niezwykle trudne, ale odważne decyzje - jak zweryfikowało życie, nie wszystkie były słuszne. Ważne jest jednak to, że Wisłocka od początku do końca była wierna samej sobie, swym ideałom, pragnieniom i marzeniom. Sama określała siebie "rewolucją seksualną", nie bała się walczyć, żyła pod prąd. Najnowszy film Sadowskiej nie można określać mianem feministycznego, natomiast bez wątpienia jest to hołd złożony wszystkim Polkom, które nie bały się podejmować trudnych decyzji. W finale filmu zwyciężają przecież kobiety - czy Wy też zwróciliście uwagę na fakt, iż pomimo całkowicie męskiej władzy, to płeć piękna ostatecznie doprowadziła do sukcesu Wisłockiej? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2B3x6bghZ13LzeLC8IfR5B5B2PDTgq9YTnmhMcISzTHO9I4oBVik93rCawxj4zX3H1ZpgoeA2_v8_mGeY5q-mogj8O7cJuZ2c7gLyMrE7vcTvQxCdRApnoSg82Egti5fxIb9zjkyORt4/s640/8989b5e2b0b7414efbe953fdcb55.1000.jpg" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Na ekranie pojawia się wielu znanych polskich aktorów i wszyscy są znakomici! Tu naprawdę nie ma słabego ogniwa.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Polski film amerykański.</b></span> Producenci filmu wielokrotnie podkreślali przed premierą, że <i>Sztuka kochania</i> jest filmem twórców <i><a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2014/10/miej-serce-i-patrzaj-w-serce-bogowie.html">Bogów</a></i>, najlepszego polskiego filmu 2014 roku. Jest to prawda, doskonale widać to na ekranie. To kolejny przykład tzw. "polskiego filmu amerykańskiego" - choć gatunkowo mamy do czynienia z dramatem biograficznym, nie brakuje tu wiele scen nawiązujących do innych gatunków filmowych. Podobnie sytuacja wygląda pod względem montażu - Sadowska nie odhacza "ptaszków" przy kolejnych punktach życiorysu Wisłockiej, a skupia się na jednym wydarzeniu i to przez jego pryzmat ukazuje nam biografię pani seksuolog. Czyż właśnie nie tak wyglądają najlepsze amerykańskie filmy biograficzne? Nie sposób nie docenić też inteligentnie rozpisanych dialogów, świetnej ścieżki dźwiękowej Radzimira Dębskiego oraz gry aktorskiej. Wszyscy rozpisują się na temat Magdaleny Boczarskiej (fakt, zagrała genialnie!), ale na mnie równie duże wrażenie zrobiła drugoplanowa rola Eryka Lubosa. O dziwo podobał mi się tu nawet Borys Szyc i Piotr Adamczyk, którzy przez ostatnie lata zdążyli się wszystkim przejeść! Sadowska bez wątpienia umie poprowadzić aktorów i wykrzesać z nich to, co najlepsze.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
To nie jest recenzja spoilerowa, a więc nie zamierzam skupiać się na wydarzeniach z filmu. Sami musicie się z nimi zapoznać udając się do kina. <i>Sztuka kochania</i> nie jest AŻ TAK dobra jak <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2014/10/miej-serce-i-patrzaj-w-serce-bogowie.html"><i>Bogowie</i></a>, ale to nadal znakomity polski film, na który warto kupić bilet. Polecam, mocne 7/10. </div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-4786749845176958992017-01-25T12:12:00.000+01:002017-07-16T00:00:04.761+02:007 najciekawszych serialowych premier 2017 roku<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="377" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNnI3zAFQ1ROV_ioJhG9KKjKnMRX-ymDWd6HWlc4hRHxTWmbWhQUZIJXMrEXVDKEVK4TdnTIdq_NXOw45tPwWB3a8arfHhs_47KXMo3Fd0srAmkPvFCzb_ww5_SH5haKmbUXfNroFrEAA/s640/tumblr_ojvn0t7t5c1tw1ddlo4_400.gif" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Styczeń już prawie za pasem, a ja nadal nie podzieliłem się z Wami listą tytułów seriali, na które czekam najbardziej w 2017 roku. Z niecierpliwością czekam na nowe sezony sprawdzonych hitów (<i>House of Cards, Gra o Tron, Orange is the New Black</i>), ale równie mocno chciałbym móc też już sprawdzić nowości. Wciąż nie widziałem jeszcze <i>Serii Niefortunnych Zdarzeń</i> (która, notabene, zbiera świetne recenzje), a <i>Tabu</i> (HBO) pomimo dobrego Hardy'ego i świetnych aspektów technicznych (kostiumy, scenografia) niestety okazało się bardzo rozczarowujące ze względu na mozolnie rozwijającą się fabułę. Jestem bardzo ciekawy, o których serialach będziemy wszyscy mówić z zachwytem za 11 miesięcy. Mam nadzieję, że wymienione poniżej tytuły mnie nie zawiodą i że znajdziecie na tej liście takie, które zainteresują także Was. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
1. <b><i>Twin Peaks</i></b>, premiera: 21 maja 2017<br />
<div style="text-align: justify;">
Tego tytułu nie muszę chyba nikomu przedstawiać - doskonale wiem, że czekacie na powrót T<i>win Peaks</i> równie mocno jak ja. Nie wiem, czy pamiętacie, ale w ostatnim odcinku 2. sezonu serialu Laura Palmer powiedziała do agenta Coopera: "Do zobaczenia za 25 lat". Wznowienie produkcji serialu ma miejsce dokładnie 25 lat od zakończenia jego pierwotnej emisji. Głęboko wierzę, że otrzymamy hit i że legenda w świecie seriali nie zostanie zniszczona.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/SfPv57KBpJI/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/SfPv57KBpJI?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br /></div>
2. <i><b>The Deuce</b></i>, premiera: nieznana data<br />
<div style="text-align: justify;">
To będzie murowany hit jesiennej ramówki HBO. Twórca głośnego <i>Prawa ulicy</i> powraca z wyjątkowo ciekawym projektem. <i>The Deuce</i> przedstawi nam historię braci Martino (James Franco wcieli się w role bliźniaków!), ich mafijną działalność oraz zaangażowanie w rozwój branży porno. Poza Franco na ekranie zobaczyć będzie można m.in. Maggie Gyllenhaal, Gary'ego Carra oraz Margaritę Levieva.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6d84FYhkuJ5YumycdKcbVgbRUIMUMxT4_aVES8eKEXg5_CVWYtFh5EAi9vTGcMS7cTdxiT7sOj_CqKDV5Ux7cWWdN8icGsLx4P_aEKB6jdNci2As6AK4szfoSbxW-w8X7QVF6R7OnVyA/s640/the-deuce.jpg" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Już samo nazwisko Jamesa Franco (który ma w serialu pojawić się w podwójnej roli) sprawia, że kupuję ten projekt już teraz.</i></div>
<br />
<br />
3. <i><b>Wielkie Kłamstewka</b></i>, premiera: 19 lutego 2017<br />
<div style="text-align: justify;">
Kolejny hit od HBO. Ekranizacja bestsellerowej powieści Liane Moriarty, w której w głównych rolach zobaczymy: Nicole Kidman, Reese Witherspoon, Shailene Woodley, Laurę Dern i Alexandra Skarsgarda. Fabuła przedstawia się znakomicie: pod powierzchnią pozornie idealnego życia
w zamożnej społeczności małego miasteczka czai się coś bardzo
złowieszczego. Kiedy dochodzi do morderstwa, w życie trzech matek pierwszoklasistów wkrada się totalny chaos.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/LLlhgm9ldl8/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/LLlhgm9ldl8?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
4. <i><b>Feud: Bette and Joan</b></i>, premiera: 5 marca 2017<br />
<div style="text-align: justify;">
Najnowszy serial Ryana Murphy'ego, twórcy takich serialowych hitów jak <i>Glee</i> czy <i>American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona</i>. W głównych rolach zobaczymy dwie znakomite aktorki: Jessicę Lange i Susan Sarandon.Ta pierwsza wcieli się w rolę Joan Crawford, druga natomiast zagra Bette Davis. Obie aktorki,
Crawford i Davis, spotkały się na planie filmu „Co się zdarzyło Baby
Jane”, który swoją premię miał w 1962 roku. Serial opowie o relacjach obu pań, głównie w kontekście ich rywalizacji między sobą.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/75jw0NdOtcA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/75jw0NdOtcA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
5. <i><b>The Terror</b></i>, premiera: nieznana<br />
<div style="text-align: justify;">
Tym razem coś od stacji AMC. <i>The Terror</i> ma być serialem-antologią, którego pierwszy sezon ma skupić się na ataku statku Królewskiej Marynarki Wojennej przez tajemniczego drapieżnika. Czyżbyśmy mogli liczyć na coś podobnego do <i>American Horror Story</i>? W głównych rolach: Jared Harris, Tobias Menzies, Ciaran Hinds. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKF5CP0WFtt1CJqQtH4sUm3VhCk8JgZszqn9jz1d_cfR_ReeJeYth7p4jQSUMowXDqTa6hgS1Amhm4JZ0SfbqpeartkiQmyN3Pvl_8vFJ4pNLyq2lmae1CmGLRCgtxRxTCp34RRBVk8Dk/s1600/the-terror.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKF5CP0WFtt1CJqQtH4sUm3VhCk8JgZszqn9jz1d_cfR_ReeJeYth7p4jQSUMowXDqTa6hgS1Amhm4JZ0SfbqpeartkiQmyN3Pvl_8vFJ4pNLyq2lmae1CmGLRCgtxRxTCp34RRBVk8Dk/s640/the-terror.jpeg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Jestem szalenie ciekawy, czy "The Terror" okaże się godnym serialem-horrorem.</i></div>
<br />
<br />
6. <i><b>Syn</b></i>, premiera: 8 kwietnia 2017<br />
<div style="text-align: justify;">
Kolejna pozycja od AMC. Adaptacja nominowanej do nagrody Pulitzera i znajdującej się na liście
bestsellerów New York Timesa powieści Philippa Meyera. Akcja zrealizowanej z ogromnym rozmachem sagi rozgrywa się na
przestrzeni 150 lat i śledzi losy trzech pokoleń rodziny McCulloughów.
Widzowie poznają historię Eli’a McCullougha (Pierce Brosnan),
charyzmatycznego nestora rodu, który jako dziecko został porwany, a
następnie wychowany przez członków plemienia Komanczów. Dzięki<span class="fullText">
reminiscencji ukazana zostaje droga, jaką musiała przejść rodzina
McCulloughów, aby zostać jednym z najpotężniejszych i najbogatszych
rodów w Teksasie. </span><br />
<span class="fullText"> </span> </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/jRCSiUAvpfs/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/jRCSiUAvpfs?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
7. <i><b>Anne</b></i>, premiera: nieznana<br />
<div style="text-align: justify;">
Koprodukcja Netflixa i kanadyjskiej telewizji CBC. Ekranizacja przygód ulubionej książki mojej siostry, Ani z Zielonego Wzgórza. Twórcy zapowiadają, że poza podstawową treścią znaną z książek, zaprezentują również swe nowe pomysły. Z chęcią zobaczę, co z tego wyjdzie.</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi5tyZzY5mxqMhCrDK0csNhmOvs4l6VUmpHExJ2LkHLyHUmYYEr2EsRYosMKD2meuQ3QhAkUNO1qTf9b-kcwadV1iCQi-66TUHxQbzGlFZ0rIGR6IE8087Y2t2rQ6L4Vd6v0ipRNNEMXg/s1600/1+-rc3kG_wQ_yVJBgTkTB04A.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi5tyZzY5mxqMhCrDK0csNhmOvs4l6VUmpHExJ2LkHLyHUmYYEr2EsRYosMKD2meuQ3QhAkUNO1qTf9b-kcwadV1iCQi-66TUHxQbzGlFZ0rIGR6IE8087Y2t2rQ6L4Vd6v0ipRNNEMXg/s640/1+-rc3kG_wQ_yVJBgTkTB04A.jpeg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Czy Anne okaże się równie interesująca co Seria Niefortunnych Zdarzeń? Czas pokaże...</i></div>
<br />
<br />
A Wy na jakie tytuły czekacie najbardziej? Podzielcie się nimi :)Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-89176311936543303722017-01-22T18:16:00.001+01:002017-01-22T18:16:08.508+01:00Manchester by the Sea, reż. Kenneth Lonergan, 2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlKaTx6OGfczwMWcbfV1pW65a4jlOIRw9Xy_ZXGqKLhAby18rzC74efyz2SMbjaum3k2aLkCz4TFdr-DdrrGUzNuHktl-qSz3pGVb9XmU-V_hGrm1mm1rNMOZpOR5oyP9zid2sRbQeAiE/s640/tumblr_ochfh6421k1vn3ir0o2_540.gif" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Jakie to smutne, że przez problemy z dystrybucją omija nas tak wiele znakomitych filmów. Najlepszym tego przykładem jest recenzowany dziś przeze mnie najnowszy film Kennetha Lonergana, którego nie można obejrzeć w tak popularnych kinopleksach jak Multikino, Cinema City czy Helios. Smuteczek na całego, bo "Manchester by the Sea" to być może nie tylko najpoważniejszy konkurent "La La Land" w walce o Oscara, ale również jeden z najlepszych filmów 2016 roku (zgodnie z datą amerykańskiej premiery). Lonergan nie szarżuje, nie tworzy zaskakujących plot-twistów, a jednak jego najnowszy obraz ogląda się z naprzemiennie ze skupieniem, fascynacją, melancholią. W jednej chwili czujecie, że do oczu napływają Wam łzy, by po chwili wybuchnąć na głos śmiechem. Utkanie tak przejmującego słodko-gorzkiego kina to ogromna sztuka. Ruszajcie do kin studyjnych, póki grają, a jeśli jeszcze nie czujecie się przekonani, przeczytajcie całą recenzję.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue;">Opowieść jakich wiele.</span></b> Pod względem fabularnym Lonergan nie jest oryginalny. Przedstawia nam historię, z jaką mieliśmy okazję już nie raz spotkać się w kinie. Boleśnie doświadczony życiem Lee (Casey Affleck) dowiaduje się z dnia na dzień o śmierci swego brata (Kyle Chandler). Lee zmuszony jest wrócić do rodzinnego Manchesteru nie tylko po to, aby zająć się sprawami pogrzebowymi, ale przede wszystkim po to, by formalnie przejąć opiekę nad bratankiem (Lucas Hedges). Zgrabny montaż oraz wyjątkowo zręcznie poprowadzona fabuła prowadzona w dwóch osiach czasowych pozwolą z czasem poznać przeszłość Lee oraz dowiedzieć się, jakie były przyczyny jego wyjazdu z Manchesteru. Dopiero po czasie widzowie mogą poznać źródło smutku i poczucia beznadziei Lee. Czy powrót do przeszłości pozwoli mu uporać się z wewnętrznymi demonami? Och, gdyby życie było tak proste...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovc43uGK6rWyt_LD3Ux49YMtXRaVdDeDAqEde2hkYUefT87WFWmSThSE6spuDS_hsGKRrAXvbvKjLldwWt58cRolPYREO5Twdlm7hPa7YGj7GMK98DdLyhstplzNp_ZpUl17A-Cp70qQ/s1600/tumblr_ochfh6421k1vn3ir0o4_r1_540.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovc43uGK6rWyt_LD3Ux49YMtXRaVdDeDAqEde2hkYUefT87WFWmSThSE6spuDS_hsGKRrAXvbvKjLldwWt58cRolPYREO5Twdlm7hPa7YGj7GMK98DdLyhstplzNp_ZpUl17A-Cp70qQ/s640/tumblr_ochfh6421k1vn3ir0o4_r1_540.gif" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><span style="color: black;">Czy Lee zdoła porozumieć się z nastoletnim Patrickem? </span></i><b> </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Ból istnienia.