Przyznano Złote Globy 2014!

Musicie mi wybaczyć, ale wczoraj jakoś nie znalazłem w sobie sił, aby opisać Wam Galę Złotych Globów 2014. Sam nie wiem, czy było to spowodowane zmęczeniem z powodu zarwanej nocy (Gala skończyła się o godzinie 5.00 naszego czasu) czy też może zmęczeniem tematem (w końcu o Globach pisali wszyscy i wszędzie, niekoniecznie mądrze). Dziś jednak postanawiam się zrehabilitować i napisać kilka słów o samej uroczystości oraz o wygranych w danych kategoriach. Nie będzie to dokładna relacja, a raczej zbiór luźnych spostrzeżeń, które udało mi się zanotować w czasie oglądania ceremonii. Bardzo przepraszam za chaotyczny charakter tej notki, ale ja widzę ją właśnie w ten sposób. Oczywiście tradycyjnie zachęcam do komentowania i wyrażania własnego zdania. 

Moją złoto-globową noc rozpocząłem od obejrzenia relacji z czerwonego dywanu. Szalenie miło oglądało się te wszystkie znajome twarze, choć muszę przyznać, że słuchanie prezenterów chwalących wszystkich w ten sam sposób („You are looking absolutely stunning!”) po pewnym czasie stało się męczące. Kompletnie nie znam się na modzie, więc nie zamierzam zachwycać się kreacjami gwiazd. Moją uwagę na pewno przyciągnęły obłędnie wyglądające Emma Watson oraz będąca w ciąży Kerry Washington. Na czerwonym dywanie najgłośniejszymi brawami przywitano Jennifer Lawrence, Sofię Vergarę, Leonardo DiCaprio oraz Toma Hanksa, co tylko potwierdza fakt, że ta czwórka jest przez wszystkich absolutnie uwielbiana. Przed samą galą najczęściej mówiono właśnie o Lawrence, zachwycano się jej kreacją sprzed roku oraz spekulowano, czy w tym roku znów zostanie nagrodzona. Wśród aktorów serialowych prawdziwą furorę robiła natomiast wyglądająca jak milion dolarów Sofia Vergara – niemal wszyscy aktorzy ze Współczesnej rodziny potwierdzili, że praca z nią to prawdziwa przyjemność. Przyznam, że moją uwagę zwróciła także obecność Mike’a Tysona – co on w ogóle tam robił?!

Tuż przed samym rozpoczęciem gali, prowadzące (niezawodne Amy Poehler i Tina Fey) wyznały w wywiadzie, że samo przygotowanie kwestii na tę uroczystość zajęło im jedynie weekend. Może właśnie dlatego sama ceremonia przyznania Złotych Globów była raczej nudna? Osobiście nic nie mam do prowadzących i raczej bawiły mnie ich złośliwe żarty, ale wydaje mi się, że mogły się nieco bardziej postarać. Powszechnie wiadomo, że uroczystość przyznania Złotych Globów ma bardzo luźny charakter (w przeciwieństwie do pompatycznej gali oscarowej), więc nie wydaje mi się, żeby ktokolwiek poczuł się urażony z powodu żartów duetu Poehler&Fey. Mnie najbardziej rozbawiła ich prezentacja DiCaprio („A teraz, niczym wagina supermodelki, przywitajmy ciepło Leonarda DiCaprio”), który zresztą sam jedynie się uśmiechnął i podniósł do góry kciuk. Dostało się też innym supergwiazdom, jak choćby Clooneyowi, Damonowi czy Streep. Bardzo zabawne były również dwie sekwencje żartów związane z Julią Louise – Dreyfus, która była nominowana zarówno w kategorii telewizyjnej (najlepsza rola kobieca, Figurantka) oraz filmowej (najlepsza rola kobieca w komedii, Ani słowa więcej). Prawdziwą przyjemnością było dla mnie obejrzenie scenicznego popisu aktorskiego wręczającej nagrodę Emmy Thompson, która w ogóle sprawiała wrażenie najlepiej bawiącej się gwiazdy. Poza tym bardzo miło, że wśród prezentujących filmy nominowane do głównych nagród znalazły się takie osoby jak Niki Lauda czy kobieta, na której historii oparto film Tajemnica Filomeny. Wielka szkoda natomiast, że na gali zabrakło Kate Winslet i Judi Dench.

