Polowanie na tygrysa tasmańskiego – Łowca (The Hunter, reż. Daniel Nettheim, 2011)

Ostatnio na swoim prywatnym profilu na jednym z popularnych portali społecznościowych podzieliłem się z Wami refleksją, iż wiele bliskich mi osób wciąż dziwi się, że zdecydowałem się prowadzić bloga filmowego. No bo jak to, po biotechnologii? Tak, jakbym całe swoje życie miał spędzić wyłącznie w laboratorium. Przyznaję, że takie podejście jest dla mnie nieco szokujące. Idąc bowiem tym tokiem myślenia niedopuszczalne zdaje się być to, żeby stolarz poszedł sobie w wolnym czasie pokopać piłkę z kolegami lub żeby księgowa uprawiała ogród skoro nie skończyła studiów z ogrodnictwa. Chore. Poznawanie kolejnych filmowych historii i ich opisywanie to moja wielka pasja. Ostatnio, dziwnym zbiegiem okoliczności, zdarzyło się, że natrafiłem na film o tematyce biotechnologicznej, dzięki czemu – można rzec – połączyłem przyjemne z pożytecznym. Łowca okazał się zresztą całkiem nieźle zrealizowany i już teraz bardzo go polecam. Wracając jednak do początku mojego przydługawego wstępu, chcę wszystkich zapewnić, że wcale nie rezygnuję z pisania. Owszem, ostatnio mam na to coraz mniej czasu i tonę (dosłownie, tonę!) w filmowych zaległościach, ale obiecuję Wam, że nie zrezygnuję ze swej niewyuczonej pasji. A wszyscy hejterzy lub próbujący podcinać skrzydła mogą się cmoknąć w 4 litery i wrócić do swego nudnego życia. Pamiętajcie – z prawdziwych pasji się nie rezygnuje i zawsze znajdzie się na nie czas! A teraz zachęcam już do zapoznania się z króciutką recenzją Łowcy.

Życiowo pogubieni - Zrodzony w ogniu (Out of the Furnace), reż. Scott Cooper, 2013

Scott Cooper nie ma na swym koncie zbyt wielu filmów, ale nie zapominajmy, że to ten, który wyreżyserował Szalone serce (2 nominacje do Oscara!). Najnowszy obraz Coopera, czyli recenzowany dziś przeze mnie Zrodzony w ogniu jest równie dobry, utrzymany w świetnym klimacie, intrygujący. To świetny dramat, który szczególnie powinien przypaść do gustu mężczyznom (po recenzji Ocalonego i kobiecych komentarzach na facebooku powinienem być chyba ostrożniejszy w wydawaniu tego typu opinii, prawda?). Cooper przedstawia wyjątkowo ciężki i brutalny świat oraz wskazuje, jak wiele zależy w naszym życiu od przypadku, losu, tudzież innych ludzi. Historia braci Baze zrobiła na mnie ogromne wrażenie i tylko utwierdziła w przekonaniu, że to właśnie tego typu dramaty (a nie jacyś tam Niezniszczalni.) powinny być określane mianem „mocnego kina dla mężczyzn”.

Mało ambitne, a jednak cieszą… - W obronie własnej, 13 grzechów, Non-Stop

W ostatniej notce zdefiniowałem swoje własne pojęcie „ważnego filmu”. I mimo, że większość oglądanych przeze mnie produkcji aspiruje do znalezienia się w grupie tych „ważnych”, często zdarza mi się też sięgnąć po coś mniej ambitnego. Powody są różne. Jak każdy normalny człowiek czasem po prostu chcę się zrelaksować i z puszką zimnego piwa/kubkiem ciepłej herbaty w ręku pragnę totalnego odmóżdżenia. Czasami decyduję się też na jakiś seans ze względu na obsadzonych aktorów, zdarza się również, że chcę dać kolejną szansę reżyserowi lub ulegam Waszym pochlebnym recenzjom. Dziś chciałbym Wam przedstawić trzy filmy, które nawet nie próbują być ambitnymi, a mimo to naprawdę nieźle można się przy nich bawić. Tak się złożyło, że wszystkie to thrillery (mam naprawdę dużą słabość do tego gatunku filmowego!) i w dwóch z nich grają weterani kina akcji. Zabawa w pełni gwarantowana!