</b></span> Jak już wspomniałem, "Manchester by the Sea" to opowieść słodko-gorzka. Oglądając kolejne sceny trudno nie współczuć Lee - kibicujemy mu i pragniemy, aby dojrzał w końcu jakieś światło. Jego historia to najlepszy przykład tego, jak łatwo można spieprzyć sobie życie. I to na długie, długie lata, a być może nawet do końca życia... Wcielający się w rolę Lee Casey Affleck w kompletny sposób oddał ból istnienia tej postaci. Ten ból widać w jego oczach, gestach, postawie, zaciśniętych pięściach. Lonergan w wybitny sposób ukazał problemy z komunikacją dorosłych ludzi. Jakże wybitna jest scena, w której Lee wraz z byłą żoną (wybitna Michelle Williams, która błyszczy w każdej ze scen, w której się pojawia) próbują wyjaśnić sobie nieporozumienia, a poza jąkaniem się i bełkotaniem nie potrafią wydobyć z siebie żadnych sensownych słów. Bo przecież znacznie łatwiej rozładować emocje rozbijając szybę czy wdając się w barze w bójkę. Poza tą dwójką warto zwrócić też uwagę na rolę Lucasa Hedgesa, którego postać, choć z powodu śmierci ojca postawiona również w dramatycznej sytuacji, jest źródłem wielu naprawdę zabawnych scen. Niektóre z dialogów Lee i Patricka powinny przejść do historii jako kultowe. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT71PLLfo-Ndmnug5_F3HGSlFS6IVmokKEON1Tkt_W0KNUKULudDOPRBl3s7cX840PaqTpregsPT_3RhwvaD3MD1fzwE98FkOFBUsQzrzjdY_bQvGvI3r8TVP52Zvy7MpiipSubULCwZQ/s1600/tumblr_oewutvzjof1vfii50o4_400.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT71PLLfo-Ndmnug5_F3HGSlFS6IVmokKEON1Tkt_W0KNUKULudDOPRBl3s7cX840PaqTpregsPT_3RhwvaD3MD1fzwE98FkOFBUsQzrzjdY_bQvGvI3r8TVP52Zvy7MpiipSubULCwZQ/s400/tumblr_oewutvzjof1vfii50o4_400.gif" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Huh? To bez wątpienia najbardziej wybitna scena z całego filmu. Jedna z tych, o których się nie zapomina. </i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Autentyczność</b></span>. W dzisiejszych czasach niezwykle trudno znaleźć film, który będzie przykuwał uwagę swą prawdziwością, autentycznością. A właśnie taki jest "Manchester by the Sea" - Lonergana nie da oskarżyć się o epatowanie czymkolwiek czy wywoływanie jakichś emocji za wszelką cenę. Ten film wchłania się wszystkimi porami i zostaje z nami jeszcze na długo po seansie. Osobiście obdarowałbym reżysera i aktorów całym workiem nagród, chociaż nie potrafię odpowiedzieć, czy obraz ten jest lepszy od "La La Land". To tak różne filmy, że wręcz nie da się ich porównywać... Poza tym wciąż nie widziałem jeszcze "Moonlight", który zdobył Złotego Globa w kat. "Najlepszy dramat" i przez wielu jest typowany na czarnego konia Oscarów 2017. W pełnym odbiorze "Manchester by the Sea" przeszkadzała mi jedynie ścieżka dźwiękowa, która nie przypadła mi do gustu. Co ciekawe, wielcy krytycy uważają ją za jeden z największych atutów filmu, a zatem raczej nie sugerujcie się moim zdaniem. Jak wiadomo, są gusta i guściki. A film jest znakomity, koniec kropka. 9,5/10.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhsOZ7S_RkCvX0-d6MlcrcbIg6xB4C2pQdtQRgz9G_Tl1cavnEoB5Jg_SQPIpFXkbw0bU0HDgk-SoJaaZx95PH6eqdaHeqhYUEA_KAYK4ah_D9ElER7F6hv6_dprI0CemQPwrGfTo3snw/s1600/tumblr_ojtoraB57v1snhkfeo1_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhsOZ7S_RkCvX0-d6MlcrcbIg6xB4C2pQdtQRgz9G_Tl1cavnEoB5Jg_SQPIpFXkbw0bU0HDgk-SoJaaZx95PH6eqdaHeqhYUEA_KAYK4ah_D9ElER7F6hv6_dprI0CemQPwrGfTo3snw/s640/tumblr_ojtoraB57v1snhkfeo1_1280.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>A to jeden z najpiękniejszych kadrów filmowych ever.</i></div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-74806563922192523042017-01-18T17:37:00.000+01:002017-01-18T17:41:38.696+01:00La La Land, reż. Damien Chazelle, 2016<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgExNUdPb9uocPAq8OZBksJvwGhLsy-ebI7BkOxf3OYTTxKObA4Yh7A_hAOw8jyU4y0tkRTprNVwtLyZjn-dvTR9R9WQ4IlHCvAUAK0dSTLMrg5jKU6uTlf-C-H0osClS3tfN6lWTp1LxI/s640/3.gif" width="640" /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtQ7x6PYpBoPFW8tmdlZv3kN4-IUjuE8NJRjTKUORWhJ7MLI5mv49FWYluHCtRzO8oJeaq_ORWa-NB6nt72djougkdn4PsZLuPZ97vA4sc0gGWKzfH92KHMlXk6c7wfTppfePwxlCDSv8/s1600/lala-land.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeśli czytacie moje recenzje, doskonale wiecie, że zdecydowanie bardziej wolę chwalić niż krytykować. Krytyka nie sprawia mi żadnej frajdy, w związku z czym częściej "na siłę" staram się doszukiwać w filmach zalet niż wad. W moich recenzjach staram się być nie tylko uczciwy sam ze sobą, ale przede wszystkim z Czytelnikami, którzy często w oparciu o to, co tutaj przeczytają, podejmują decyzję o pójściu do kina. Dzisiejszy dzień jest dla mnie wyjątkowy, gdyż zasiadłem do klawiatury z wyjątkową radością, a pisanie recenzji okazało się najbardziej komfortowe w całej historii mojego blogowania. Trafiłem bowiem na film, który nie tylko zachwycił mnie pod każdym względem, ale też który - moim skromnym zdaniem - jest pozbawiony wad. Tak, w końcu seans zakończył się przyznaniem oceny 10/10, co zdarza się niezwykle rzadko. Dlaczego "La La Land" Damiena Chazelle'a zawładnął moją duszą i umysłem? O tym przeczytacie poniżej (<span style="color: red;">recenzja nie zawiera spoilerów!</span>).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span style="color: blue;"><b>Prosta historia o miłości.</b><span style="color: black;"> Wydawać by się mogło, że to kolejny film z banalną historią miłosną w tle... Mia (Emma Stone) to początkująca aktorka, która nie może wybić się z tłumu. Do południa pracuje w kawiarni, wieczorami biega po kolejnych przesłuchaniach wierząc, że ktoś ze świata Hollywoodu w końcu dostrzeże jej talent. Pewnego dnia spotyka Sebastiana (Ryan Gosling), muzyka jazzowego, który jest w podobnej sytuacji do jej - chcąc grać swą ukochaną muzykę wciąż odbija się od ściany, przez co zostaje zmuszony do grania zupełnie innych gatunków muzyki. Uczucie Mii i Sebastiana rozkwita, a oni nie przestają wierzyć w to, że kiedyś w końcu osiągną sukces. Pytanie, jaka będzie cena tego tak bardzo oczekiwanego sukcesu? "La La Land" nie pozostawi Was bez odpowiedzi, o to się nie martwcie. A jeśli mniej więcej w połowie seansu przejdzie Wam przez myśl, że to kolejne infantylne romansidło, którym - nie wiedzieć czemu - wszyscy się zachwycają, nie przejmujcie się tym i cierpliwie poczekajcie do finału. Ostatnie piętnaście minut wywróci Wasze wyobrażenia o tym filmie do góry nogami. Właśnie wtedy pokochacie film Chazelle'a na dobre i nie będziecie potrafili o nim zapomnieć jeszcze na długo po seansie. Bo o takich filmach i o takiej muzyce się nie zapomina...</span></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<img border="0" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb15sGgJ_7hTjllVlk9WDIbyvJa06zCc6Z2_FXg8sJMbdkM8GnMHdbEDt9QCXQHY3RZn-6D5S3aWBsXQE-mz6I59HBo2Y0O0Qthyk2dI0bNKCVTEdPRMGQ6l3aAVCyUJrADEgHP04XaUE/s640/source.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><span style="color: black;">Młoda ona, młody on. Są piękni, mają marzenia, przed nimi całe życie. Co przygotował dla nich los?</span></i></span><b><span style="color: blue;"><br /></span></b></div>
<b><span style="color: blue;"><br /></span></b>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue;">Hołd dla marzycieli.</span></b><span style="color: blue;"> <span style="color: black;">Reżyser tego fascynującego obrazu, Damien Chazelle, ma dopiero 31 lat, a zatem całkiem niedawno sam znajdował się w podobnym położeniu do swych bohaterów. Planował, próbował przekonać do swych pomysłów świat Hollywoodu, nie przestawał marzyć. Faktem jest, iż jego pierwszy film pełnometrażowy, "Guy and Madeline on a Park Bench", nie powalił widzów na kolana i nie zdobył sławy. Wszystko zmieniło się wraz z genialnym <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2015/01/dosiegnac-szczytu-whiplash-rez-damien.html#more">"Whiplash"</a>, który na pięć oscarowych nominacji (w tym tej dla Najlepszego filmu) zdobył aż trzy nagrody. Czy "La La Land" powtórzy ten sukces? Moim zdaniem tak - niewykluczone, że film okaże się nowym rekordzistą pod względem liczby zdobytych statuetek, czego zresztą ogromnie mu życzę. Chazelle nie przestawał marzyć, podobnie zresztą jak bohaterowie jego najnowszego filmu. Mia i Sebastian wiedzą, że prędzej czy później zdołają osiągnąć sukces. Ich walka o marzenia jest godna podziwu - są tylko ludźmi i na porażki reagują podobnie jak inni. Jakże znamienna jest scena, w której Sebastian traci pracę z powodu grania "swojej" muzyki, wreszcie jakże niezapomniane są sceny kolejnych castingów Mii, które ukazują bezduszność Fabryki Snów. Ale czy z powodu porażek warto przestać marzyć? Chazelle i bohaterowie "La La Land" odpowiadają jednym głosem: nie warto. Dopiero po seansie filmu dotarły do mnie słowa z przemowy Emmy Stone, która odbierając Złotego Globa za rolę Mii zadedykowała swą nagrodę wszystkim tym, przed którymi zamknięto kiedyś drzwi i którzy mimo to nie przestali w siebie wierzyć. Zgodnie z tekstem jednej z piosenek z filmu, "(...) </span></span><i><span style="color: blue;"><span style="color: black;">when they let you down, you'll get up off the ground, as morning rolls around and it's another day of sun".</span></span></i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;"> </span></b><img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRCKzLYBP1o9ZWjDQioNpS6I0SCzri1By93uNNgaG6U98AdidXKxJ3OUp1-MSz5dGAo2TEvImpeV3mG3qsq6Z6MSnudqhCqxy2sOW_ehyphenhyphenxMOawMDN7UAcCKCc5wRD4Sm0IIZgzBBEDq44/s640/casting.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: blue;"> </span></b></i><span style="color: blue;"><span style="color: black;"><i>Scena z castingu Mii to nie tylko jedna z najlepszych scen w całym "La La Land", ale też prawdziwy popis aktorski Emmy Stone.</i></span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue;">Hołd dla artystów. </span></b><span style="color: blue;"><span style="color: black;">"La La Land" to nie tylko hołd dla marzycieli, ale również dla artystów, którzy w filmie reprezentowani są przez aktorkę i muzyka. Chazelle w absolutnie wybitny sposób przeciwstawia ze sobą klimat znany z filmów Złotej Ery Hollywoodu ze współczesnością - dźwięk smartfona stanowi o zakończeniu jednej z najpiękniejszych musicalowych scen. W filmie nie brakuje też subtelnej krytyki dla tych, którym już coś udało się osiągnąć i którzy zapomnieli o samych sobie sprzed lat. Symboliczne są słowa szefa Sebastiana, który oznajmia mu, że czasy jazzu już przeminęły i że takiej muzyki nikt już nie gra i nikt nie chce słuchać - jakże paradoksalnie brzmią te słowa w musicalu, czyli w gatunku filmowym, który właściwie wymarł. Chazelle zdołał wskrzesić ducha musicali, przypomniał wszystkim o ich świetności i oddał wielki hołd jazzmanom. Kunszt, klasa i styl - właśnie w ten sposób można dziś podbić Hollywood spełniając tym samym własne marzenia. Damien, udało Ci się, kupiłeś nas wszystkich. W końcu to, co prawdziwe, zawsze się obroni, prawda?</span></span></div>
<b><span style="color: blue;"></span></b><br />
<div style="text-align: center;">
<img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtaVcJbS6_PRRPeFgMNSXgV0L98Kzfw3RHDEvAcwzEX-5VLCri4FCh5oYF0CTWl9VZ66xZIbKuuCy459gJGMgk31oE9kNbC4qXv1Zfltk7CtYMP91obxJhM7zgz06FcYMa8S7Xp-Uklns/s640/5.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Kochają stare filmy, słuchają starej muzyki. Współczesność jest przereklamowana.</i></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue;">Emma Stone i Ryan Gosling.</span></b><span style="color: blue;"> <span style="color: black;">Nawet najlepszy scenariusz i reżyseria okazałyby się niczym, gdyby nie dwójka brylujących na ekranie aktorów. Stone i Gosling spotkali się już kilka razy na planie filmowym (m.in. w <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2013/04/trzy-bardzo-rozne-filmy-o-prawie-i.html">Gangster Squad</a>), jednak dopiero Chazelle zdołał wykrzesać z nich to, co najlepsze. Och, chemia pomiędzy tą dwójką jest niesamowita i wyczuwa się ją nawet oglądając ich wspólne wywiady. Dotychczas nie przepadałem za Emmą Stone, ale dzięki "La La Land" zakochałem się w niej i to na dobre. Można wręcz odnieść wrażenie, że rola Mii została napisana specjalnie dla niej. Stone jest dziewczęca, spontaniczna, tak bardzo prawdziwa, w jej oczach i uśmiechu odbijają się wszystkie emocje. Partnerujący jej Ryan Gosling to mój ulubiony aktor i zachwycałem się nim już wielokrotnie. Jako Sebastian przy pomocy jednego spojrzenia potrafi uwieść lub wzruszyć. Jego "City of stars" już teraz jest w Polsce hitem, a przecież film nie miał jeszcze nawet swej polskiej premiery. Naprawdę dawno nie było w kinie tak świetnego pairingu. Mam wielką nadzieję, że zarówno Stone jak i Gosling wrócą z oscarowej gali z nagrodami w ręku. Bo nominacje są chyba pewne, co? ;) </span></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<img border="0" height="132" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHE-eYekO2Kn5aenIBGqSdvPjZ-LERJirPqJV63DXLAPkyhC1uxY2sllNMi7_9b-8Bt8o44FytBR5dV4AMB08UmzLjWQ0Cai5EPPAufGJcNjLx9A7C4eM1s3ueDzOkj75LYeNEkjgD7ZE/s320/2.gif" width="320" /><img border="0" height="117" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_4Xn1bI5x6ka_jKnn2Vf6Y-_mmcisAJKDDr47ghR8oxzfWd_ISLucGVraSkAddaDSGfAc6K-qo0NqtuowXZNejVqWAwmtEBjpGE5Nfz0H1KrgM6JMajIS6lr-pcZ1idrOPvASubXB370/s320/tumblr_oji4lswlOS1qgvqxoo1_500.gif" width="320" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ona - dziewczęca, naturalna, powabna. On - szarmancki, elegancki, z klasą. Fenomenalni aktorzy, genialne role.</i></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Uczta dla wszystkich zmysłów.</b><span style="color: black;"> Nie zapominajmy, że "La La Land" jest musicalem, czyli filmem, w którym ludzie tańczą i śpiewają. W musicalach dialogi są pomieszane z piosenkami, które są jednakowo ważne i stanowią istotną treść filmu. Jeśli nie czujecie muzyki w swoich sercach, najnowszy film Chazelle'a pozostanie dla Was pod pewnym względem niezrozumiały. A muzyka jest tutaj naprawdę bajeczna... Motyw przewodni filmu dzwoni mi w uszach nieustannie od zakończenia seansu, a teksty takich utworów jak "Another day of sun" czy "City of stars" znam już niemal na pamięć. To właśnie muzyka sprawia, że film ma tak magiczny i baśniowy klimat. Jeśli dodamy do niej przepiękne zdjęcia (spójrzcie chociażby na gif poniżej), "La La Land" wyrasta nam na najpiękniejszy pod względem audiowizualnym film kilku ostatnich lat. Już pierwsza scena wesołego tańca setki statystów na zakorkowanej ulicy Los Angeles (kręcona w jednym ujęciu!) przyprawia o pozytywny zawrót głowy. Rany, co to jest za film! </span></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU0OVTWslsGQ-y9aGfIKJ5QM5Vl7k2ITWq4gTf_T-pqOHK5ufaJY2_QktxANn1_AKQRzo-VDo28Fx9Zr4hbnKHNdBFprVY6hmWHQhUDU2gzseAq6gntRgZjgk1a1dbnT1KQmSb6hQ5R0k/s640/tumblr_oiwqrxNPAT1sa8ezpo1_540.gif" width="640" /><span style="color: blue;"><b> </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Taka muzyka i takie zdjęcia rozkochają w sobie każdego widza.</i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>A co by było gdyby...</b><span style="color: black;"> Chazelle najlepsze zostawił jednak na koniec... Ostatnie piętnaście minut to prawdziwa emocjonalna bomba i jednocześnie najlepsza scena, jaką mogło ofiarować nam kino. Widzicie, reżyser "La La Land" nie poszedł na łatwiznę i nie zakończył swej historii w szablonowy sposób. Co z tego wyszło i jak to rozumieć? Happy end czy wielki dramat? Na to pytanie, Szanowni Czytelnicy, musicie już odpowiedzieć sobie sami. Ja wiem, że chyba jeszcze nigdy żadna scena tak bardzo mnie nie poruszyła. Jej odbiór będzie dla każdego z Was inny, w końcu każdy z nas ma inne życiowe doświadczenia. Dla mnie finał był przejmująco prawdziwy, przeszywający, absolutnie jedyny w swoim rodzaju. To jedna z tych scen, o których się nie zapomina. Ja na pewno o niej nie zapomnę i będę do niej wracał. Magia kina, ot co...</span></span><br />