Nie zgadzam się ze stwierdzeniem, że tegoroczne Złote Globy były przewidywalne, bo to kompletna bzdura i najczęściej słowa te wypowiadane są przez osoby, które nie widziały większości nominowanych filmów i seriali. Rzeczywiście, w kategoriach filmowych zwyciężyli ci, na których stawiano, ale w kategoriach serialowych było całkiem sporo niespodzianek, dlatego też określenie ceremonii jako przewidywalnej i nieobfitującej w zaskoczenia jest po prostu nieprawdziwe i krzywdzące. Szalenie wkurza mnie też, że praktycznie wszystkie portale internetowe nie skupiają się na treści i jakości zwycięskich filmów ani na kunszcie aktorskim takich talentów jak Lawrence czy DiCaprio, a jedynie na ich kreacjach, stylu i wyglądzie zewnętrznym. Przecież tu wcale nie chodzi o to, jak kto wyglądał! Zupełnie nie rozumiem, dlaczego właściwie nikt nie zadaje sobie trudu postawienia pytania, za co dana osoba dostała tę nagrodę i czy aby na pewno na nią zasłużyła. Chory świat, chorzy ludzie! 

Ja sam większości nominowanych filmów nie widziałem, więc w swych przewidywaniach co do zwycięzców kierowałem się tylko i wyłącznie własną intuicją. Na 10 kategorii filmowych 7 obstawiłem dobrze, więc chyba czas najwyższy zacząć grać w lotka ;) Nie zamierzam wypisywać tutaj, kto i za co dostał Złote Globy. Bardzo cieszą mnie nagrody dla DiCaprio, Lawrence oraz Blanchett, bo to trójka szalenie zdolnych aktorów. Wielka szkoda, że mówi i pisze się o nich w zupełnie innym kontekście. Osobiście drażnią mnie wszystkie memy, w których robi się z DiCaprio idiotę. Dla mnie widok Leo odbierającego nagrodę z rąk Jennifer był ukoronowaniem całej tej gali. Szlag mnie trafia, kiedy ktoś nazywa Lawrence najbardziej rozpieszczoną gwiazdką Hollywoodu lub wypisuje bzdury, że zdobyła nagrodę nie za swój talent, ale za dziewczęcość i popularność. Przepraszam bardzo, czy jedno z drugim nie może iść w parze? Wielka szkoda, że nie doceniono Hanksa i Fassbendera… Bardzo cieszy mnie nagroda za reżyserię dla Cuarona (Grawitacja) oraz dla U2 za fenomenalną piosenkę Ordinary love. Wśród nagród w kategoriach filmowych najbardziej rozczarowały mnie Globy dla All is lost za muzykę (no błagam Was, wtf) oraz dla Wielkiego piękna (przecież Polowanie jest 1000 razy lepszym filmem!). Nie mogę się natomiast doczekać, żeby zobaczyć Zniewolonego i American Hustle.

W kategoriach serialowych, zgodnie z moimi przewidywaniami, najwięcej nagród zgarnęły Breaking Bad oraz Wielki Liberace. Są to w pełni zasłużone nagrody, chociaż obstawiałem, że jednak House of cards zmiecie Breaking Bad. Wśród nagród w kategoriach serialowych najbardziej cieszy mnie ta dla Robin Wright (za rolę Claire w House of cards). Aktorka ta wyznacza nowe standardy aktorskiego rzemiosła w serialach, jest po prostu fenomenalna i gdyby opuściła tę galę bez nagrody, byłoby to wielkim nieporozumieniem. Pozostałe zwycięstwa okazały się bezapelacyjnie nieprzewidywalne! Do tych miłych (dla mnie) niespodzianek należą nagrody dla Elisabeth Moss, Amy Poehler oraz Jona Voighta. Mało kto stawiał na tę trójkę, a tymczasem to właśnie oni okazali się najlepsi. Najbardziej zaskoczyła mnie wygrana Jacqueline Bisset, która w Dancing on the edge wcale nie wznosi się na wyżyny aktorstwa i która sama była swą wygraną na tyle zaskoczona, że nie potrafiła wykrztusić z siebie kilku rozsądnych słów podziękowań. Co mnie najbardziej zirytowało? Nagrody dla Brooklyn Nine-Nine jako najlepszego serialu komediowego oraz dla Samberga jako najlepszego aktora w serialu komediowym. Ok, serial sam w sobie nie jest zły, ale na pewno nie jest bardziej zabawny od Współczesnej rodziny czy Teorii wielkiego podrywu. I choć osobiście bardzo lubię powiewy świeżości tego typu, to w tym przypadku nagrody przyznano bardzo „na kredyt”. Wielka szkoda, że nie doceniono Kevina Spacey (jestem przekonany, że za rok Złoty Glob trafi właśnie do niego), Sofii Vergary i Jessici Lange. 

Cóż, to chyba tyle z moich subiektywnych refleksji. Teraz pozostaje nam czekać na gale nagród BAFTA (nominacje znajdziecie tutaj) i Oscarów (przypominam, że nominacje poznamy już w ten czwartek, 16 stycznia). A na sam koniec urocze zdjęcie Leo i Bradleya, którzy zaprosili na ceremonię swoje mamy.
     

ps: za "wspólne" oglądanie bardzo dziękuję Magdzie z Dziś oglądam - w kinie i o kinie