W poszukiwaniu odkupienia - Droga do zapomnienia (The Railway Man), reż. Jonathan Teplitzky, 2013

Jak powszechnie wiadomo, są filmy ważne i ważniejsze. Oczywiście ile osób, tyle opinii, gdyż dla każdego z nas termin „ważne” oznacza coś zupełnie innego. Które z filmów są według mnie najważniejsze? Bez wątpienia wszystkie te oparte na faktach, dotyczące wydarzeń, które miały miejsce naprawdę i które opowiadają o ludzkich dramatach. Do filmów ważnych zaliczam również te, których motywem przewodnim są przemiany społeczno-obyczajowe, w tym liczne filmy przełamujące tabu i traktujące o naprawdę istotnych i z zupełnie niezrozumiałych powodów dotychczas przemilczanych tematach. Sięgając po Drogę do zapomnienia od samego początku wiedziałem, że sięgam po film istotny historycznie. I choć się nie pomyliłem (obraz jest naprawdę mocny i bez wątpienia ważny), to jednak po seansie ciężko było mi ukryć rozczarowanie. Czegoś zabrakło. Czego? O tym poniżej.

Serialowe rankingi, część 7 - Serialowe księżniczki

Lipcowy ranking serialowy należy potraktować nieco... metaforycznie i z przymrużeniem oka. Pojęcie "księżniczka" każdemu z nas kojarzy się zapewne z zamkiem, tronem i sukniami balowymi (no, ewentualnie jeszcze z ostatnim hitem Sylwii Grzeszczak). Co prawda w poniższym rankingu znajdzie się miejsce dla kilku prawdziwych księżniczek, ale większość miejsc zostanie obsadzona przez postaci kobiece, które mają tyle wspólnego z zamkiem, co ja z zakonem. Jak powszechnie wiadomo, księżniczki cechują się tym, iż są najpiękniejsze, uwielbiają rządzić i mają podwładnych. Wskazane byłoby jeszcze, aby u boku znajdował się "książę", czyli wypucowany, wysportowany (najlepszy zawodnik szkolnej drużyny sportowej) i najbardziej pożądany przez wszystkie koleżanki przystojniak. We współczesnych czasach wcale nie trzeba mieć słynnego nazwiska lub tronu, żeby manipulować innymi lub sięgać po niemożliwe. Poniżej przedstawiam Wam mój subiektywny ranking Serialowych księżniczek i tradycyjnie już zachęcam do dyskusji.

W potrzasku – Ocalony (Lone Survivor), reż. Peter Berg, 2013

Jestem właśnie w trakcie przygotowywania notki #MOVIE_SHORT poświęconej trzem filmom, które powinien obejrzeć każdy mężczyzna. Po obejrzeniu Ocalonego nie mam najmniejszych wątpliwości co do tego, że ten film również należy zaliczyć do tej grupy. Film zupełnie nieznanego mi Petera Berga wzbudził we mnie tak dużo emocji, że zdecydowałem się poświęcić mu oddzielną notkę. Poza tym po Ocalonego powinni sięgnąć wszyscy, nie tylko mężczyźni i nie tylko ci, którzy lubują się w klimatach strzelanek i naparzanek w najlepszym tego słowa znaczeniu. To wielkie kino, zaplanowane od A do Z, ze znakomitym aktorstwem i fenomenalnym montażem dźwięku (niech więc nikogo nie dziwi nominacja do Oscara dla tego filmu w tej kategorii!). Jeśli jeszcze nie widzieliście tej produkcji, obowiązkowo po nią sięgnijcie. Poniżej możecie przeczytać, dlaczego warto to zrobić.