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv_LBHUDZ1DmW1MKcaJaJ9smZyNt6PWLC30VT3fETcF3ICQWtafyv6pD4G0KZQ5Q-1avCP2ygJaPrnB56tfVEPCrUgTm2wxRYsSFTIy-b0XSwQM7PPulv11tS0EtaZbbvhyphenhyphenhx-N1strUk/s640/4.gif" width="640" /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ta krótka wymiana spojrzeń mówi wszystko... </i></div>
<br />
<br />
I właśnie DLATEGO 10/10. I to bez większego zastanowienia :)<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/NS0_AOuBF9A/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/NS0_AOuBF9A?feature=player_embedded" width="320"></iframe> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-45896754330977814052017-01-13T10:10:00.000+01:002017-01-13T10:10:32.837+01:00Lion. Droga do domu, reż. Garth Davis, 2016<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7D1GGEcLubI7vyeekMQrjGPsXVb7RHmxfd8v_IQL8aDF-e2NyZCEHLSmO-RYEI34QEQRksX7CX984fAvpcmz9U9a-g0PO6d6mY4O2veGqPRH2HoC4t6OGhOb2uf0zMkyKpTWCVMv-kZQ/s1600/lion-movie-poster-dev-patel.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7D1GGEcLubI7vyeekMQrjGPsXVb7RHmxfd8v_IQL8aDF-e2NyZCEHLSmO-RYEI34QEQRksX7CX984fAvpcmz9U9a-g0PO6d6mY4O2veGqPRH2HoC4t6OGhOb2uf0zMkyKpTWCVMv-kZQ/s320/lion-movie-poster-dev-patel.jpg" width="216" /></a></div>
Ludzka emocjonalność nie zna granic. Każdy z nas doskonale wie, że działanie pod wpływem emocji jest nieprzewidywalne. A co w przypadku, gdy emocje te próbuje się w sobie tłumić, nawet całymi latami? Jaki może mieć to wpływ na jednostkę i czy istnieje w ogóle właściwy sposób na to, żeby zapomnieć lub wyprzeć coś całkowicie z pamięci? To właśnie między innymi na te pytania próbuje odpowiedzieć w swym najnowszym filmie Garth Davis, którego możecie kojarzyć jako twórcę świetnego serialu pod tytułem "Tajemnice Laketop". Najnowszy obraz reżysera, "Lion. Droga do domu", to bez wątpienia jeden z najbardziej emocjonalnych filmów 2016 roku. Szczegóły poniżej.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Film przedstawia historię Saroo Brierleya (Sunny Pawar), pięcioletniego chłopca, który gubi się na zatłoczonych ulicach Kalkuty i który za wszelką cenę próbuje odnaleźć swą rodzinę. Niestety, nie udaje mu się to. Mija 25 lat, a dorosły już Saroo (Dev Patel), pomimo miłości i ciepła australijskiej rodziny (Nicole Kidman, David Wenham), która go adoptowała, nadal nie potrafi normalnie funkcjonować. Chłopak postanawia poświęcić się odnalezieniu swej rodziny...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoZexHMUoRu0KTwMiYExqaI2tUNidZVPLtHgzuBW2Vb0A1je2E4sk9P2TJRpit3ph-mOoMrmFRxxD4CRCJ-XWmbAwREftlvvXI4BfrAOwpZB_zwyz8D2awOR10-f60icOcN5VAbhxnzzs/s1600/lion.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoZexHMUoRu0KTwMiYExqaI2tUNidZVPLtHgzuBW2Vb0A1je2E4sk9P2TJRpit3ph-mOoMrmFRxxD4CRCJ-XWmbAwREftlvvXI4BfrAOwpZB_zwyz8D2awOR10-f60icOcN5VAbhxnzzs/s640/lion.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Sunny Pawar w roli Saroo skradnie Wam serca. Gwarantuję.</i></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dawno nie widziałem filmu o tak ogromnym emocjonalnym ładunku. Nawet najwięksi twardziele będą potrzebować chusteczek, uwierzcie mi na słowo. Cała historia robi tym większe wrażenie, że wydarzyła się naprawdę, w finałowych scenach będziecie zresztą mogli zobaczyć zdjęcia prawdziwego Saroo. Davis zwrócił w "Lionie" uwagę na kilka ważnych kwestii. Wielu z Was podczas seansu bez wątpienia uświadomi sobie, jakimi jest szczęściarzami i co naprawdę jest w życiu ważne. Dobre wykształcenie, kariera, pieniądze, a nawet piękna i ukochana dziewczyna stają się niczym w momencie, gdy Saroo nie potrafi uporać się ze swymi demonami przeszłości. Wspomnienia z dzieciństwa oraz dozgonna miłość do biologicznej rodziny to coś, o czym bohater, pomimo wielu prób, nie potrafi zapomnieć. Co powinien w takim razie zrobić? Jak odnaleźć miejsce swego urodzenia? I jak zakomunikować to najbliższym, tym, którzy go adoptowali, wychowali i ofiarowali tak wiele dobra oraz miłości? To tylko niektóre dylematy, z którymi zmaga się Saroo i które doprowadzają go niemal do psychozy. Jedno jest pewne, powrót do przeszłości jest w jego przypadku nieunikniony.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio51EGHyUS32Gumupwfzpq8EpF8_gdcj6NK97emAt51tQVewLoaBeEQ9GLolyrrYj-ZNiGZj5jI78CLMj4iLZP2mx_I2Zm7lgfOFWAPfYMdiJ-lgOJnwBhIdpUq8415T4l_VIPTnlPlBI/s1600/Lion-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio51EGHyUS32Gumupwfzpq8EpF8_gdcj6NK97emAt51tQVewLoaBeEQ9GLolyrrYj-ZNiGZj5jI78CLMj4iLZP2mx_I2Zm7lgfOFWAPfYMdiJ-lgOJnwBhIdpUq8415T4l_VIPTnlPlBI/s640/Lion-5.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i> Taką Nicole Kidman chcę oglądać. </i></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Garth Davis nie ma na swym koncie wielu filmów, a jednak zdołał wyreżyserować obraz, który już teraz zbiera nominacje do najważniejszych nagród przemysłu filmowego. Na uwagę zasługuje tu nie tylko znakomita reżyseria (rozkochałem się w onirycznych sekwencjach wspomnień), ale również zdjęcia i poruszająca ścieżka dźwiękowa. Wcielający się w rolę dorosłego Saroo Dev Patel nie szarżuje i jest bardzo ostrożny w dawkowaniu emocji, dzięki czemu jego postać sprawia wrażenie szalenie autentycznej. Podobnie sprawy mają się z Nicole Kidman, która dostała możliwość zagrania jednej z najlepszych scen w całej swej karierze. Mnie najbardziej zachwycił jednak Sunny Pawar, który pomimo młodego wieku wykazał się ogromnym zrozumieniem dla tak trudnej roli. Ten chłopiec na długo pozostanie w Waszej pamięci.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Gorąco polecam film. 8,5/10.</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-16298680462351489522017-01-11T12:29:00.001+01:002017-01-11T12:31:25.549+01:00Złote Globy 2017: serialowi zwycięzcy<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju0PNGBB4E0c9RSXZ8IYYgplGYhyuZadFs_7jVILeN-lT2F-8L-YYt9LNslhAXYf9aJtDYG9bAdU2aNbFX5XeP6CMzNc7JZmb-GMzOzOSZhd53wXoWvRvKE9Vm7rm48MkBhI6Wv0g6bes/s1600/golden-globes-placeholder.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju0PNGBB4E0c9RSXZ8IYYgplGYhyuZadFs_7jVILeN-lT2F-8L-YYt9LNslhAXYf9aJtDYG9bAdU2aNbFX5XeP6CMzNc7JZmb-GMzOzOSZhd53wXoWvRvKE9Vm7rm48MkBhI6Wv0g6bes/s640/golden-globes-placeholder.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Noc rozdania Złotych Globów okazała się szczęśliwa dla filmu "La La Land" oraz trzech seriali. Zachęcam do zapoznania się z moimi krótkimi opiniami na temat każdego z tych trzech tytułów. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Najlepszy serial dramatyczny - "The Crown"</b></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvtQEPDhlXNrbZh2Z6-mvv9LengYu4IMp3i0ahpNYh78EXX8BvQI098YFiJUtTH9F5N4ZS4H0q4cql2AQ9CY1qXurKekH2vUTk7R8LpjaaK-W99Ge_6sQCmX7Yc78i7Vk_NaMz8F29xV0/s1600/TheCrownNetflix.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="337" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvtQEPDhlXNrbZh2Z6-mvv9LengYu4IMp3i0ahpNYh78EXX8BvQI098YFiJUtTH9F5N4ZS4H0q4cql2AQ9CY1qXurKekH2vUTk7R8LpjaaK-W99Ge_6sQCmX7Yc78i7Vk_NaMz8F29xV0/s640/TheCrownNetflix.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>"The Crown" zachwyca nie tylko fabułą, ale również aktorstwem, muzyką i scenografią.</i></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--></div>
<div style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
"The Crown" przedstawia
losy najdłużej panującej królowej angielskiej, Elżbiety II. Sezon 1.
ma zaledwie 10 odcinków i skupia się na najważniejszych
wydarzeniach z czasów, kiedy Elżbieta przejęła władzę po swym zmarłym
ojcu i dopiero uczyła się zasad panujących na dworze Buckingham
Palace. "The Crown" nie skupia się wyłącznie na postaci
królowej, ale ukazuje też widzom kulisy politycznego świata Anglii
po II wojnie światowej. Na największą uwagę bez wątpienia zasługuje
przedstawienie relacji królowej Elżbiety i księcia Filipa, który musiał
się dla niej zrzec swych wszystkich tytułów. Na ekranie bryluje
przede wszystkim trójka znakomitych aktorów: nagrodzona Złotym Globem Claire
Foy, charyzmatyczny Matt Smith oraz zachwycający absolutnie wszystkich
John Lithgow w roli Winstona Churchilla. Netflix wyprodukował serial
za niebagatelne 100 milionów funtów, co zresztą widać doskonale
w niemal każdej ze scen. Scenografia, kostiumy, rekwizyty
i charakteryzacja w znakomity sposób oddają przepych, dostatek
i bogactwo panujące na królewskim dworze. W czasie oglądania
serialu warto zwrócić też uwagę na patetyczną ścieżkę dźwiękową Ruperta
Gregsona-Williamsa. Twórcy planują wyprodukować minimum 6. sezonów serialu,
a ogromny sukces 1. serii zwiastuje, że z pewnością im się to uda.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Najlepszy serial komediowy - "Atlanta"</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghrFpwLa3PjGVE9ggcJtNqLM_yBglRALBWmHNFF5MeVL9rooXceFlwn7mua_3wdKptyVUvA9YgNw6-RwSWswRZBWmcBtk6VqrC_rNOs7BsCH0j_6tH1q-sj8L5DAS0ZoS6T3Ugweun8wA/s1600/image009-800x450.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghrFpwLa3PjGVE9ggcJtNqLM_yBglRALBWmHNFF5MeVL9rooXceFlwn7mua_3wdKptyVUvA9YgNw6-RwSWswRZBWmcBtk6VqrC_rNOs7BsCH0j_6tH1q-sj8L5DAS0ZoS6T3Ugweun8wA/s640/image009-800x450.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-size: small;">Donald Glover to nie tylko zdobywca dwóch Złotych Globów za "Atlantę", ale też jeden z największych wygranych 2016 roku.</span></i><b> </b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">"Atlanta" to serial
komediowo-obyczajowy z rodzaju tych ambitniejszych, które już
po pierwszym odcinku albo nas zachwycą albo rozczarują. Pełniący rolę
producenta, scenarzysty i zarazem wcielający się w główną rolę Donald
Glover przedstawia historię Earnesta „Earna” Marksa, który w celu zarobkowym
podejmuje się roli managera swego kuzyna, Paperboya, wschodzącej gwiazdy
hip-hopu. Bohaterowie prezentują zupełnie inny światopogląd i postrzeganie
sztuki, co zostaje znakomicie przedstawione w inteligentnie
rozpisanych dialogach. Glover doskonale zna realia hip-hopowego światka, dzięki
czemu rozmowy prowadzone przez bohaterów "Atlanty" mają niezwykle
realny wydźwięk. Poza humorystycznymi dialogami na uwagę zasługuje
przedstawienie środowiska Afroamerykanów zamieszkałych w tytułowym
mieście, ich problemy, życiowe plany oraz postrzeganie świata. Glover
okazał się bardzo rzetelny w roli scenarzysty i nie bez przyczyny
uważa się go za jedną z największych gwiazd minionego, 2016, roku.
Poza fabułą i bohaterami ogromną rolę w serialu odgrywa właśnie
hip-hopowa muzyka, która dla fanów tego gatunku będzie doskonałym
uzupełnieniem tej oryginalnej produkcji. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><b>
</b></span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="font-size: large;"><b>Najlepszy mini-serial - "American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona"</b></span> </b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAgzfEDZQ0iBVsabefYe9VCdIwY9myEkhcXN3iJwjA3p-_QDtOBGOjdi8Zduno4bjaH4qe6NNTiF2xioylz44DMmMKWaQnmFWfOuXRGxoEsp3cwWK5BYl9DTKPxfskfrXterbsZZqSNxo/s1600/636106867587811726.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAgzfEDZQ0iBVsabefYe9VCdIwY9myEkhcXN3iJwjA3p-_QDtOBGOjdi8Zduno4bjaH4qe6NNTiF2xioylz44DMmMKWaQnmFWfOuXRGxoEsp3cwWK5BYl9DTKPxfskfrXterbsZZqSNxo/s640/636106867587811726.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><i>Najlepszy mini-serial wszechczasów - piszę to z pełną świadomością.</i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><i> </i></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><i><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">Proces O.J. Simpsona, popularnego amerykańskiego
futbolisty oskarżonego o podwójne morderstwo, nie bez przyczyny uważa
się za proces stulecia. Do dziś tysiące ludzi na całym świecie
zadaje sobie to samo pytanie: czy on naprawdę to zrobił? Całą
historię postanowił widzom przypomnieć jeden z najzdolniejszych reżyserów
ostatnich lat, twórca takich hitów jak "Glee", "American Horror
Story" czy "Królowe Krzyku". Ryan Murphy podszedł do tematu
w niezwykle rzetelny sposób i ukazał widzom kulisy procesu
z punktu widzenia kilku stron: oskarżonego i jego najbliższych,
prokuratury, prawników, ławników, ale też zwykłych obywateli.
To właśnie dzięki temu stworzył dzieło, które na stałe zapisze się
w historii telewizji. "American Crime Story: Sprawa O.J.
Simpsona" w znakomity sposób demaskuje światek prawników
w tamtym okresie, a tłem dla wszystkich wydarzeń jest budząca
się Ameryka, wciąż tak bardzo podzielona społecznie ze względu
na klasy i rasę. W głównych rolach zobaczyć można m.in. Sarah
Paulson, Sterlinga K. Browna, Johna Travoltę, Cubę Goodinga Juniora.
W serialu Murphy'ego nie ma nawet jednej źle obsadzonej roli,
tutaj wszyscy są fenomenalni i wchodzą w role całymi sobą. Dzięki
temu serial elektryzuje, wciąga na długie godziny i wywołuje ogromne emocje.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">Gorąo zachęcam Was do zapoznania się z wszystkimi trzema tytułami. Tekst ukazał się również na stronie <a href="http://film.com.pl/aktualnosci/10038267/The-Crown-American-Crime-Story-i-Atlanta-serialowi-zwyciezcy-Zlotych-Globow.html">Miesięcznika FILM</a>. </span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><i>
</i></span><b> </b></span>Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-63222711456291764262017-01-09T17:15:00.004+01:002017-07-16T00:08:00.623+02:00Relacja z gali przyznania Złotych Globów 2017<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8VmWGF_APQn9ws4hhmgm_T4x2KT3_A8FvfYzthdq61KmYFz8RLfxa017jlP935QzKOfgysYrPi7K5Lurw_3X1U1MBWSSt_aykZW0sCN3zinB2mxHuEA-42DOR8xZn6-SSCdrJ0zFvsYA/s640/aaeaaqaaaaaaaazjaaaajguyngyyngvmlwrkzjetndixoc04mdyxlwjjm2flndqyyzm2nw-1000x600.jpg" width="640" /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Minionej nocy czasu polskiego, Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej po raz 74. rozdało jedne z najbardziej prestiżowych nagród w branży filmowej, Złote Globy. Zachęcam do zapoznania się z moimi komentarzami dotyczącymi gali rozdania tych nagród.</div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: red;">Czerwony Dywan.</span></b><span style="color: red;"> <span style="color: black;">Wszystko zaczęło się zaraz po północy (godz. 18:00 w USA), kiedy to do hotelu Hilton w Beverly Hills zaczęły zjeżdżać największe gwiazdy filmu, telewizji i muzyki. Powtarzam to praktycznie co roku - uwielbiam to wydarzenie właśnie za to, że w tak cudowny sposób łączy świat wielkiego kina i telewizji. W dzisiejszych czasach, kiedy to seriale bywają bardziej popularne od filmów, nie ma to być może już tak wielkiego znaczenia, nie mniej jednak szalenie miło móc zobaczyć na jednej gali aktorów z ulubionych sitcomów w otoczeniu prawdziwych gwiazd pokroju Streep czy DiCaprio. Podczas relacji z "czerwonego dywanu" dziennikarze tradycyjnie zachwycali się kreacjami artystów, a ja jak zwykle próbowałem doszukać się jakichś smaczków w przeprowadzanych wywiadach. I tak na przykład:</span></span></div>
<ul>
<li style="text-align: justify;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Mandy Moore była szczerze poruszona tak wielką popularnością "This is Us", a Sterling K. Brown przyznał, że jeszcze rok temu sam siedział o tej porze przed TV i oglądał relację sprzed gali, żeby móc zobaczyć, kto i jak się ubrał (nie przeszło mu nawet wtedy przez myśl, że rok później sam tu będzie),</span></span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Felicity Huffman zdradziła, że czeka nas najlepszy w historii sezon "American Crime" oraz że już trwają rozmowy na temat 4. sezonu serialu,</span></span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Anthony Anderson pokazał przed kamerami dwójkę swych dzieci (syn w swej ekspresji okazuje się być jego wersją "mini"),</span></span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Justin Timberlake i Jessica Biel opowiadali o trudach wychowywania dzieci i łączenia tego z pracą w warunkach Hollywoodu,</span></span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Michelle Williams i Busy Phillips opowiadały o swej wieloletniej przyjaźni (och, a ja pamiętam jeszcze je obie jako nastolatki, z czasów młodzieżowego "Jeziora Marzeń"),</span></span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Gina Rodriguez pochwaliła się siostrą, którą nazwała swą największą inspiracją,</span></span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Nicole Kidman odważnie flirtowała z Tomem Hiddlestonem,</span></span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">a po aktorach takich jak Mortensen, Grant i Laurie widać, jak nieubłagalnie płynie czas...</span></span></li>
</ul>
<br />
<ul>
</ul>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"> </span></span><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT9Ny41HWQsXHq0lwZTiTFIhMVkHvZA1FGS_Hh2ZjbkGMcv5bRcRtbI5NnPWek7g5tMSwhed66NDTYv4dQ34mJ3Jfc6zQYnxTBN_W12W4oNG8zBcwhiRKJwan7ZgI40Zy6pQKdlLAeO_I/s320/C1r7w4YWIAQ6xEE.jpg" width="240" /><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6RtxTAXj9Y3tBPj8hUXNpyrXlvHQSVev7Hp8JbnjlM2CsylYjhYa8ZuFROBuIiTL3bwtmxaOLgKHIZI33NKjQgRiOiEjUhUxhEuKYGRpVJ2KwPxm9CywU4IbSZa8cxb6DVGhhakBzpX8/s320/C1sIY5mXAAAIkwS.jpg" width="243" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"> <i>Sterling K. Brown "fangirluje" Millie Bobby Brown (Strangr Things), a obok "siostry Stark" z "Gry o Tron" pomagają sobie w pozowaniu przed fotografami.</i> </span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><b>Gospodarz wieczoru. </b><span style="color: black;">W czasie oglądania gali, pierwszy raz od naprawdę dawna miałem wrażenie, że na ceremonii brakuje gospodarza. Jimmy Fallon jest prawdziwym showmanem, jego program cieszy się w USA ogromną popularnością, a zatem oczekiwania były całkiem spore. Niestety, poza fenomenalną czołówką, Fallon nie zaprezentował nam nic ciekawego. Jego przywitanie gości było niezwykle chaotyczne, żarty nieśmieszne, zdecydowanie brakowało tego czegoś... Pewną nowością było postawienie na scenie konsoli DJ'a, dzięki której i tak mało napięta atmosfera gali stała się jeszcze bardziej luźna. </span></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/XaldSt0lc8o/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/XaldSt0lc8o?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"><i><span style="color: red;"><span style="color: black;">Ta czołówka to jedyna rzecz, która udała się Fallonowi tego wieczoru. Mogę ją oglądać bez końca :)</span></span></i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><b>Nagrody w kategoriach filmowych.</b></span> </span></span><span style="color: red;"><span style="color: black;">Największym wygranym wieczoru okazał się musical "La La Land", który<i> </i>zapisał się w historii jako film, który pobił dwa rekordy jednego wieczoru: zdobył nagrody we wszystkich kategoriach, w których został nominowany, a jednocześnie zdobył największą liczbę nagród dla jednego filmu. "La La Land" zdobył Złote Globy w kategoriach: Najlepsza komedia/musical, Najlepsza reżyseria, Najlepszy scenariusz, Najlepsza muzyka, Najlepsza piosenka, Najlepszy aktor w komedii/musicalu (Ryan Gosling), Najlepsza aktorka w komedii/musicalu (Emma Stone). Ogromnie się cieszę, że tak młody i utalentowany reżyser jak Damien Chazelle zdołał osiągnąć w taki krótkim czasie tak wiele i z ogromną niecierpliwością czekam na polską premierę tego filmu. Za Najlepszy film dramatyczny uznano "Moonlight", który pokonał "Manchester by the Sea". Film ten zdobył też nagrodę za Najlepszego aktora w dramacie, czyli Casey'a Afflecka. Ogromnym zaskoczeniem była wygrana francuskiej aktorki (Isabelle Huppert) w kat. Najlepsza aktorka dramatyczna za rolę w filmie "Elle" (film ten został nagrodzony jako Najlepszy film nieanglojęzyczny). Huppert pokonała typowane jako faworytki Natalie Portman oraz Amy Adams. Za role drugoplanowe doceniono Violę Davis ("Fences") oraz Aarona Taylora-Johnsona ("Zwierzęta Nocy"), który zgarnął tę nagrodę sprzed oczu murowanego zwycięzcy, Mahershaly Aliego ("Moonlight"). Poza nagrodami dla Huppert i Taylora-Johnsona obyło się zatem raczej bez większych zaskoczeń.</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnUKym89ySeW_iYAKcEDLh-i-DWAFJBmbUi1aqoKg7GLQWp_9mUmhtB6GIRkx8XMZMxBfvAl1kESI_v4uLcZtWMc_J2yHfVuT_bGx9gzOdnH3UvaimzH6yxH-lC8yX_Zq1kepQEo_h1M/s400/15823687_1421494904559190_7743845698049132559_n.jpg" width="400" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"> <i>Ekipa "La La Land", czyli największego zwycięzcy minionej nocy.</i></span></span><i><span style="color: red;"></span></i> </span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><b>Nagrody w kategoriach serialowych.</b></span> Zaskoczeń nie brakowało natomiast w kategoriach poświęconych serialom. Wśród seriali dramatycznych triumfował "The Crown", który zdobył aż dwie statuetki: dla najlepszego dramatu oraz najlepszej aktorki (Claire Foy). I o ile to jeszcze dało się przewidzieć, o tyle absolutnie nikt nie postawiłby na wygraną Billy'ego Boba Thorntona w kat. Najlepszy aktor w serialu dramatycznym. Jego rola w serialu "Goliath" jest całkiem udana, ale serial zbiera naprawdę zróżnicowane recenzje, przez co Amazon nie zdecydował jeszcze o jego przyszłości. Kto wie, może Glob dla Thorntona przełoży się na decyzję o nakręceniu 2. sezonu serialu? Ja mimo wszystko ubolewam z powodu przegranej "Stranger Things"... W kategoriach seriali komediowych nagrodzono chwaloną przez krytyków "Atlantę" (Najlepszy serial komediowy, Donald Glover jako Najlepszy aktor komediowy) oraz "Czarno to widzę" (Tracee Ellis Ross jako Najlepsza aktorka komediowa). Jestem bardzo niezadowolony z takiego rozwiązania. Nie podzielam zachwytu krytyków "Atlantą", a od Ross lepsze były chyba wszystkie z nominowanych aktorek... Co do Glovera, cóż, 2016 rok bez wątpienia należał do niego... Miniony rok należał też do "American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona", co jednak nie do końca zostało uhonorowane podczas gali. Mini-serial został co prawda uznany za zwycięzcę w swej kategorii (nagrodzono również Sarah Paulson), jednak pozostałymi nagrodami musiał podzielić się z ... "Nocnym Recepcjonistą", który zdobył trzy nagrody w kategoriach aktorskich. Nagrodzono Hiddlestona, Colman oraz Lauriego, co ogromnie mnie zaskoczyło. Czy naprawdę ktokolwiek z Was uważa, że "Nocny Recepcjonista" był lepszy od np. "Długiej nocy" oraz że Laurie zagrał lepiej od Johna Lithgowa ("The Crown") czy Sterlinga K. Browna ("American Crime Story")? No właśnie, takie są Złote Globy... Niektórych wyborów Stowarzyszenia nigdy się nie zrozumie, w tym roku padło na seriale... Faktem jest, że doczekaliśmy czasów, kiedy HBO zakończyło swą dyktaturę w świecie seriali. Żadna z nominacji dla seriali HBO nie zamieniła się w nagrodę, coraz więcej nagród trafia natomiast na konto telewizji platformowych (Netflix, Amazon). Warto zapamiętać to zdarzenie - historia popkultury dzieje się na naszych oczach.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBRRQRGUeomaUnPJ-2PQS-f9SKIAtL222wlmoaIQOUtR5b_gGAVZm-rDytSrHQ-UIOARKChTdmKjRMB2rPn1ppLB5iw3q8NAB556TFGE-mKxdCXyQqYmlNN5HgtdOyMptUDupqWc1ZMnA/s1600/C1sIaDdWIAAO7XJ.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBRRQRGUeomaUnPJ-2PQS-f9SKIAtL222wlmoaIQOUtR5b_gGAVZm-rDytSrHQ-UIOARKChTdmKjRMB2rPn1ppLB5iw3q8NAB556TFGE-mKxdCXyQqYmlNN5HgtdOyMptUDupqWc1ZMnA/s400/C1sIaDdWIAAO7XJ.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"><i> Genialna ekipa ze "Stranger Things". Szkoda, że wrócili z gali bez statuetki.</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><b>Momenty.</b></span> Miniona gala nie obfitowała w wiele tzw. "momentów". Wieczór skradły:</span></span></div>
<ul style="text-align: justify;">
<li><span style="color: red;"><span style="color: black;">Viola Davis, która w niezwykle poruszający sposób przedstawiła wszystkim Meryl Streep przed odebraniem przez nią Nagrody specjalnej,</span></span></li>
</ul>
<br />
<ul style="text-align: justify;">
</ul>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="color: black;"> </span></span><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Qj4WyTVdD28/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Qj4WyTVdD28?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<ul style="text-align: justify;">
<li><span style="color: red;"><span style="color: black;"> Meryl Streep, która w swym wystąpieniu odniosła się do sytuacji politycznej USA i tym samym rozpętała dzisiejszą medialną wojnę z Donaldem Trumpem, który nazwał ją dziś najbardziej przereklamowaną aktorką; oto jej cała wypowiedź:</span></span></li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
<i><span style="color: red;"><span style="color: black;"> Czym właściwie jest Hollywood? Tylko o tym pomyślcie. Zbiór ludzi urodzonych w różnych miejscach. Ja urodziłam się i wychowałam w New Jersey. Viola Davis urodziła się w Karolinie Południowej, dorastała na Long Island. Sarah Paulson została wychowana przez samotną matkę na Brooklynie. Sarah Jessica Parker była jedną z siódemki czy ósemki rodzeństwa w Ohio. Amy Adams urodziła się we Włoszech. Natali Portman w Jerozolimie. Gdzie są ich certyfikaty urodzenia? Piękna Ruth Negga urodziła się w Etiopii, wychowała o ile pamiętam w Irlandii. A dziś jest tu, nominowana za rolę dziewczyny z Virginii. Ryan Gosling, podobnie jak wszyscy mili ludzie, pochodzi z Kanady. Deyv Patel urodził się w Kenii, a wychował w Londynie. A dziś jest tu, bo zagrał Indianina wychowanego w Tasmanii. Hollywood to ludzie z zewnątrz i z innych krajów. Jeśli ich wszystkich wyrzucimy, będziemy mogli oglądać tylko mecze piłki nożnej. Filmów już po prostu nie będzie.</span></span></i><br />
<i><span style="color: red;"></span></i><i><span style="color: red;"><span style="color: black;"> Widzieliśmy wiele niezwykłych wystąpień w tym roku - zapierających dech w piersiach, pełnych pasji. Jeden z występów w tym roku mnie poruszył szczególnie. Nie dlatego, że był dobry. Nie było w nim nic dobrego. Ale był efektywny i skuteczny. Sprawił, że publiczność się śmiała i pokazywała zęby w uśmiechach. To był ten moment, kiedy osoba, która pełni obecnie najważniejszą funkcję w naszym kraju naśmiewała się z Sergeya Kovaleskiego, dziennikarza CNN </span></span></i><span style="color: red;"><span style="color: black;">(aktorka odniosła się do słów Donalda Trumpa, który podczas wiecu w Karolinie Północnej wyśmiał niepełnosprawnego dziennikarza</span></span><i><span style="color: red;"><span style="color: black;">). To nie był film, to było prawdziwe życie. I muszę przyznać, że to złamało moje serce. Upokorzenie było tym gorsze, że zrobiła to osoba posiadająca władzę, publicznie. To się odnosi do życia każdego z nas, bo daje przyzwolenie innym by robić to samo. Brak szacunku zachęca do braku szacunku. Przemoc rodzi przemoc. Kiedy władza używa swojej pozycji w taki sposób, wszyscy przegrywamy. </span></span></i><i><span style="color: red;"><span style="color: black;">Wzywam wszystkich ludzi Hollywood, by wsparli mnie w walce o ochronę mediów i dziennikarzy. Musimy ich chronić dziennikarzy, bo niedługo będą nam potrzebne osoby rzetelne i odważne, które nie boją się mówić prawdy, nawet wtedy, gdy jest ona niewygodna.</span></span></i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/NxyGmyEby40/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/NxyGmyEby40?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<ul>
<li><span style="color: red;"><span style="color: black;">Steve Carell oraz Kristen Wiig</span></span><i><span style="color: red;"><span style="color: black;">, </span></span></i><span style="color: red;"><span style="color: black;">którzy rozbawili mnie do łez swym wystąpieniem przed zaprezentowaniem nominowanych w kat. "Najlepszy film animowany"</span></span></li>
</ul>
<br />
<ul>
</ul>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;"><span style="color: black;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/u_QQgz74qpo/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/u_QQgz74qpo?feature=player_embedded" width="320"></iframe> </span></span></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<ul>
<li><i><span style="color: red;"><span style="color: black;"> </span></span></i><span style="color: red;"><span style="color: black;">emocjonalne podziękowania Ryana Goslinga i Toma Hiddlestona</span></span></li>
</ul>
<br />
<ul>
</ul>
<span style="color: red;"><span style="color: black;"></span></span><i><span style="color: red;"></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/V9KaXEjs5ss/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/V9KaXEjs5ss?feature=player_embedded" width="320"></iframe><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/h8xXh9qQcQ0/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/h8xXh9qQcQ0?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<ul>
<li>"analny" żart Sofii Vergary</li>
</ul>
<br />
<ul></ul>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/brytIiqcagY/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/brytIiqcagY?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<ul>
<li>Dev Patel wraz z Sunny Pawarem, czyli aktorzy z filmu "Lion" (przypominam, że kilka miesięcy temu chłopiec i jego ojciec nie otrzymali zgody rządu USA
na wjazd do tego kraju).</li>
</ul>
<br />
<ul>
</ul>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/nfpFOE2jRYc/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/nfpFOE2jRYc?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<ul>
<li><span style="color: red;"><span style="color: black;"> niespodziewany pocałunek... ;)</span></span></li>
</ul>
<span style="color: red;"><span style="color: black;"> </span><b><br /></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/TLRVXadZQJA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/TLRVXadZQJA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<span style="color: red;"><b>Oscary 2017.</b></span> Czy wyniki Złotych Globów znajdą swoje odzwierciedlenie podczas Oscarów? Z całą pewnością nie, chociażby ze względu na różnice w kategoriach. "La La Land" będzie musiał stoczyć pojedynek z "Moonlight", "Manchester by The Sea" oraz być może z innymi tytułami, które włączą się do gry, w tym prawdopodobnie z "Milczeniem" Scorsese. Na pierwszy plan wysuną się Natalie Portman ("Jackie"), Mahershala Ali ("Moonlight") oraz :Toni Erdmann". Z całą pewnością czeka nas kilka zaskoczeń.</div>
</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-88220618766524293162017-01-06T12:51:00.000+01:002017-07-16T00:31:26.613+02:00W oczekiwaniu na Złote Globy 2017<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqZaINXBgrq1CY-SXBqoxrqYiPMvIpytoH0JvUEDqYN_lW8Gc_hNzE3d_S6YiMNM3RRkfDss4xa3rq9ZoQvkwSb51JqE2KDdgf3Y5-8E5Mh7R2IXKhGLlMlT-W1-PTESBq3sfgccpEgis/s1600/golden-globes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqZaINXBgrq1CY-SXBqoxrqYiPMvIpytoH0JvUEDqYN_lW8Gc_hNzE3d_S6YiMNM3RRkfDss4xa3rq9ZoQvkwSb51JqE2KDdgf3Y5-8E5Mh7R2IXKhGLlMlT-W1-PTESBq3sfgccpEgis/s640/golden-globes.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">10 stycznia
2017 roku, już po raz 74., Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej
rozda jedne z najbardziej prestiżowych nagród w świecie filmu i telewizji,
Złote Globy. Ceremonia przyznania nagród odbędzie się w hotelu Hilton w Beverly
Hills (Los Angeles), a galę poprowadzi Jimmy Fallon. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Nominacje do
Złotych Globów zostały ogłoszone trzy tygodnie temu (12 grudnia) i tak jak co
roku wywołały sporo emocji. Z racji na fakt, iż większość nominowanych filmów
będzie mieć swą polską premierę dopiero po rozdaniu nagród, ciężko silić się o
jakiekolwiek przewidywania w kategoriach poświęconych filmom pełnometrażowym.
Wśród faworytów wymienia się przede wszystkim trzy tytuły: "La La
Land", "Moonlight" oraz "Manchester by the Sea".
Zupełnie inaczej sytuacja przedstawia się w przypadku seriali, mini-seriali
oraz filmów telewizyjnych - wszystkie nominowane tytuły można było obejrzeć na
ekranach telewizorów lub za pomocą platform internetowych (Netflix, Amazon), a
zatem obstawianie zwycięzców w tych kategoriach nie musi przypominać wróżenia z
kart. Poniżej przedstawiam moje typy.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiteMGwJRjvQI7TfQkGNh7N2q-i0i0Juxg-KqnjHMVINYNwGCG2nvRlKjSKvFGSZ4K-nt30yDBorPgZR9h4-cpBrvLxeGO3RR3N5uSlM7g6x7ZmqPs0s-P_FdflA89CYpEq8RipzjeWCSU/s1600/Bez_tytu%25C5%2582u_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiteMGwJRjvQI7TfQkGNh7N2q-i0i0Juxg-KqnjHMVINYNwGCG2nvRlKjSKvFGSZ4K-nt30yDBorPgZR9h4-cpBrvLxeGO3RR3N5uSlM7g6x7ZmqPs0s-P_FdflA89CYpEq8RipzjeWCSU/s640/Bez_tytu%25C5%2582u_2.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Pomimo, że całościowo najlepiej oceniam "Grę o Tron", w tym sezonie serialowym na nagrodę zasługuje "Stranger Things" lub "This is Us". </i></div>
<br />
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Tegoroczne
nominacje w kategoriach serialowych wprowadziły duży powiew świeżości. Wśród
nominowanych tytułów w kat. "Najlepszy serial dramatyczny" znalazły
się aż 4 tytuły, które miały swą premierę właśnie w tym roku. Spośród
kontynuacji na nominację według Stowarzyszenia zasłużył jedynie serial
"Gra o Tron", który na dobrą sprawę miał w minionym sezonie tylko dwa
naprawdę emocjonujące i trzymające w napięciu odcinki. Pomimo udanych drugich
sezonów tak bardzo chwalonych w zeszłym roku seriali jak "Mr Robot"
czy "Narcos", w tym roku (poza nominacjami aktorskimi dla "Mr
Robot") o tych tytułach zapomniano. Powszechne zdziwienie budzi fakt, iż w
nominacjach całkowicie pominięto "The Affair", który przez wielu
krytyków jest uznawany za najlepszy obecnie serial dramatyczny w USA. Osobiście
bardzo żałuję, że zupełnie zapomniano o 2. sezonie "Bloodline" oraz o
najnowszych sezonach "Homeland" oraz "House of Cards".
Podsumowując, Stowarzyszenie kontynuuje tradycję jednosezonowego nominowania
zupełnie nowych tytułów (czy pamiętacie jeszcze, że w zeszłym roku w głównej
kat. nominowano "Imperium" oraz "Outlandera"?) oraz
przypominania widzom o niektórych tytułach dopiero po jakimś czasie (w końcu,
po czterech sezonach, ktoś pomyślał i zdecydowano się na nominacje w kat.
aktorskich dla naprawdę dobrych Keri Russell oraz Matthew Rhysa za "Zawód:
Amerykanin"). Warto zwrócić jednak uwagę, że tegoroczne premiery są
naprawdę mocne i właściwie każdy z nominowanych tytułów zasługuje na wygraną.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZY SERIAL DRAMATYCZNY</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">GRA O TRON</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">THE CROWN</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">WESTWORLD</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">STRANGER THINGS</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">THIS IS US</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> "Stranger Things" - żaden z wymienionych wyżej tytułów nie
zrobił na widzach takiego wrażenia jak ten. Pozostaje pytanie, czy
Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej zgodzi się z wyborem widzów czy
też może postawi na efektowne "Westworld"? </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinien wygrać:</u>
"Stranger Things" lub "This is us"</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> "The Crown" lub "This is us" (wygrana serialu o tak
"normalnej" fabule jak "This is us" naprawdę może
zaskoczyć; warto wspomnieć, że tego typu "niespodzianki" powoli stają
się tradycją ceremonii)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> "The Affair" oraz "Bloodline" - jeden z tych
tytułów mógłby w nominacjach zastąpić wcale nie taki dobry sezon "Gry o
tron"</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZA AKTORKA W SERIALU DRAMATYCZNYM</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Caitriona Balfe (Outlander)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Claire Foy (The Crown)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Keri Russell (Zawód: Amerykanin)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Winona Ryder (Stranger Things)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Evan Rachel
Wood (Westworld)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> Claire Foy/Evan Rachel Wood - tylko one liczą się w tej, wyjątkowo
słabej w tym roku, kategorii</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinna
wygrać:</u> Evan Rachel Wood</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> Winona Ryder, której rola w "Stranger Things" pozwoliła
wielu o sobie przypomnieć</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> Robin Wright ("House of Cards"), Viola Davis ("Sposób
na morderstwo")</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZY AKTOR W SERIALU DRAMATYCZNYM</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Bob Odenkirk (Better Call Saul)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Rami Malek
(Mr Robot)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Matthew Rhys
(Zawód: Amerykanin)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Billy Bob Thornton (Goliath)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Liev Schreiber (Ray Donovan)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> Rami Malek - w zeszłym roku przegrał z Jonem Hammem ("Mad
Men"), ale w tym roku już nikt mu nie zagraża</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinien
wygrać:</u> Rami Malek, bo to dzięki niemu "Mr Robota" ogląda się tak
dobrze. Na Globa niewątpliwie zasługuje też Liev Schreiber, który w niektórych
odcinkach "Raya Donovana" naprawdę przechodzi samego siebie </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> -</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> Kyle Chandler (Bloodline), Dominic West (The Affair), Anthony
Hopkins (Westworld)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLOnzm0srr8Bg9qFfW57YQFJj9tIHJa-iyl9et5QvlNZzQm-NeTDfyKQjCBzfOLqpf1l-Qs0tHM99J5LRM3dKnNYGRrVUIO9VrrGjx0V-ScOAz5eLtwivp6lHknXgVRXGKg7jNsGdBZpQ/s1600/Bez_tytu%25C5%2582u_4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLOnzm0srr8Bg9qFfW57YQFJj9tIHJa-iyl9et5QvlNZzQm-NeTDfyKQjCBzfOLqpf1l-Qs0tHM99J5LRM3dKnNYGRrVUIO9VrrGjx0V-ScOAz5eLtwivp6lHknXgVRXGKg7jNsGdBZpQ/s640/Bez_tytu%25C5%2582u_4.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><i> Jak widać, nie podzielam zdania krytyków co "Atlanty" i kibicuję "Mozart in the Jungle" oraz "Transparent".</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Hollywoodzkie
Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej kontynuuje tradycję nominowania zupełnie
nowych aktorów i aktorek, co oczywiście zasługuje na pochwałę. Sama nominacja
do Złotych Globów jest na tyle prestiżowa, że często dopiero pozwala rozwinąć
skrzydła debiutantom i twórcom premierowych tytułów. W tym roku, poza tytułami
nominowanymi już wielokrotnie wcześniej ("Figurantka",
"Transparent"), nominowano także zwycięski tytuł z zeszłego roku (jak
dobrze, że "Mozart in the Jungle" utrzymuje wciąż wysoką formę) oraz
dwa seriale, które wcześniej nie były nominowane, tzn. "Atlantę" i
"Czarno to widzę". O ile "Atlanta" jest serialem, który
miał swą premierę w tym roku (i spotkał się zresztą z ogromnym entuzjazmem ze
strony krytyków), o tyle "Czarno to widzę" to serial dobrze nam już
znany (obecnie emitowany jest już 3. sezon), przez co ogromnie zaskakuje fakt,
że dopiero w tym roku zauważono i doceniono starania aktorskie Anthony'ego
Andersona i Tracee Ellis Ross. I chociaż raczej nikogo nie dziwi fakt, że w
nominacjach pominięto słabe sezony "Dziewczyn" i "Doliny
Krzemowej", to jednak pozostaje smutek i niesmak, że kompletnie zapomniano
o nominowanych w zeszłym roku: "Bez zobowiązań", czy
"Grace&Frankie", które utrzymały wysoki poziom. Na nominację (i w
końcu na wygraną!) bez wątpienia zasłużył również "Orange is the New
Black". Cóż, takie są właśnie Złote Globy - niektórych z wyborów
Stowarzyszenia nie sposób logicznie uzasadnić.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZY SERIAL KOMEDIOWY LUB MUSICAL</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">ATLANTA</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">FIGURANTKA</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">TRANSPARENT</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">CZARNO TO WIDZĘ</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">MOZART IN THE JUNGLE</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> "Atlanta" - ten serial zebrał mnóstwo dobrych recenzji od
krytyków, a więc... kto wie?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinien
wygrać:</u> "Mozart in the Jungle" lub "Transparent" (czy tylko
ja mam problem z uznawaniem "Transparent" jako serialu komediowego?)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> "Figurantka", czyli ulubiony serial komediowy wszystkich
Amerykanów</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie pominięto:</u> „Orange
is the New Black”, „Casual”, „Grace&Frankie”, „Rozwód”, „Love”</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZA AKTORKA W SERIALU KOMEDIOWYM LUB MUSICALU</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Rachel Bloom (Crazy Ex-Girlfriend)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Julia Louis-Dreyfus (Figurantka)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Issa Rae (Niepewne)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Tracee Ellis Ross (Czarno to widzę)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Gina Rodriguez (Jane The Virgin)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Sarah
Jessica Parker (Rozwód)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> Julia Louis-Dreyfus (to już jej 5. nominacja do Złotych Globów za
"Figurantkę"), której zagrozić może jedynie Issa Rae</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinna
wygrać:</u> Sarah Jessica Parker, która w "Rozwodzie" zręcznie balansuje
pomiędzy rolą dramatyczną a komediową</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> Issa Rae, o której jest w ostatnim czasie naprawdę głośno (równie
głośno, co o Lenie Dunham z czasów 1. sezonu "Dziewczyn")</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> Gillian Jacobs („Love”), Lily Tomlin („Grace&Frankie”)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZY AKTOR W SERIALU KOMEDIOWYM LUB MUSICALU</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Donald Glover (Atlanta)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Nick Nolte (Graves)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Jeffrey Tambor (Transparent)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Anthony Anderson (Czarno to widzę)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Gael Garcia Bernal (Mozart in the Jungle)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> Donald Glover, do którego bez wątpienia należał 2016 rok</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinien
wygrać:</u> Jeffrey Tambor/Gael Garcia Bernal - zarówno jeden jak i drugi ma już na
swoim koncie Złotego Globa, ale tego typu trofeów nigdy za dużo, prawda?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> -</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> Thomas Haden Church („Rozwód”)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrAXxDM8zvzUnxdW0w6BKo0LpLbz1cjvAd6ZOTA-FrzpixQsUxdtdAeM8_72WMsx_1tdUmMpOOzHCcki5avwknZLGXML3SgV68QMojekUxxAWa0ZdYXmIlxOBhOzOOFxWdQybAXH1W794/s1600/Bez_tytu%25C5%2582u_6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrAXxDM8zvzUnxdW0w6BKo0LpLbz1cjvAd6ZOTA-FrzpixQsUxdtdAeM8_72WMsx_1tdUmMpOOzHCcki5avwknZLGXML3SgV68QMojekUxxAWa0ZdYXmIlxOBhOzOOFxWdQybAXH1W794/s640/Bez_tytu%25C5%2582u_6.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Wszystkie nominowane seriale limitowane prezentowały w tym roku wysoki poziom, ale "American Crime Story" był najlepszy.</i></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Wystarczy
jedno spojrzenie na listy nominacyjne, żeby wiedzieć, iż w 2016 roku liczyły
się tak naprawdę trzy tytuły. Pierwszym z nich jest oczywiście "American
Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona", czyli wielki wygrany Nagród Emmy (aż 9
statuetek na 13 nominacji!). Serial jest absolutnie wybitny, oglądanie go daje
widzom ogromną frajdę i wszystko wskazuje na to, że i tym razem na jego konto
trafią wszystkie możliwe nagrody. Konkurencję stanowią jedynie "Długa
Noc" (czyli serial, którego wielkiego sukcesu nie przewidziało nawet samo
HBO) oraz "Nocny Recepcjonista", który pomimo bardzo rozbieżnych
opinii krytyków zdołał zdobyć aż 4 nominacje. Dużą uwagę zwraca brak nominacji
dla najnowszego sezonu "American Horror Story", w przypadku którego
pobicie kolejnego rekordu oglądalności pojedynczego odcinka nie przełoży się na
zdobycie Globa. Trzeba przyznać, że Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej
wykonało kawał dobrej roboty na etapie nominacji. Pozostaje jedynie niedosyt,
że 2. sezon "American Crime" zebrał tylko dwie nominacje, choć należy
uczciwie przyznać, iż nawet w przypadku większej ich liczby, i tak przegrałby w
porównaniu z konkurencją.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZY SERIAL LIMITOWANY LUB FILM TELEWIZYJNY</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">AMERICAN CRIME</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">DŁUGA NOC</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NOCNY RECEPCJONISTA</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">AMERICAN CRIME STORY: SPRAWA O.J. SIMPSONA</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">GARDEROBIANY</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> "American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona" - nie może być
inaczej</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinien
wygrać:</u> "American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona"</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> "Długa Noc" - naprawdę ciężko przewidzieć, na ile serial
HBO może konkurować z ACS, ale jeśli jakikolwiek tytuł może zagrozić hitowi FX,
to właśnie ten</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> „American Horror Story”</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZA AKTORKA W SERIALU LIMITOWANYM LUB FILMIE TELEWIZYJNYM</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Felicity Huffman (American Crime)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Charlotte Rampling (London Spy)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Riley Keough (The Girlfriend Experience)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Sarah Paulson (American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Kerry
Washington (Nominacja)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> Sarah Paulson, która właściwie nie ma żadnej konkurencji w swej
kategorii</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinna
wygrać:</u> Sarah Paulson</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> -</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie pominięto:</u> Lily
Rabe („American Horror Story: Roanoke”), Lili Taylor (“American Crime”)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZY AKTOR W SERIALU LIMITOWANYM LUB FILMIE TELEWIZYJNYM</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Courtney B. Vance (American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">John
Turturro (Długa noc)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Tom
Hiddleston (Nocny Recepcjonista)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Riz Ahmed
(Długa noc)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Bryan
Cranston (Do końca)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> Courtney B. Vance</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinien
wygrać:</u> Courtney B. Vance, który w ACS zagrał rolę swego życia</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może zaskoczyć:</u>
Tom Hiddleston, którego Amerykanie kochają równie mocno co Brytyjczycy (i cała
reszta świata); zaskoczyć mogą też John Turturro i Riz Ahmed - nie mogę oprzeć
się wrażeniu, że Stowarzyszenie puści oczko do produkcji HBO i nagrodzi
któregoś z nich, jednak opinia ta wynika wyłącznie z wieloletniej znajomości
specyfiki rozdawania nagród przez Stowarzyszenie; podsumowując, w tym roku to
wyjątkowo mocno obsadzona kategoria.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> Connor Jessup („American Crime”)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">ROLE DRUGOPLANOWE</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZA AKTORKA DRUGOPLANOWA W SERIALU, SERIALU LIMITOWANYM LUB FILMIE
TELEWIZYJNYM</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Lena Headey
(Gra o tron)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Mandy Moore (This is us)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Chrissy Metz (This is us)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Thandie Newton (Westworld)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Olivia Colman (Nocny recepcjonista)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> Thandie Newton, która jest najlepszą aktorką w całym
"Westworld"</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinna
wygrać:</u> Thandie Newton/Olivia Colman</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> Moore lub Metz - Globy lubią zaskakiwać nagrodami dla aktorów z
seriali premierowych, a więc kto wie... zarówno Moore jak i Metz są w
"This is us" fantastyczne, ale Newton to zupełnie inny poziom
aktorstwa. Czy zgodzicie się ze mną, że role Moore i Metz powinny być
nominowane w kategorii aktorstwa pierwszoplanowego? Ach, te Globy...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> Maura Tierney („The Affair”), Jacinda Barrett („Bloodline”)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">NAJLEPSZY AKTOR DRUGOPLANOWY W SERIALU, SERIALU LIMITOWANYM LUB FILMIE
TELEWIZYJNYM</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">John Travolta (American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Christian Slater (Mr. Robot)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">John Lithgow (The Crown)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Sterling K. Brown (American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Hugh Laurie
(Nocny Recepcjonista)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>zapewne
wygra:</u> John Lithgow/Sterling K. Brown</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>powinien
wygrać:</u> jak wyżej - Lithgow zagrał najlepszego Churchilla w historii telewizji,
a Sterling K. Brown zagrał moim zdaniem najlepszą postać w "American Crime
Story" (aktor bez wątpienia powinien zostać nominowany również za genialną
rolę w "This is Us")</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>może
zaskoczyć:</u> John Travolta - Stowarzyszenie lubi nagradzać słynnych aktorów za
role w serialach, a więc Travolta ma całkiem spore szanse.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;"><u>niewybaczalnie
pominięto:</u> Jon Voight („Ray Donovan”)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Bez
wątpienia czeka nas dużo emocji i sporo zaskoczeń. Rozdanie Złotych Globów już
w najbliższy weekend, w nocy z niedzieli na poniedziałek czasu polskiego. Niech
zwyciężą najlepsi! </span></div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-10535421918451611022017-01-04T11:39:00.000+01:002017-01-04T11:45:36.489+01:00Najlepsze seriale zagraniczne 2016 roku<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5KQo6ZetuhKibwrXO4BVPI5Zl3pXjxJLq-_3ot_OrOpvP_MgRPNtsWCdv5nYTch2gVdhPZ2d5FaW_LBAb_rwHPZ5ASdJUSMQgMYAbItlEeKNQVPD3LauBf7FOKOoLqjHOtAuw0E0PJgE/s1600/westworld-stranger-things-netflix-hbo-nbc-730x275.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5KQo6ZetuhKibwrXO4BVPI5Zl3pXjxJLq-_3ot_OrOpvP_MgRPNtsWCdv5nYTch2gVdhPZ2d5FaW_LBAb_rwHPZ5ASdJUSMQgMYAbItlEeKNQVPD3LauBf7FOKOoLqjHOtAuw0E0PJgE/s640/westworld-stranger-things-netflix-hbo-nbc-730x275.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mijający rok bez wątpienia obfitował w dobre seriale. Poza bardzo
dobrymi sezonami znanych i popularnych seriali takich jak np. „Gra
o tron” czy „House of Cards”, widzowie mieli okazję zapoznać się
z wieloma nowymi tytułami, wśród których kilka okazało się naprawdę
znakomitych. Poniżej przedstawiam Wam 10 najlepszych serialowych premier
2016 roku.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><b>Miejsce 10. Love, Netflix.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Jeśli za scenariusz serialu bierze się Judd Apatow, to wiadomo,
że powstanie coś interesującego. „Love” momentami może irytować (w dużej
mierze przez postać Gusa), co nie zmienia faktu, iż całość prezentuje
się naprawdę ciekawie. Ta oryginalna historia powstania związku dwóch outsiderów idealnie nadaje się na binge-watching w deszczowy piątek.</span><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span class="art-text-relation art-text-relation-picture" data-id="10036645" data-special="true" data-type="pictures" title="kadr z serialu 'The Missing' (2015)"><div class="art-text-relation-inner">
<div class="page-picture picture ">
<span class="sources">
</span>
</div>
</div>
</span></h4>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">
Miejsce 9. The Missing, BBC One.</span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">To nie do końca premiera, a raczej kontynuacja serialu,
który w zamierzeniu twórców miał zakończyć się na jednym sezonie.
Jedynym akcentem łączącym kontynuację z 1. sezonem serialu jest jednak
postać detektywa Juliena Baptiste, a zatem zupełnie swobodnie można
rozpocząć oglądanie serialu od 2. sezonu. Pod względem fabularnym jest
jeszcze lepiej niż ostatnio, liczba twistów jest naprawdę pokaźna, przez
co „The Missing” na pewno nie raz Was zaskoczy.</span><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">
Miejsce 8. Nocny Recepcjonista, BBC One.</span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Serial nie tylko dla fanek utalentowanego Toma Hiddlestona.
Znajdziecie tu wszystko to, co powinien zawierać dobry thriller
sensacyjny. Hiddleston i Laurie zbudowali fenomenalne postaci, chemię
czuć w powietrzu, a ich dialogi to prawdziwy majstersztyk. Cztery
nominacje do Złotych Globów mówią same za siebie, prawda? </span><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBUwKyJA6ohRdLaQnO0HHbQJJAfYxczn_cxtENqAYVYG5clr4U3WpZ_HCxSBevx6a3cf-LgCnMBwAa8kl5eHYjCLQrfLAWwzzjWH0EXJ4Vu7WQTeR2vlWmlPzd7GkvD0BcVDzGbkVM-fc/s1600/nocny-recepcjonista.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBUwKyJA6ohRdLaQnO0HHbQJJAfYxczn_cxtENqAYVYG5clr4U3WpZ_HCxSBevx6a3cf-LgCnMBwAa8kl5eHYjCLQrfLAWwzzjWH0EXJ4Vu7WQTeR2vlWmlPzd7GkvD0BcVDzGbkVM-fc/s400/nocny-recepcjonista.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i> Tom Hiddleston i Hugh Laurie mają niesamowitą chemię.</i><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Miejsce 7. Długa Noc, HBO.</span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">To nie do końca serial kryminalny, a zmyślny i inteligentny serial
obyczajowy. Fakt, z każdym odcinkiem nieco spada tempo, co nie zmienia
faktu, że jest to najlepszy serial 2016 roku o tej tematyce. Dawno
nie było w telewizji serialu, który obnażałby podziały i role społeczne w równie brutalny i zimny sposób co „Długa noc”. Podobno trwają już rozmowy na temat 2. sezonu… </span><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">
Miejsce 6. The Crown, Netflix.</span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Najdroższy serial Netflixa. Zapewniam Was, że już po 1. odcinku
stwierdzicie, iż na ekranie widać każdego dolara z wydanych
100 milionów. Serial o losach Królowej Elżbiety zachwyca nie tylko
pod względem fabularnym i aktorskim (Claire Foy i John Lightgow to jedne
z najlepiej obsadzonych ról w tym roku), ale przede wszystkim
pod względem audiowizualnym. Jeśli lubicie dramaty historyczne, „The
Crown” Was oczaruje.</span><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">
Miejsce 5. American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona, FX.</span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Serial, który ma na swym koncie już cały worek nagród i który zasługuje
jeszcze na kilka takich worków. To kontrowersyjna historia, którą żyła
kiedyś cała Ameryka i która ukazuje nie tylko skomplikowany proces
sądowy, ale też podziały rasowe i klasowe. Tu nie ma nawet jednego
aktora, który zostałby źle obsadzony! Sarah Paulson oraz Sterling K.
Brown przechodzą samych siebie – mam ogromną nadzieję, że zostaną
również nagrodzeni Złotymi Globami. </span><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggH6DB6edcvPqza6gL1xJKQeC6NiA_5dIsEfoHWh0vLm2Y5ht_EAb_FhPZsm7ZJUTi4vGrwPvwyF9a4BfqZiV9OjotjcHSLPNLWG0Dw6R9e1eMqj1Q0xmi33PE7Nz-8B_iBe-ZGIom9Mc/s1600/631239_1.1-e1472942299282.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggH6DB6edcvPqza6gL1xJKQeC6NiA_5dIsEfoHWh0vLm2Y5ht_EAb_FhPZsm7ZJUTi4vGrwPvwyF9a4BfqZiV9OjotjcHSLPNLWG0Dw6R9e1eMqj1Q0xmi33PE7Nz-8B_iBe-ZGIom9Mc/s400/631239_1.1-e1472942299282.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>W "American Crime Story" nie ma nawet jednej źle obsadzonej roli.</i><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Miejsce 4. Młody Papież, HBO.</span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Oto serial, który Europa obejrzała przed Ameryką i który zdaje się być murowanym zwycięzcą przyszłorocznych Nagród
Emmy i Złotych Globów. Sorrentino stworzył audiowizualne cacuszko,
które zachwyca, intryguje, porusza i zmusza widzów do refleksji
na tematy filozoficzno-religijne. Z niecierpliwością czekam na kolejny
sezon!</span><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">
Miejsce 3. Westworld, HBO.</span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">„Westworld” to najbardziej oczekiwany serial 2016 roku,
połączenie westerna i science-fiction, jakiego świat jeszcze
nie widział. Dawno nie było serialu, który wzbudzałby równie żywe
dyskusje i które prowokowałby widzów do tworzenia tak wielu teorii
dotyczących fabularnych zagadek. Wielka szkoda, że na wyjaśnienie kolejnych tajemnic musimy tak długo czekać.</span><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">
Miejsce 2. This is Us, NBC.</span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">To serial, który zaskoczył totalnie wszystkich. Jak widać, w telewizji
jest jeszcze miejsce dla ciepłych, prostych i tak bardzo „normalnych”
seriali obyczajowych. Żadnego z wymienionych w rankingu serialu
nie ogląda się z kubkiem ciepłej herbaty równie przyjemnie, co „This is
us”. Jeśli jeszcze nie widzieliście żadnego odcinka, obowiązkowo
sprawdźcie ten tytuł. </span><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8l3ZhLUqNtAFj0PpWhzkU2rUb8UDMJnQvJiBprNyjx6UkpbiKmkTOWzJiLp_F3viU6obMDjlHye5sa40OhqzVqUFTv1Bnm5-ipVHXGwn-DPSSRCb59Afo4UwBQKS4c6a2NMMO5nE13Co/s1600/strange000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8l3ZhLUqNtAFj0PpWhzkU2rUb8UDMJnQvJiBprNyjx6UkpbiKmkTOWzJiLp_F3viU6obMDjlHye5sa40OhqzVqUFTv1Bnm5-ipVHXGwn-DPSSRCb59Afo4UwBQKS4c6a2NMMO5nE13Co/s400/strange000.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Zwycięzca w tym roku mógł być tylko jeden... ;)</i><br />
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Miejsce 1. Stranger Things, Netflix. </span></h4>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">W sierpniu cały świat oszalał na punkcie serialu, o którym wcześniej
prawie nikt nie słyszał i któremu chyba nikt nie wróżył takiego sukcesu.
„Stranger things” pozwoliło widzom powrócić choć na chwilę do lat 80.
i to wystarczyło. Nie znam nikogo, komu obejrzenie całego sezonu
zajęłoby więcej niż tydzień. Prawdziwy hit.
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ciekawe, czy 2017 rok przyniesie nam tyle samo znakomitych premier
serialowych? Takie tytuły jak „Taboo” i „The Deuce” zapowiadają się
niezwykle ciekawie. Miejmy nadzieję, że w Nowym Roku nie zabraknie
dobrych seriali do oglądania. Oby więcej produkcji zaskoczyło nas równie
pozytywnie co tegoroczne „Stranger things” i „This is us”. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ranking został opublikowany także na stronie <a href="http://film.com.pl/aktualnosci/10036625/Najlepsze-Seriale-2016.html">Miesięcznika FILM</a>. </span></div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-20843210854922541802016-03-29T17:56:00.004+02:002017-07-16T00:06:51.625+02:00Tajemnica sukcesu Toma Hiddlestona<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7e2_8qnosaXRjohSXv2ffgwIv_vVsFI363kg8LQwyGfHfYJfP7Jmu1DFZUHTjFfNVlg1Pvq4wdOtIP1l3B2NVyV72SqTNVgNS_P1I5Qt7dj7hRufg-0oQv4ke7sQip9Dc-JYYHYAmkC0/s1600/tom-hiddleston-skull-island.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7e2_8qnosaXRjohSXv2ffgwIv_vVsFI363kg8LQwyGfHfYJfP7Jmu1DFZUHTjFfNVlg1Pvq4wdOtIP1l3B2NVyV72SqTNVgNS_P1I5Qt7dj7hRufg-0oQv4ke7sQip9Dc-JYYHYAmkC0/s400/tom-hiddleston-skull-island.jpg" width="400" /></a></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Już 15 kwietnia swą polską
premierę będzie miał film „High Rise”, w którym w głównej roli będziemy mogli
zobaczyć Toma Hiddlestona. Przedstawiam sylwetkę tego utalentowanego i
posiadającego armię prawdziwych fanów aktora.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Tom urodził się 9 lutego 1981
roku w Westminster w Londynie. Po ukończeniu Dragon School zaczął uczęszczać do
umiejscowionego w pobliżu Windsoru Eton College. Jego talent aktorski został
dostrzeżony dopiero wówczas, gdy rozpoczął naukę na Uniwersytecie w Cambridge.
Pracująca w agencji aktorskiej Lorraine Hamilton miała okazję obejrzeć go w
sztuce „Tramwaj zwany pożądaniem”. Hiddleston zrobił na niej tak ogromne
wrażenie, że postanowiła dać mu szansę. To właśnie w ten sposób aktor otrzymał
swą pierwszą rolę telewizyjną. W filmie „Nicholas Nickleby” miał okazję zagrać
u boku takich aktorów jak Charles Dance, James D’Arcy i Sophia Myles. Aktor
pojawił się też w niewielkiej roli operatora telefonicznego na planie
„Ostatecznego rozwiązania”. Przepustką do wielkiej kariery miała się jednak
okazać rola syna Winstona Churchilla w wielokrotnie nagrodzonym (m.in. Złotym
Globem i nagrodą BAFTA) dramacie historycznym Richarda Loncraine’a,
„Wzbierająca burza”.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Niestety, rola ta nie okazała się
być tak przełomową, jak liczył na to Hiddleston. Aktor kontynuował swą edukację
i ukończył jedną z najbardziej prestiżowych szkół dramatycznych na świecie –
Royal Academy of Dramatic Art (absolwentami tej uczelni są m.in. Anthony
Hopkins i Sean Bean). To właśnie dlatego po nieudanej przygodzie z filmem oddał
się pracy w teatrze, w którym pracuje zresztą do dziś. Aktor posiada wiele
talentów i jest wszechstronnie uzdolniony. Potrafi posługiwać się płynnie
starożytną greką, z prawdziwą pasją recytuje Szekspira o każdej porze dnia i
nocy, uwielbia tańczyć. Nic dziwnego, że na konto aktora trafiło tak wiele
prestiżowych nominacji i nagród branżowych, w tym m.in. nominacja do nagrody
Iana Charlesona czy nagroda Laurence’a Oliviera za „Najlepszy debiut 2008
roku”. Ogromna miłość do teatru nie zniechęciła Toma do poszukiwania szczęścia
w mainstreamie. Na wielki boom trzeba było trochę poczekać…</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghoPKOa77cVMrgwhUwLCQSxlBajJxbRGYALVnQHWcI5nR5XoOsGPSGVJP2JVxu9U9thWhN8pP7PRBthG5Pzx0XmaIZT1wTFT9a9M1h-nmfazrdDhPG8dStWHnGGJeGiG1mDwva5o0MYxc/s1600/tumblr_o495qnstLd1uoqwu5o1_250.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghoPKOa77cVMrgwhUwLCQSxlBajJxbRGYALVnQHWcI5nR5XoOsGPSGVJP2JVxu9U9thWhN8pP7PRBthG5Pzx0XmaIZT1wTFT9a9M1h-nmfazrdDhPG8dStWHnGGJeGiG1mDwva5o0MYxc/s1600/tumblr_o495qnstLd1uoqwu5o1_250.gif" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i> Wrodzona skromność i brytyjski urok sprawiły, że Hiddlestona pokochał cały świat.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Dwa lata po ukończeniu RADA
aktora można było oglądać w małych rolach drugoplanowych w kilku serialach
telewizyjnych. Rękę pomocy wyciągnęła do niego Joanna Hogg, która zaangażowała
go w jednej z głównych ról w głośnym brytyjskim dramacie niezależnym,
„Unrelated”. To właśnie na planie tego filmu Hiddleston mógł w końcu rozwinąć
skrzydła. Przyszło mu się wcielić w postać zbuntowanego nastolatka, outsidera o
imieniu Oakley. Aktor okazał się w tej roli tak niepoprawnie charyzmatyczny, że
natychmiast zwrócił uwagę wszystkich najważniejszych krytyków filmowych. Co
ciekawe, na planie „Unrelated” Tom miał okazję zagrać u boku swej siostry, Emmy
Hiddleston. Reżyserująca obraz Joanna Hogg kontynuowała współpracę z aktorem
jeszcze przez kolejne lata: w 2010 roku na ekrany kin wszedł jej kolejny dramat
„Archipelago”, a w 2013 (czyli w roku przypadającym na okres największej
popularności Toma), „Exhibition”. Każdy z fanów aktora powinien obejrzeć
zwłaszcza „Unrelated” i „Archipelago” – takiego Hiddlestona jeszcze nie znacie. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Rola w „Unrelated” otworzyła
aktorowi drzwi do wielkiego świata. Pojawił się on w popularnym serialu
„Wallander” oraz w drugoplanowej roli w produkcji BBC „Jane Austen żałuje”.
Prawdziwy przełom nastąpił jednak dwa lata później. Po przejściu na specjalną
dietę i po serii ciężkich treningów, wzbogacony o nowe doświadczenia (i o 10
kg. większą masę mięśniową) aktor pojawił się na castingu do roli Thora.
Reżyserii tej marvelowskiej produkcji podjął się Kenneth Branagh, z którym Tom
miał już wcześniej okazję współpracować, m.in. przy „Wallanderze”. Aktorowi nie
udało się dostać głównej roli, została mu jednak złożona propozycja zagrania
roli Lokiego, boga zła, brata Thora. I właśnie przyjmując tę rolę Hiddleston
podjął tak naprawdę decyzję o całej swej przyszłości. Pierwszy raz w historii
produkcji Marvela postać villaine’a zdobyła większą popularność niż postać
dobrego głównego bohatera (w tej roli również lubiany Chris Hemsworth). Na
całym świecie rozpoczął się prawdziwy szał, powstała największa armia fanów na
świecie, nazywająca sama siebie „Hiddlestonersami”. Na uwagę zasługuje fakt, iż
mimo, że od czasu premiery „Thora” minęło już pięć lat, szał ten trwa do dziś.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0UubO6OB8HYww48BYo1LfTey0ddZq1FpHkO6b3UMbewHFyE9ln-Wbb3Pva3yPQfFfaH-KVAHZRIapKVhhKQVJKu1x7MrxUZZzb2WanuG6h0A_Fm-9M6PMhcnVlgZvVZq6Use1vl0SjBQ/s1600/tumblr_o3vadx46891tfp0f1o1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="169" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0UubO6OB8HYww48BYo1LfTey0ddZq1FpHkO6b3UMbewHFyE9ln-Wbb3Pva3yPQfFfaH-KVAHZRIapKVhhKQVJKu1x7MrxUZZzb2WanuG6h0A_Fm-9M6PMhcnVlgZvVZq6Use1vl0SjBQ/s320/tumblr_o3vadx46891tfp0f1o1_500.gif" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Dopiero rola Lokiego sprawiła, że Tom Hiddleston przedostał się do mainstreamu.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
W tym samym roku co „Thor”, swą
premierę miały inne głośne filmy z udziałem Toma Hiddlestona. Czas okazał się
zatem dla niego łaskawy, fani mieli okazję zobaczyć różne oblicza swego
ulubieńca w krótkich odstępach czasu. Aktor miał okazję współpracować z
największymi współczesnymi reżyserami. Pojawił się w nominowanym do Oscara
„Czasie wojny” Stevena Spielberga oraz w „O północy w Paryżu” Woody’ego Allena.
W „Głębokim błękitnym morzu” Terence’a Daviesa wcielił się w rolę amanta,
któremu uległa wcielająca się w główną rolę Rachel Weisz. Wiele
najwierniejszych fanek aktora przyznaje, że często wraca do seansu tego filmu,
bo właśnie ta rola sprawiła, że rozkochał je w sobie na dobre. Następne lata to
okres nowych triumfów Hiddlestona: na ekrany kin weszły kolejne filmy z serii
Marvela („Avengers”, „Thor: Mroczny świat”, „Avengers: Czas Ultrona”), aktor
został zaangażowany do roli Henryka V w serialu BBC „The Hollow Crown”,
pojawiły się też nowe perspektywy i okazje do ukazania nowych twarzy. Na największą
uwagę zasługują role aktora w takich filmach jak „Tylko kochankowie przeżyją”
Jima Jarmusha oraz w „Crimson Peak. Wzgórze krwi” Guillermo del Toro. W tym
pierwszym Tom wcielił się w postać zmęczonego wiecznością życia wampira.
„Crimson Peak” był z kolei horrorem kostiumowym, dzięki czemu aktor mógł
połączyć dwie rzeczy, w których jest najlepszy: teatr ze swym mrocznym
obliczem.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Wielu zastanawia się, jaka jest
tajemnica sukcesu Toma Hiddlestona. Aktor nie jest typem hollywoodzkiego
przystojniaka, a na jego koncie nie ma ról, za które zostałby chociaż
nominowany do tak prestiżowych nagród jak Oscary czy Złote Globy. Interesujące
jest również to, że pomimo swego wyjątkowo łagodnego usposobienia, największą
popularność zdobywa w tych filmach, w których przychodzi mu się wcielić w
postać czarnego charakteru. Niech nie zwiedzie Was jednak niewinny uśmieszek
aktora – z całą pewnością odrobił on lekcje z PR’u i popkultury, gdyż dba on o
swych fanów jak mało kto. W 2013 roku na konwencie Comic-Con w San Diego pojawił
się w stroju Lokiego i zachowywał się dokładnie tak jak on, czym wywołał
ogromne poruszenie. Kiedy rok później pojawił się jako gość w programie „Top
Gear”, program zanotował rekordową oglądalność w swej historii. Tuż przed
premierami swych filmów aktor pojawia się na kanapach u najbardziej popularnych
showmanów, gdzie nie tylko daje popis swych aktorskich umiejętności, ale też
rozczula fanów swym brytyjskim urokiem. Nic dziwnego, że w rankingach na
najseksowniejszych aktorów Hiddleston zawsze znajduje się w pierwszej piątce.
Aktor realizuje się też jako filantrop – jest jednym z ambasadorów UNICEF-u.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhek6CzhBSomTZezNB5ZvU-Cez7DguV2y4Y3QlUpDaC85GkE2eescDFw8B_USNPaQ6LB08fa9VjI_PZAxLHtfJIOiOPTAH8FznSWK0uOjOp5U5OiPIoNkg8b7h4OYY69t-XlRIFyAVh5Iw/s1600/tumblr_o4q8slrahQ1rr2agfo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhek6CzhBSomTZezNB5ZvU-Cez7DguV2y4Y3QlUpDaC85GkE2eescDFw8B_USNPaQ6LB08fa9VjI_PZAxLHtfJIOiOPTAH8FznSWK0uOjOp5U5OiPIoNkg8b7h4OYY69t-XlRIFyAVh5Iw/s320/tumblr_o4q8slrahQ1rr2agfo1_500.gif" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i> Wydawać by się mogło, że to kompletnie zbędna scena w "The Night Manager". No właśnie, wydawać by się mogło...</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Wszystko wskazuje na to, że Toma
Hiddlestona unosi właśnie druga, wciąż rosnąca fala popularności. Aktora możemy
oglądać obecnie w zbierającym świetne recenzje 6-odcinkowym mini-serialu BBC,
„The Night Manager”, gdzie wciela się w postać działającego pod przykrywką
agenta służb specjalnych. Czyżby miało to jakiś związek z ostatnimi plotkami
mówiącymi, iż Hiddleston jest brany pod uwagę do roli Jamesa Bonda? W 2017 roku
na ekrany kin wejdą głośne blockbustery: „Kong: Skull Island”, który już teraz
zachwyca obsadą oraz kolejna część serii filmów o Thorze. Pozostaje pytanie: w
którym momencie aktor zerwie z popkulturą i rozpocznie flirt z ambitniejszym
kinem? Z drugiej strony, czy naprawdę jest mu to jeszcze potrzebne?</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZAT1CRtB77taveWGR4LIxFBgRtINNSpXD8oC446WGWDz8q944dEXEec44yx_IfMcnuzCzAyYOwtdia1_igj5liGezlA-lS8L8P53Fp92Fx2dzpo7jDXSIATQG6K0SG9llc66piQxLayA/s1600/tumblr_o4ppo9aEeS1rjn473o2_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZAT1CRtB77taveWGR4LIxFBgRtINNSpXD8oC446WGWDz8q944dEXEec44yx_IfMcnuzCzAyYOwtdia1_igj5liGezlA-lS8L8P53Fp92Fx2dzpo7jDXSIATQG6K0SG9llc66piQxLayA/s320/tumblr_o4ppo9aEeS1rjn473o2_500.gif" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i> Czy właśnie tak będzie wyglądać najnowszy Agent 007?</i></div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-42763325221396406452016-03-16T21:11:00.000+01:002017-07-16T00:21:09.309+02:00O polskim kinie jesieni 2015 - mini-recenzje "11 minut", "Demona" i "Czerwonego Pająka"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzDowerA0F6uIasH-Y2r6qixPOsq9pxBXzk0Pn2YYC5Mb3VddqovFmSXz5PQYbs8oLBRhhAI3wx8C1o1J2rIGHl8b6I0qQFggyR-6Huq38oI9cmzehhG99ILOG1JLV62yoQDQaqKv_NSU/s1600/Bez_tytu%25C5%2582u_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzDowerA0F6uIasH-Y2r6qixPOsq9pxBXzk0Pn2YYC5Mb3VddqovFmSXz5PQYbs8oLBRhhAI3wx8C1o1J2rIGHl8b6I0qQFggyR-6Huq38oI9cmzehhG99ILOG1JLV62yoQDQaqKv_NSU/s640/Bez_tytu%25C5%2582u_1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh15Py94doySx7oHjdAZMSOSUUHWXW0N9o1Bhd1fQUC1aRCp-c30hVRn47ddutZ5ktwPnRodq8DZ49uEIDwnq_s81F1K8AoXZt_zQB6ALiNJcNSyjuvCItkweme-VWdYh6auqbp0wX-Xjk/s1600/7707076.3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh15Py94doySx7oHjdAZMSOSUUHWXW0N9o1Bhd1fQUC1aRCp-c30hVRn47ddutZ5ktwPnRodq8DZ49uEIDwnq_s81F1K8AoXZt_zQB6ALiNJcNSyjuvCItkweme-VWdYh6auqbp0wX-Xjk/s320/7707076.3.jpg" width="223" /></a></div>
<b>"11 minut", reż. Jerzy Skolimowski, 2015</b><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Obsesyjnie zazdrosny mąż, jego seksowna żona – aktorka, podstępny
hollywoodzki reżyser, kurier rozwożący narkotyki, sprzedawca hot dogów z
mroczną przeszłością, sfrustrowany uczeń w ryzykownej misji, alpinista
naprawiający hotelowe okna, uliczny malarz, ekipa pogotowia ratunkowego z
zaskakującym problemem, dziewczyna z psem, grupa zakonnic. Przekrój
mieszkańców wielkiego miasta, których życie i pasje przeplatają się ze
sobą. Nieoczekiwany łańcuch zdarzeń przypieczętuje losy wielu z nich w
ciągu zaledwie jedenastu minut (źródło opisu filmu: Filmweb.pl).</div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Zabierałem się do tych "11 minut" jak pies do jeża. Wielokrotnie wybierałem się do kina na ten film, ale za każdym razem coś wypadało... Gdy dowiedziałem się, iż film Skolimowskiego będzie nas reprezentował w walce o Oscara, byłem na siebie ogromnie wściekły. Teraz, kiedy jestem już po seansie, cieszę się, że nie zapłaciłem chociażby złotówki za bilet. Dlaczego? To ogromny przeciętniak, który z niewiadomych przyczyn spodobał się krytykom na festiwalu filmowym w Wenecji i tym samym pozwolił uwierzyć Polskiemu Instytutowi Sztuki Filmowej, że naprawdę coś się w nim kryje. Wszyscy zachwycają się formą, ale prawda jest taka, że to wszystko już było (oglądaliście "Zero" Pawła Borowskiego albo "360. Połączeni" Meirellesa?), a paździerzowy finał filmu (z kiepskimi efektami specjalnymi) sprawia, iż każdy rozsądnie myślący widz odejmie od ogólnej oceny jeszcze dwa lub trzy punkty. Prawdą jest, że Skolimowski stworzył film zupełnie nieprzypominający jego poprzednich dzieł. W "11 minutach" pojawia się plejada najlepszych polskich aktorów: Chyra, Ogrodnik, Mecwaldowski, Buzek, Nowicki, Głowacki. Na pierwszy rzut oka widać jednak, jak bardzo każdy z nich męczy się w swej roli. Ten film zdecydowanie nie powinien reprezentować Polski w walce o Oscara. Nie polecam, 4/10.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYS-0hyphenhyphena6yAAWnOG6BzkZ8Dxt46yJQJ4Or3WMGMdKjfl4SwqNwtHj0lcNwAeVg_G6e7bcKfLN6k9_kKsCFCdt0dpuJa5F83_ZdfV7pBe0uGCEoMP4bF20VKU7lEuAXRGd17tYvu7f65Lk/s1600/7707221.3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYS-0hyphenhyphena6yAAWnOG6BzkZ8Dxt46yJQJ4Or3WMGMdKjfl4SwqNwtHj0lcNwAeVg_G6e7bcKfLN6k9_kKsCFCdt0dpuJa5F83_ZdfV7pBe0uGCEoMP4bF20VKU7lEuAXRGd17tYvu7f65Lk/s320/7707221.3.jpg" width="221" /></a><b>"Demon", reż. Marcin Wrona, 2015</b><br />
<br />
Piotr (Itay Tiran), nazywany przez przyjaciół Pytonem, przyjeżdża z
Anglii do Polski na ślub z piękną Żanetą (Agnieszka Żulewska). W starym
domu otrzymanym w prezencie od przyszłego teścia (Andrzej Grabowski)
zamierza urządzić rodzinne gniazdko dla siebie i narzeczonej. Plany
komplikują się, gdy w przeddzień wesela mężczyzna znajduje ludzkie
szczątki, zakopane nieopodal posesji. W trakcie oględzin dochodzi do
nieszczęśliwego wypadku. Piotr traci przytomność, a po odzyskaniu<span class="fullText">
świadomości odkrywa, że jego makabryczne znalezisko zniknęło, a on sam
nie potrafi przypomnieć sobie niczego z ostatnich godzin. Tymczasem
rozpoczyna się wesele. Zaproszeni na ceremonię goście, na czele z bratem
Żanety – Jasnym (Tomasz Schuchardt) dostrzegają, że z panem młodym
zaczyna dziać się coś niepokojącego... </span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span class="fullText">Jeśli ktoś jeszcze ma jakiekolwiek wątpliwości co do tego, że polskie kino podniosło się z kolan, niech jak najszybciej obejrzy "Demona". To pełnokrwisty thriller z elementami horroru, czyli film z gatunku, jakiego w Polsce już dawno nie doświadczyliśmy. Marcin Wrona ewidentnie bawi się formą i nawiązując do motywu polskiego wiejskiego wesela znanego z filmów Wajdy czy Smarzowskiego wprowadza widzów w stan filmowego upojenia. Twórca z ogromną umiejętnością żongluje przaśnością i dreszczykiem, przez co cała historia nie tylko szalenie intryguje, ale też nie pozwala o sobie zapomnieć jeszcze na długo po seansie. Ilu widzów, tyle interpretacji i prób rozwikłania niewyjaśnionych zagadek. Dawno w polskim kinie nie powstał film, który równie dobrze łączyłby tak wiele różnych gatunków filmowych i który bez obciachu czy kontrowersji poruszałby tematy metafizyki, religijności czy grzechów sumienia związanych z dziedzictwem narodowym. Bardzo interesujące kino, 7/10.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg50mUsqCBwA_EE6t6rdvxC3rUnS7mq8J6bz8fOzZeQxLm01VJ5-l_VD-O9ZurkJywBB6OFgXF7_KZnVHKU-OIWJTAfIwWEcPgMK8477DOEdiCSVyEB0eOSYC8g0SyDqq1TBHWbSgsPtCs/s1600/7710221.3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg50mUsqCBwA_EE6t6rdvxC3rUnS7mq8J6bz8fOzZeQxLm01VJ5-l_VD-O9ZurkJywBB6OFgXF7_KZnVHKU-OIWJTAfIwWEcPgMK8477DOEdiCSVyEB0eOSYC8g0SyDqq1TBHWbSgsPtCs/s320/7710221.3.jpg" width="226" /></a></div>
<b><span class="fullText">"Czerwony Pająk", reż. Marcin Koszałka, 2015</span></b><br />
<br />
<span class="fullText">Karol (Filip Pławiak) jest zwyczajnym nastolatkiem. Pochodzi z dobrego domu, odnosi
sukcesy w sporcie, zakochuje się. Punktem zwrotnym w jego życiu jest
moment, gdy przypadkiem zostaje świadkiem morderstwa. Kierowany
ciekawością, zaczyna śledzić zabójcę. W ten sposób odkrywa "potrzebę",
której istnienia nie był świadomy lub nie miał odwagi, czy możliwości
jej nazwać. Morderca okazuje się… weterynarzem (Adam Woronowicz).
Karol wchodzi z nim w bardzo silną i emocjonalną relację mistrz –
uczeń. Weterynarz staje się jego nauczycielem w sztuce zabijania. Jednak
gdy nadejdzie dzień próby, student stanie przed niezwykle trudnym
wyborem.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span class="fullText">Wielokrotnie pisałem, że lubuję się w ciężkich dramatach psychologicznych. Gdybym od początku wiedział, że najnowszy film Koszałki należy właśnie do tego gatunku (i nie ma nic wspólnego z thrillerem!), z całą pewnością sięgnąłbym po niego wcześniej. Reżyser skupia się na ukazaniu psychologii młodego chłopaka, który zaczyna przejawiać oznaki fascynacji światem morderstw. Pławiak idealnie sprawdza się w roli wychowanego w toksycznej rodzinie i zamkniętego w sobie sportowca. Koszałka nie moralizuje, nie stawia żadnych wniosków, a jedynie ukazuje, do czego mogą doprowadzić nas nasze neurozy i psychozy. Bardzo oszczędna gra aktorska Pławiaka i Woronowicza idealnie wkomponowuje się w przedstawiony w filmie szaro-bury świat. To nie są obrazki Krakowa, jakie znacie z kolorowych pocztówek - w "Czerwonym Pająku" bohaterowie przemieszczają się głównie po zatęchłych piwnicach czy szarych alejkach starych blokowisk. Wszystko to składa się na całkiem intrygujący klimat. Wielka szkoda, że zabrakło trochę więcej "pazura", który sprawiłby, że w czasie seansu poczulibyśmy na swym ciele dreszczyk. 7/10. </span></div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1642884501250106394.post-57872969070504640142016-03-14T16:12:00.000+01:002016-03-14T16:14:19.432+01:00Przedwczesne i być może irracjonalne przewidywania nominacyjne do Oscarów 2017, czyli o jakich filmach będzie w tym roku głośno <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJi6AAKM7R5Luf0qolvPxxLaKNVRSAVYUf-bk8aPd2USf6z4IF_Zj_PHIzftrNE4y8_7VITXFDOhLd-UstynP_xj6NNXfoDs9B4nbQJgNP1qzK4g5mvo2i8D1QgkDWkVU2zvHwQhS4Ttk/s1600/87th.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="176" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJi6AAKM7R5Luf0qolvPxxLaKNVRSAVYUf-bk8aPd2USf6z4IF_Zj_PHIzftrNE4y8_7VITXFDOhLd-UstynP_xj6NNXfoDs9B4nbQJgNP1qzK4g5mvo2i8D1QgkDWkVU2zvHwQhS4Ttk/s320/87th.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Ochłonęliście już po ostatnich Oscarach? Jeśli tak, to bardzo dobrze, bo w dzisiejszej notce chcę skupić się na przyszłorocznej gali. To coś w rodzaju wróżenia z fusów, czyli próba przewidzenia, które z nadchodzących premier filmowych mogą zachwycić Akademię. <a href="http://filmplaneta.blogspot.com/2015/02/przedwczesne-i-byc-moze-irracjonalne.html#more">Rok temu</a> całkiem nieźle mi poszło, ciekawe, czy tym razem również zdołam dobrze obstawić. Niech ta notka posłuży Wam też jako drogowskaz, na które z filmów 2016 roku zwrócić największą uwagę. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlULG7C_JjxnOWHlIhHRuiIjxXHUWR-hLEF7FIPpqL0_1Mr6vwN043Cscb3QihzWBKvMbhn_jNQY0v8V_jnz1oyOBxwcaq6Ci8BT_ow3M80lWsm6QN1Y-bwcgaLrAMqm-oCkcA_SaXxcY/s1600/silence-official-NO-WATERMARK-700x405.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlULG7C_JjxnOWHlIhHRuiIjxXHUWR-hLEF7FIPpqL0_1Mr6vwN043Cscb3QihzWBKvMbhn_jNQY0v8V_jnz1oyOBxwcaq6Ci8BT_ow3M80lWsm6QN1Y-bwcgaLrAMqm-oCkcA_SaXxcY/s320/silence-official-NO-WATERMARK-700x405.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"Milczenie Boga", reż. Martin Scorsese</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Dwóch jezuickich księży, Sebastiao Rodrigues (Andrew Garfield) i Francis Garrpe (Adam Driver), podróżują
do siedemnastowiecznego, odizolowanego od wszelkich zewnętrznych
kontaktów Królestwa Japonii, by sprawdzić postęp działań misji
ewangelizacyjnych. Tam stają się świadkami prześladowania japońskich
chrześcijan przez ich własne władze, które chcą pozbyć się wszelkich
wpływów z Zachodu. Rodrigues zwiedza wioskę, zastanawiając się, dlaczego
Bóg pozostaje milczącym, podczas gdy jego dzieci cierpią.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
komentarz: <i>"Milczenie Boga" to murowany faworyt Oscarów 2017. Czy Scorsese zdobędzie kolejnego Oscara? Niektórzy z krytyków w ciemno obstawiają, że tak właśnie będzie. "Milczenie Boga" to także ogromna szansa na nominacje oscarowe dla takich młodych i zdolnych aktorów jak Garfield czy Driver. Zapowiada się wielkie kino.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiALUdrsarznQCtnKRq6Ll9ijBu1lKqvOLe5w53t6nrIi-hPoaTD9GlfFR-bA41dWb6MbR2XXNK9-meOvpT2t6PPbywz7sRJ5OG2iJdKE6PKaiANxqgeJMSZr2Gh54ASp1h-wzUC_25-vA/s1600/blynn.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiALUdrsarznQCtnKRq6Ll9ijBu1lKqvOLe5w53t6nrIi-hPoaTD9GlfFR-bA41dWb6MbR2XXNK9-meOvpT2t6PPbywz7sRJ5OG2iJdKE6PKaiANxqgeJMSZr2Gh54ASp1h-wzUC_25-vA/s320/blynn.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"Billy Lynn's Long Halftime Walk", reż. Ang Lee</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Billy Lynn jest młodym weteranem wojny w Iraku. Jednym z ocalałych z
wstrząsającej bitwy, którą uchwyciły kamery. Wraca do Stanów
Zjednoczonych i na zlecenie rządu, wspólnie z innymi żołnierzami, bierze
udział w "trasie promującej" działania zbrojne wśród nieprzychylnych
wojnie Amerykanów. Całość kończy się spektakularnym występem w programie
telewizyjnym, tuż przed Świętem Dziękczynienia i rozgrywkami
amerykańskiej ligi futbolowej - w rekordowej na tamte czasy
oglądalności.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<br />
komentarz: <i>Ang Lee powraca z kinem patriotyczno-patetycznym, które bez wątpienia zachwyci Akademię. Scenariusz filmu jest oparty na popularnej powieści Bena Fountaina - czyżby szykowała się nagroda za najlepszy scenariusz adaptowany? W głównych rolach zobaczymy m.in. Vina Diesela, Kristen Stewart i Steve'a Martina.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq54_zr1Mkpf72c6sD4HXaF4huDP0LDPYFn-ZKPo7cAccd-7ahV31CXbHpQgFn3-d3er8UnM34uxAt2_Wbf4xGEHwyMgYuoUAiTZI4jaZnlx_EZvdc29zQPu-mkCAEwTdBsWli97um51Y/s1600/thefoundercastingcalls1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq54_zr1Mkpf72c6sD4HXaF4huDP0LDPYFn-ZKPo7cAccd-7ahV31CXbHpQgFn3-d3er8UnM34uxAt2_Wbf4xGEHwyMgYuoUAiTZI4jaZnlx_EZvdc29zQPu-mkCAEwTdBsWli97um51Y/s320/thefoundercastingcalls1.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"The Founder", reż. John Lee Hancock</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Biografia twórcy popularnej sieci restauracji typu fast-food. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
komentarz: <i>W głównej roli zobaczymy Michaela Keatona, dla którego może to oznaczać kolejną oscarową nominację. Na drugim planie pojawią się m.in. Linda Cardellini, Laurs Dern i Patrick Wilson. To będzie najgorętsza biografia filmowa przełomu 2016/2017, zobaczycie.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0A_W7zkHaXGl4uKZXhyphenhypheniVvP7BJcWJG1UA-rqIOWKKK2yf2UyTJqSZi5OLz_gcHuTApJoIBE51e_lXg-RIes5NjxIJ_yK8jxdIor-eJjo4XKV2nuS305wbSYsmMokKKNVsQQz0Y2dHd6c/s1600/Chris-Pratt-Jennifer-Lawrence-Passengers.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="167" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0A_W7zkHaXGl4uKZXhyphenhypheniVvP7BJcWJG1UA-rqIOWKKK2yf2UyTJqSZi5OLz_gcHuTApJoIBE51e_lXg-RIes5NjxIJ_yK8jxdIor-eJjo4XKV2nuS305wbSYsmMokKKNVsQQz0Y2dHd6c/s320/Chris-Pratt-Jennifer-Lawrence-Passengers.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"Passengers", reż. Morten Tyldum</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Akcja jest osadzona w przyszłości i skupia się na Jimie Prestonie (Chris
Pratt), mechaniku który został wysłany w mającą trwać 120 lat podróż na
skolonizowaną planetę w innej galaktyce. Niestety coś przebiega źle w
procesie hibernacji i Jim budzi się o 100 lat za wcześnie, mając do
towarzystwa tylko roboty i androidy. Po jakimś czasie postanawia obudzić
z hibernacji podróżującą z nim piękną dziennikarkę Aurorę (Jennifer
Lawrence). Zakochują się w sobie, ale muszą stawić czoła problemom z
funkcjonowaniem statku i konsekwencjom wybudzenia Aurory.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
komentarz: <i>Jeśli w przyszłorocznym oscarowym rozdaniu ma liczyć się jakikolwiek film sci-fi, to będzie to właśnie "Passengers". Tyldum zdołał przyciągnąć do swego filmu dwa najgorętsze nazwiska Hollywoodu - czyżby zapowiadała się piąta oscarowa nominacja dla Lawrence? Mocno kibicuję Prattowi. I bardzo czekam na ten film. </i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDrTJ8MDEErF-RUC4QuiIuWb4Eqo73tvTw2SgqWarKwIZNJ8GTBWPDESRtL6_PylATQ933GrrB-35TnvD-hKzJh7xJ18t6C3r8OTnTKZYKnIsjnruou9FG0QmENHGQ0dFAFHXO_OI93QU/s1600/the-birth-of-a-nation-5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDrTJ8MDEErF-RUC4QuiIuWb4Eqo73tvTw2SgqWarKwIZNJ8GTBWPDESRtL6_PylATQ933GrrB-35TnvD-hKzJh7xJ18t6C3r8OTnTKZYKnIsjnruou9FG0QmENHGQ0dFAFHXO_OI93QU/s320/the-birth-of-a-nation-5.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"The Birth of A Nation", reż. Nate Parker</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Prawdziwa historia Nate'a Turnera, który stanął na czele buntu czarnoskórych. Reżyseria, scenariusz i aktorstwo pierwszoplanowe w wykonaniu Nate'a Parkera.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
komentarz: <i>To film, dzięki któremu Oscary 2017 nie będą już takie #sowhite. Kto wie, może to właśnie Nate Parker okaże się czarnym koniem? Mam nadzieję, że film będzie naprawdę dobry i że nie czeka nas powtórka z nudnej "Selmy".</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZQ9RRjWvNENxF-f2togJLP6iX-NtcjK4bWruOOzrN3aRN8qdZ_KJv9nAHCRH6JyqHGJMzJLo2qU771PqIT2eZ74mtBxx6fjJX7GlII6M-GNBlqV4r2yN60wx6BHLXfG0GEOh4MPA5RKk/s1600/nat-jackie.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZQ9RRjWvNENxF-f2togJLP6iX-NtcjK4bWruOOzrN3aRN8qdZ_KJv9nAHCRH6JyqHGJMzJLo2qU771PqIT2eZ74mtBxx6fjJX7GlII6M-GNBlqV4r2yN60wx6BHLXfG0GEOh4MPA5RKk/s320/nat-jackie.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"Jackie", reż. Pablo Larrain</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Film skupia się na losach Jackie Kennedy (Natalie Portman) w okresie zamachu na Johna F. Kennedy'ego.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
komentarz: <i>Kolejna głośna biografia, która może wywindować Natalie Portman naprawdę wysoko. W pozostałych rolach: Greta Gerwig, Peter Saarsgard.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnMhEoEYCnMJH510ASwnZ8sgQ7zMDMWzOeSMbHI149cWC-OFsDuKy58PMMPAG2zHLBVSIjOXWwCszv3jY8PWl1tku2BPb0OZTTtbMgy4x_gzrsV5gPxAb0s5TWonr0T-pQFTT1pZxSERo/s1600/manchester-by-the-sea.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnMhEoEYCnMJH510ASwnZ8sgQ7zMDMWzOeSMbHI149cWC-OFsDuKy58PMMPAG2zHLBVSIjOXWwCszv3jY8PWl1tku2BPb0OZTTtbMgy4x_gzrsV5gPxAb0s5TWonr0T-pQFTT1pZxSERo/s320/manchester-by-the-sea.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"Manchester by the sea", reż. Kenneth Lonergan</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Mężczyzna jest zmuszony zająć się opieką nad nastoletnim kuzynem po śmierci jego ojca. Rodzinny, niezwykle emocjonalny dramat.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
komentarz: <i>Lonergan startuje w oscarowym wyścigu z filmem, który zapowiada się na pełnokrwisty dramat. Film zebrał świetne recenzje na festiwalu w Sundance. W głównych rolach: Casey Affleck, Kyle Chandler i moja ukochana Michelle Williams.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqRpeTOCxyKP05NgMmF365cFsGxSz7nA75SaI-xj_xdzihOHFemzc0a6dMVN7PHqqbOjfQy34IZK9AJnqBk4HAeybomppcHmj_lQbJTWgN0Oko91PSJNy8b15X2x-4bZf3Fs6DbU6geyw/s1600/sHKo3fN.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="187" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqRpeTOCxyKP05NgMmF365cFsGxSz7nA75SaI-xj_xdzihOHFemzc0a6dMVN7PHqqbOjfQy34IZK9AJnqBk4HAeybomppcHmj_lQbJTWgN0Oko91PSJNy8b15X2x-4bZf3Fs6DbU6geyw/s320/sHKo3fN.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"The light between oceans", reż. Derek Cianfrance</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Film przedstawia historię weterana wojennego (Michael Fassbender) i jego żony (Alicia Vikander), którzy przeprowadzają się do Australii i postanawiają zaopiekować się dziewczynką znalezioną nad brzegiem morza.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
komentarz: <i>Reżyser "Blue Valentine" i "Drugiego oblicza" długo kazał nam czekać na swój najnowszy film. Na ekranie ulubiona para milionów widzów, to z pewnością będzie piękny melodramat. Oby oscarowy. W roli drugoplanowej Rachel Weisz.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhwqoVwbOOVHwXZY0WbUjI5RxdvzXtjaEwZ_n7XUVu1mKu61-KlrvPPZmFGb2V75WxZqTYQRhQ1KwbzKJ7yFmE3j9OnhyphenhyphenCnIO94uuee3hWT7wotyLmtnA_NP3Wxgb_CMaG58rFBIJnyfU/s1600/8N95_D008_02316.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhwqoVwbOOVHwXZY0WbUjI5RxdvzXtjaEwZ_n7XUVu1mKu61-KlrvPPZmFGb2V75WxZqTYQRhQ1KwbzKJ7yFmE3j9OnhyphenhyphenCnIO94uuee3hWT7wotyLmtnA_NP3Wxgb_CMaG58rFBIJnyfU/s320/8N95_D008_02316.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"The Girl on the train", reż. Tate Taylor</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Utrzymany w klimacie "Zaginionej dziewczyny" dreszczowiec o prześladowaniu Rachel (Emily Blunt) przez młodszą dziewczynę z okolicy.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
komentarz: <i>Właśnie filmu o takiej tematyce brakowało w tym zestawieniu. Krytycy przewidują oscarowe nominacje dla Emily Blunt i za najlepszy scenariusz adaptowany. W rolach drugoplanowych: Rebecca Ferguson, Justin Theroux, Laura Prepon, Luke Evans.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoSttlx__Zm_bhaYLUmXouDcy4lejszhIuPxld_XYFkhzDAz9vmtaJHG52h-ycINs0Vx5TtqxqwquNHgqKyzonHvX007vy0KxO6n0NIi7JoXPvhdElvNhSnTQr3KN_S9JSOLDr28Xq4FU/s1600/512951088.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoSttlx__Zm_bhaYLUmXouDcy4lejszhIuPxld_XYFkhzDAz9vmtaJHG52h-ycINs0Vx5TtqxqwquNHgqKyzonHvX007vy0KxO6n0NIi7JoXPvhdElvNhSnTQr3KN_S9JSOLDr28Xq4FU/s320/512951088.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>"Story of your life", reż. Denis Villeneuve</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Po serii lądowań obcych na Ziemi wojsko werbuje eksperta lingwistyki,
którego zadaniem jest odkrycie nastawienia przybyszy z kosmosu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
komentarz: <i>To kolejny liczący się film sci-fi. Nikt z nas nie wie, czy Villeneuve podoła temu gatunkowi, a jeśli już, to z jakim skutkiem. Na ekranie będziemy mogli oglądać Amy Adams, Jeremy'ego Rennera i Foresta Whitakera.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Coraz głośniej dyskutuje się też na temat takich filmów jak: "Sully" (zagrana przez Toma Hanksa historia pilota, który dzięki swej odwadze ocalił życie pasażerów samolotu) oraz najnowszych propozycji filmowych Mallicka i Zemeckisa. Zapowiada się bardzo interesujący filmowo rok.</div>
Film Planetahttp://www.blogger.com/profile/01544096868156361923noreply@blogger.com1